Mainmeiden 2

hoofdstukje 4 (Langer hoofdstukje)

P.O.V Noey

Jongens, begin ik. Ik heb jullie ook heel erg gemist. Ja, zeggen ook de andere meiden. Ik denk dat het misschien verstandig is als we onze vriendschap langzaam weer opbouwen. Ze knikken. Ik laat van blijdschap nog een traan vallen en Daan duwt me dichter tegen hem aan. Het voelt zo vertrouwt. Ik heb zijn armen gemist. Iedereen is wat met elkaar aan het praten en de stelletjes zitten weer bij elkaar. Alhoewel het nu nog geen stelletjes zijn maar ik bedoelde de stelletjes van vroeger. Na een uurtje vertrekken de jongens weer. Sara vraagt ineens uit het niets: Zouden we de jongens niet mee kunnen nemen naar Londen. Ja, zeg ik. Maar is dat dan niet een beetje gevaarlijk met de paparazzi aangezien we vroeger eerst met hun hadden?, vul ik mezelf weer aan. Tjaa..... we kunnen het proberen, zegt Luna. We stemmen allemaal in. We lopen naar de gang opzoek naar onze manager. Als we hem zien vertelt Mellanie ons plan. Hij stemt er vrolijk mee in en wij gaan overleggen met Mainstreet en hun manager. We staan nu voor de kleedkamer van Mainstreet. Hun naam staat er net als ons op met zo'n bordje. Mellanie klopt aan. Rein doet de deur open en laat ons binnen. Als ik op de bank zit naast Daan begin ik te vertelen: We zijn hier om te vragen of jullie met ons mee willen naar Londen voor een paar dagen. Om onze vriendschap weer op te bouwen. Alleen èèn risico, er zullen veel paparazzi staan op het vliegveld. Dus dan komt het vet snel waarschijnlijk weer bekend dat we misschien weer samen zijn enzo en dat jullie misschien weer haters krijgen. Eindig ik mijn verhaal. Jaa ik vind het een goed idee, dat de kranten en tijdschriften het snel weten maakt me niet zo uit. En de haters zijn we nu toch wel gewend, zegt Nils. Ik knik blij en kijk vragend naar de andere jongens. Zij knikken instemmend mee. Als we weer naar onze eigen kleedkamer lopen, pak ik mijn spullen. De rest pakt ook hun spullen. Om precies 21:00 uur staan we buiten voor het gebouw. De jongens komen er ook al snel aan en we gaan in de limousine zitten.

P.O.V Daan

Toen ik Noey zag zostraks met tranen liep ik gelijk naar haar toe en gaf haar een knuffel. Het voelde goed om haar weer in mijn armen te hebben. Ik heb haar al die jaren zo gemist. Als ze later die middag naar ons kamer komen om iets te vertellen. Was ik gelijk enthousiast over het plan. Ik zou het zo leuk vinden om weer dagen door te brengen met de meiden en vooral Noey. Ik ben nog steeds verliefd op haar. En dat zij nu in een grote band zit kan me helemaal niet schelen. Zij is gewoon nog steeds mijn meisje. Ik weet niet of zij hetzelfde voelt. Maar ik ga het ook niet vragen. Op dit moment liggen we allemaal als de stelletjes van vroeger bij elkaar in de armen. Iedereen praat wat met elkaar. Ik zie Rein en Sara zoenen. Wat er vet schattig uitziet. Ik grinnik en richt me dan weer op Noey.

P.O.V Rein

Hier ligt ze dan in mijn armen. Mjn ex-vriendin. Het klinkt zo schandalig om dat te zeggen. Ik vind haar nog steeds leuk. Ik praat een tijdje met haar als we allebij voorzichtig naar voren komen. Dan binnen 2 seconden zitten mijn lippen op die van haar. Na een tijdje trekken we terug. Ze bloost. Ze voeld gewoon nog steeds hetzelfde voor mij gelukkig. Uit mijn ooghoek zag ik Daan wel grinniken zonet. Ik vraag aan Sara of ze weer mijn vriendin wil zijn. Gelukkig zegt ze ja. Ik geef haar snel nog een zoen. Even later stopt de limousine op het vliegveld. We stappen uit en nemen onze koffers mee. Iedereen pakt elkaar vast. Ik loop samen met Sara door de paparazzi heen. Er worden meteen vragen aan ons gesteld. Wel in het Engels natuurlijk alleen we reageren er niet op. Als we eenmaal binnen zijn zoeken we onze vlucht op, op het bord waar alle vluchten staan. We moeten naar Gate 08. We checken in en geven onze koffers af. We kunnen even zitten op het vliegveld. Na een kwartiertje komt er een medewerker naar ons toe en loopt met ons naar het vliegtuig. Ik kijk verbaasd naar Sara. Ze zegt: Nou Reintje we gaan lekker in ons privé vliegtuig. Ik kijk haar met open mond aan. De andere jongens zijn net zo verbaasd als ons. We wisten wel dat ze best wel rijk waren maar dat ze gewoon een eigen vliegtuig hadden wisten we allemaal niet.

P.O.V Nils

Ik en Luna praten met elkaar en het lijkt net alsof we nooit weg zijn geweest. Maar dat is natuurlijk wel zo. Nils, begint ze wat ongemakkelijk. Ja??, vraag ik. Ik denk dat ik je weer leuk vindt, Ik heb je elke dag gemist, zegt ze best wel zenuwachtig. Luna, ik vind jou ook leuk... Even later zitten onze lippen op elkaar. Dit voelt goed.....

P.O.V Noey

Zijn stem, zijn geur. Ik heb alles gemist van hem. Ik ben nog steeds verliefd op hem. Hij is ook nog vet lief voor mij. Ik zucht diep... Wat is er, vraagt Daan. Ik vind je leuk Daan en ik weet niet of jij mij ook leuk vindt....?? Hij kijkt me even aan en kust me dan. Ik schrik eerst even omdat ik denk dat ik droom maar het is gewoon echt waar. Het is zo intens.(A/N zwijmel zwijmel haha) Als we al even in het vliegtuig zitten ben ik echt blij dat ik en Daan weer verkering hebben. Het lijkt zo lang geleden. Ik heb hem echt gemist. De meiden en ik waren de jongens nooit vergeten. Elke dag hadden we wel 1 of 2 keer hun liedjes op. Als we liedjes schreven ging het meestal ook over hun. Niemand wist dat alleen wij. Het viel Fans wel eens op dat de liedjes vaak over iemand gingen maar wij vertelden daarover niks. De Nederlandse Fans wisten wel dat het over de Jongens ging maar goed. Ze zijn weer bij ons en dat is 1 ding! denk ik in mezelf.

Als we aan zijn gekomen op het vliegveld in Londen pakken we snel onze spullen. Er lopen veel bewakers om ons heen want er zijn wel veel fans. Ik stop er bij een paar. Ik maak een foto met ze en geef ze een handtekening.  Snel lopen we naar de Auto. Luna zit aan het stuur met Nils naast haar. Als we bij het huis/appartement van ons aankomen, open ik de deur. Ik zie de jongens van verbazing kijken hoe groot het wel niet is. De jongens slapen allemaal bij de meiden. Ik loop naar mijn slaapkamer met Daan achter mij aan. Hij kijkt echt zijn ogen uit als we mijn kamer in lopen. Ik grinnik en zeg tegen hem: Wen er maar aan haha. Hij lacht ook mee. Ik ruim mijn spullen op in mijn inloopkast. En ga dan me klaarmaken om te gaan slapen. Het is namelijk al 03:00 uur 's nachts. Ik zeg iedereen weltrusten en loop dan naar mijn kamer en ga in mijn bed liggen. Even later komt Daan naast mij liggen. Hij slaat zijn armen om me heen en zo vallen we in slaap.

-----------------------------------------------------

Nou dit was jullie hoofdstukje haha.

see youu