She's the Man

Chapter 6

Chapter 6

(Bianca Miracle Ocampo's POV)

Sa tanang buhay ko, ngayon lang ako kinabahan ng ganito. Nandito ko ngayon sa loob ng lair ng Fraternity nila Jacob. After one week ng pagtatago ay nakita nila ko at nahuli, wala kong nagawa kundi ang sumama sa kanila.

"Wag kang kabahan, mabait naman si Jacob." Kinausap ako ni Harold,  siya yung nakakuha ng pictures ng malaglag ko ito. Hindi ko siya pinansin.

Si Jacob mabait? Kaya pala nang-aagaw ng nililigawan ng iba. Nagiisip ako ng alibi kung paano makaalis ng biglang bumukas yung pinto at iniluwa nun si Jacob. Lahat kami napatingin. His brows are creased while walking towards my way.

Nang makalapit siya, hinawakan niya ang baba ko at inangat ang mukha ko para matignan ako.

He scanned my whole face and body then smirked.

Kung wala lang ako sa sitwasyon ko ngayon at kung hindi lang kami napapalibutan ng mga kafrat niya ay hineadbutt ko na tong Jacob na to.

"Infairness for a lesbian, maganda ka." he said then kept his eyes on me. Hindi ko alam kung namula ko sa pagkabigla sa sinabi niya o sa inis.

Ngumisi siya at umupo sa harap ko. "So, tell me, how do you find my body?"

Napanganga ko.

Of all questions? Ayun talaga ang una niyang itatanong? Namula yung buong mukha ko. Nang makita nyang di ako makasagot ay mahina syang natawa. This jerk!

"Hey don't be shy, ikaw ang kumuha ng pictures tell me how do you find my body?" he asked again. Hindi ako sumagot.

"Nakita mo diba? Nakita mo ang buong katawan ko." Sabi niya pa ulit.

Napatingin ako sakanya. "Hindi ko nakita ang buong katawan mo!" sigaw ko. He smirked.

"Liar. Of course nakita mo lahat, even my private parts!"

"Hindi ko nakita! Can't you see putol yung kuha ko?!" Pagtanggi ko.

"Don't lie, crinop mo lang yung picture pero nakunan mo talaga ang lahat at nakita mo ang lahat sakin." Pakikipagtalo niya sakin.

Napasandal siya sa upuan niya at ngumisi sakin. Teka nga, bakit parang hindi siya galit? Well, wala pa naman ngang damage ang nagawa ko.

" Hindi ko nakita ang buong katawan mo." Pagtanggi ko ulit.

"Sige na nga, kunyari nalang hindi mo nakita."Sabi niya at ngumisi.

Wala ba siyang alam kung hindi ang ngumisi?

" Kung ayaw mo maniwala edi wag pero okay narin kasi di naman ako interested sa katawan mo." Sagot ko.

" Bakit? Dahil tomboy ka? "

Napaawang ang labi ko. So tingin niya talaga tomboy ako?

"No, dahil hindi kita type." Taas noo kong sagot sakanya. Bigla naman siyang humagalpak sa tawa.

"You're funny. If I know, gabi gabi mong naaalala yung katawan ko." Nilapitan niya ko.

Ang kapal talaga ng mukha niya. But, in a way he's correct gabi gabi ko siyang naiisip na patayin in different ways!

"No freaking way." Matalim ko siyang tinignan. Dapat lang malaman niya na may taong ayaw sa kanya at hindi lahat ay gusto ng kayabangan niya.

"If you say so, so tell me, magkano ang binayad sayo ni Mellisa para kuhanan ako ng litrato?" Nagulat ako sa tanong niya.

"Pano mo nalaman na si Melli---" He cut me off.

"Anong balak mo sa mga pictures ko?" Dagdag niyang tanong, gone was the playful Jacob Mendoza napalitan ito ng seryoso at nakakatakot na Jacob. Napalunok ako.

Sasabihin ko ba? Baka pag inamin ko magulat nalang sila Kuya na makita nila yung bangkay ko sa Pasig River. Kaya no! Hindi ako aamin.

I looked away and ignored his questions.

"Magsasalita ka ba o hindi? Bigla kang tumahimik." Sabi niya.

"Speak or I'll kiss you." Napatingin ako sa sinabi niya. Pervert!

"Magpapasapak nalang ako sa mga ka-frat mo imbes na magpahalik sayo." Sabi ko at tinignan siya. An amused smile in Jacob Mendoza's face rose. Then he laughed.

"Nakakatawa ka." Tawang tawa na sabi niya.

"Seryoso ko sa sinabi ko."

Tumikhim siya at nilapitan ako para itaas ang mukha ko. "Galit ka sakin, what did I do to deserve that hate from you?" Naguguluhan na tanong niya.

"You stole my brother's girl." Mapait kong sabi. Hanggang ngayon araw araw parin na umiinom si Kuya Brylle.

"Stole? Sinong ninakaw ko?"

"Si Anne! Supposedly sasagutin na ni Anne yung Kuya ko if not for you!" Inis na sabi ko. Napamalatik si Jacob at ngumisi.

"Come on, in the first place hindi sila ni Anne, kaya wala kong inagaw okay?" Nakangiti niyang sagot sakin.

Mas naginit ang ulo ko. "Conceited Jerk!" Sigaw ko sakanya.

Biglang lumalim yung tingin niya sakin . He seemed offended. "What did you say?" He angrily said. Pero di ako nagpatinag.

I raised my head.

I looked at him straight in his eyes.

"You probably think you are perfect right? But to me, you are nothing but a self-absorbed, superficial jerk and a complete pervert!" Sabi ko sakanya habang nakatingin sa singkit niyang mga mata na lalong sumisingkit dahil sa mga sinasabi ko.

"You done with your speech?"

"Oo bakit? Papabugbog mo na ko sa mga ka-frat mo?"

"Kahit tomboy ka, babae ka parin, hindi kami ganun ka-harsh." Sabi niya. Naguluhan ako.

"Eh anong bala----" Before I was able to finish my sentence bigla siyang lumapit sakin at hinalikan ako.

Nanlaki yung mga mata ko. I couldn't move. This is my first kiss. Mas nagulat ako ng ipasok niya yung dila niya sa bibig ko. He is french kissing me! I quickly pushed him.

I pushed him so hard at tumakbo ako palayo. I felt my tears on my cheeks. I can't believe I'm crying.

I ran as fast as I could away from that conceited jerk.

****

(Jacob Mendoza's Point of View)

"Let her go." Sabi ko sa mga kaibigan ko na dapat hahabulin si Lesbi.

I smiled. Bianca Miracle Ocampo, that lesbian is something. For a lesbian, she's really beautiful. Sayang naman. Napahawak ako sa labi ko, and her lips ang lambot.

I wonder if that's her first kiss?

"Dude, di ka niya type." Nang aasar na nilapitan ako ni Harold.

"First time di tinablan ng charms mo." Si Derrick naman ang nagsalita.

I just smirked.

"I dare you Dude, make her fall inlove with you and we'll give you one hundred thousand." Sabat naman ni Zack.

Napatingin ako sakanilang tatlo.

"100K for each of you?" Tanong ko. Well hindi madali ang dare na yun, make a lesbian fall inlove with me? That's not easy.

"Sure. Madly inlove okay?" I grinned.

"Okay. Deal."

Now, let's see Bianca Miracle Ocampo. You will eat your words.