Esaret...(TAMAMLANDI)

4.Bölüm

O gece hiç biri uyuyamamıştı korkudan.Sabah ezanıyla birlikte rahat bir nefes almıştı Fidan.Ancak o zaman biraz da olsa uyumuştu.Artık iyiden iyiye kış soğukları kendini hissettiriyordu.Yeni kurulan soba etrafında,ev ahalisi kahvaltısını yapar sonrada zaten iki göz odadan oluşan ev temizlenirdi.Genelde süt sağımını ve hayvanların bakımını Annesi Fatma Kadın hallederdi.Bu sabah garip birşeyin olmaması,Fidan'a gece yaşananları unutturmuştu bile.Dışarda bulunan tandırda yapılırdı yemekler.Fidan akşam yemeğini yapmaya koyulduğunda,hava yeni yeni kararmaya yüz tutmuştu.Tandır epey büyüktü ve bu Fidan için korkutucuydu.Sanki o yemekle uğraşırken,arkadan devamlı birileri geçiyormuş gibi bir hisse kapıldı.İyice kulak verdiğinde"pissstttt"diye bir ses işiti ve dehşete kapılıp çığlığı bastı.Fatma Kadın içeriye telaşla girdiğinde Fidan korkudan nefes nefese kalmış bir haldeydi.Ne olduğunu Anasına anlattığında,Anası zaten hemen bir açıklama bulmuştu bile.Burası köy yeriydi ve pencereler çocukların ulaşabildiği bir konumdaydı.Demek ki köyün çocukları eğlenmek için yapmışlardı ..Akşam yemeğinin bitimine kadar bir köşede öylece derin düşüncelerle oturup,dalıp gitmişti.Gece yataklar serildiğinde,kapı büyük bir hızla yumruklanıyordu.Evin en büyüğü Mehmet kapıyı açtığında kimseyi görememişti.Kimse yok diye içeriye geçtiği sırada,camın tıkladığını duydu.Odanın kapısı onlar kapattıkça geri açılıyordu.Mehmet tekrar dışarıya bakma gereği hissetti ve dış kapıyı açtığında çardakta bulunan ayakkabıların ters döndürüldüğünü gördü.Anlaşılan bu gece çok uzun olacaktı.Hepsinin içini ürperti kaplamıştı,hepsi dua ediyordu Allah'a...Dua bittikten hemen sonra kapı yine çaldı,bu kez normaldi vuruşlar.Mehmet daha açmadan kapıyı Safiye yengesi(babaannem)dışardan sesleniyordu.Tam açacakken Fatma Kadın oğluna engel oldu ve biraz beklemesini işaret etti.Kapı yine çaldı ama bu kez deprem olmuş gibi sarsılıyordu kapı.İşte şimdi herşeyi idrak ediyorlardı,bu Safiye değildi...Dışardan gelen tiz,ince çığlık yerini dalga geçen kahkahalara bırakmıştı.Okunan onca duadan  sonra sesler anca kesilmişti.Mehmet tek çare bu gece Mustafa ile nöbet tutacaktı, ev halkı rahat uysun diye .Kimseye söylemesede çok korkmuştu ve pencerenin dışında dolaşan gölgeyi,görebiliyordu. Şerlere gebe kalan bu korkunç gece,daha yeni başlıyordu.....