4. BÖLÜM

19 12 4
                                    

Zeynep:
Zil çaldı ve bu güzel bakışma sona erdi. Duygu ve Umut hemen birbirlerine bakmayı bırakıp ayağa kalktılar.Ben de onların şaşkın hallerine gülerek ayağa kalktım.Tabi benim güldüğümü gören Duygu kolumu çimcikledi. Yukarıya çıktık. Sınıfa girdik , neredeyse her yer dolmuştu.  Sonunda boş bir yer bulup oturduk Umut hâlâ yer arıyordu. Ben de bu duruma bir çözüm buldum.
"Umut , buraya oturmak ister misin ❓" diyerek Duygu'nun yanını gösterdim.
" Ben sizi rahatsız etmeyim "dedi.
" Aaaa Umut olur mu öyle şey sen benim arkadaşımsın otur lütfen "
Bu kelimeyi söyleyince Duygu bana kızgın kızgın baktı.  Çünkü Umut benim arkadaşım dı. Ama Duygu'nun nesi hâlâ bilinmiyor.Umut oturdu. Duygu kıpır kıpır dı. Ama mutlu olmuştu. Hoca derse girdi. Ama onlar hâlâ şaşkın şaşkın birbirlerine bakıyorlardı. Eee bana da eğlence çıktı.
Sonunda zil çaldı. Hoca dışarıya çıktı.Duygu ile Umut da aynı anda ayağa kalktılar. Ve pat⚡ kafaları birbirine çarptı. İkiside gülmeye başladı. Umut hemen
" Özür dilerim ,iyi misin ❓" diye sordu. Duygu
" Asıl özür dilerim , sen iyi misin?"
" Çooook"
Hâlâ gülüyorlardı. Hatta Duygu'nun ağzı Umut 'u gördüğünden beri açıktı 😉. Sonra aşağıya indik. Boş bir bank bulup oturduk.
" Umut sen de bizimle oturmak ister misin ❓"
" Olur ama ben şimdi kahve almaya gidiyorum. istediğiniz bir şey var mı? "
" Ben de bi kahve alırım. Duygu? Duygu da alır." Duygu bana bir bakış attı ve olur dedi. Ben de hemen " Duygu sen de Umut a yardım et " dedim. Duygu da 'tamam' dedi.
Duygu:
Zeynep sürekli bizi bir araya getirmeye çalışıyor.Ama aslında iyi oluyor😁.
" Sen hep böyle misin "
Umut un sorusuyla irkildim.
" Na- nasılım ?"
" Yani suskun , neredeyse hiç konuşmuyorsun."
" Aslında hayır ama ...."
"Ama?"
" Şey sıra bize geldi kahveleri alalım "
" Peki"  salak duygu amaymış ne aması suskunum de geç salak kafam salak.Umut kahveleri aldı tam bana uzatacakken bir çocuğun itmesiyle kahve eline döküldü." Aaaa Umut iyi misin ❓" " Hayır" hemen Umut 'un elinden kahveyi aldım ve boş bir masaya koydum. Umut a çarpan çocuğa tam bağıracaktım ki geçen yıl pesimi bırakmayan ve sürekli bana hediyeler alan çocuk olduğunu farkettim( Alp ) ve ağzım açık kaldı. Kendimi topladım ve cebinden bir mendil çıkarıp Umut'un  elini silmeye başladım. O sırada elini tutuyorum . Ve Umut bana hayranlıkla bakıyordu. O an sanki nefesim kesilmiş gibiydi.
Zeynep:
Bunlar nerede kaldı ya en iyisi gidip bir bakiyim yani alacağınız bir kah- oooohaaaaa Duygu Umut'un elini mi tutuyor ? Gözlerime inanamıyorum . Koşarak yanlarına gittim .
"Oooo gençler hayırdır?"dedim güldüm. Umut da bana bakarak güldü. Duygu hemen elini çekti.  Ve ayağa kalktı.
" Zeynep ne diyorsun ? To-Tolga Umut'a çarptı ve Umut'un eline kahve döküldü. Olay bu  yani . Bende Umut'un siliyorum ."
" Aaaa oylemi, iyi misin Umut ?"
" Sorun yok Zeynep,Duygu halletti"
Diyip güldü ve ben de dayanamayıp kahkaha attım . O sıra da Duygu yanımızdan hızla ilerliyordu. Hemen umutla arkasından gittik. ( Sınıfa) Duygu bir sıraya oturdu. Biz de hemen yanına gittik. Ben hâlâ s sırıtıyordum ki Duygu'nun bakmasiyla agzimi kapadım.
"Duygu?"
" Efendim Umut "
"Sen o çocuğu tanıyor musun ?
" Hangi çocuğu ?"
" Bana çarpan çocuğu ?"
" Aaaa, evet , maalesef "
" Maalesef derken yani?"
" Adı Alp gecen yıl beni sürekli rahatsız ediyordu. "
Aaaa Umut sana alp mı çarptı? Ayrıca Alp Duygu'ya aşıktı o yüzden rahatsız ediyordu. ( Zeynep)
Duygu bana bir bakış atip devam etti.
" Ve sürekli hediyeler alıyordu. Bir gün  yine benim peşimden gelip zorla kolumdan tuttu ve benimle konuşmaya çalışıyordu O sırada abim gördü ve baya Alp i dövdü. O günden beri sadece kızgın kızgın bakmakla yetiniyor. "
" Aaaa Duygu gerçekten abin o çocuğu dövdü mü ? Bana bunu anlatmamıştı umut. "
" Seni rahatsız ediyordu ve abin dövdü. 1. Si abinin ellerine sağlık 2. Si senin bir abin mı var ?
" Evet "
Aaaa Umut geçen gün Duygu'yu almaya gelmişti ya hani Duygu sarılmıştı filan o işte abisi "
" Aaaa o senin abin miydi hmmm iyi o zaman " Dedi ve gülümsedi Umut .
" Evet o benim abim niye şaşırdın ki umut ?"
" Haa yok şaşırmadım sevindim."
" Niye sevindin ?"
" Şeyy yani bi abinin olmasına sevindim "
"İyi"
" Eee Umut senin kardeşin var mı?"
" Yok ama böyle de güzel" dedi ve sonra gülümsedi ben de ona gülümsedim.sonra aklıma geldi Duyguya telefonunu verdim.
" Sen de ne işi var ?"
" Bankta düşürmüşsün ben de hem telefonunu vermek için hem de size bakmak için yanınıza geldim ama ...." dedim ve yine güldüm. Duygu bana sinirlenmişti. Ben de hemen sustum.umut da gülümsedi.
                                 ...   
Son dersti ,zil çalmıştı ve sınıftan çıkıp aşağıya inmeye başlamıştık. Evet ilkokul gibi hâlâ merdivenlerden koşarak inenler var . Duygu ile Umut önde ben arkada merdivenlerden iniyorduk. Neredeyse son basamaktaydik 1 erkeğin koşarken yanlışlıkla çölme taktı. Ve Umut yerlerde. 2. Erkek de aldırış etmeyip Duygu'yu itti ve koşmaya devam ettiler. Ve Duygu da Umut'un üstüne düştü. 😊

Evet okuyucukarım 4. Bölüm de bitti lütfen okuduktan sonra yorum yapın görüşlerinizi merak ediyorum 😊 sizi seviyorum 😘❤😘

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 15, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ZORAKİ EVLİLİK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin