i love you, don't hate me [texting] /// boyxboy

six.2

Zach, açık olan kapıyı iktirdi. Gelmeden önce aldığı biraları kapıyı kapattıktan sonra mutfağa bıraktı. "Jason?" diye bağırdı. Ses gelmeyince Zach, salona doğru ilerledi. "Jason!" Zach sesini yükseltti. Jason'dan cevap gelmeyince, üst kata, Jason'ın odasına doğru çıktı. Jason'ın kapısını açık görünce hiçbir uyarı vermeden odaya girdi. Jason yatağında çapraz bir şekilde uzanıyordu. Diz kapağından aşağısı yataktan sarkıyor, kollarını hafif yukarıya doğru uzatmıştı. Gözlerini kapatmıştı ama uyanıktı, titreyen göz kapaklarından anlaşılıyordu.

"Kanka ne sikime şaka yapıyorsun? Bir de ciddi ciddi sana anlatıyorum ya. Bir de gelmiş bana diyor ki yok kimse tanımıyor abi, yok bir şans versen. Göt, o değil de numara kimindi?"

"Yeni hat almıştım." dedi Jason, gözlerini açmamış, sadece dudaklarını oynatmakla yetinmişti.

"He güzel şakaydı tamam, hadi in aşağı bira aldım içeriz." Zach arkasını dönmüş kapıdan çıkarken, Jason'ın kalktığını belirten yatak gıcırtısına sevinmişti. Sonunda kıçını kaldırmıştı, göt herif.

"Zach, ben şaka yapmadım."

Zach, durdu. Jason'a doğru döndü. "Gerizekalı herif, senin yaptığını biliyorum. Şuan sinirlenemedim, içelim o zaman sinirleneceğim, hadi!"

"Zach, dur" Jason öne atılıp Zach'in kolunu tuttu. "O bendim evet ama yaptığım şey şaka değildi."

Zach bir süre Jason'a baktı. Bir bacağı hala hafifçe aksıyordu. Kazada bacağını incitmişti. Ama bol dinlenmeli bir haftanın geçirmeyeceği şey yok demişti doktor. Evet, belki bu cümleyi duymamış gibi yapabilirdi.

"Bana öyle bakma, bir şey söyle." dedi Jason. Sesi az öncekinden daha az çıkıyordu. Belli ki Zach'in bakışları Jason'ım cesaretini kırmıştı.

"Ben..." dedi Zach ve çekinerek elini ensesine attı. "...eşcinsel olduğunu bilmiyordum."

Jason baktı. İstediği cevabın bu olmadığını ikisi de biliyordu. Zach ne diyeceğini bilemiyordu.

"Benden hoşlanmasan da olur ama benden nefret etme." Jason'ın gözleri dolmuştu. Ağlayacaktı, dudaklarının titreşmesinden belliydi. Zach bunu biliyordu çünkü Jason annesinin ölüm haberini aldığında da böyle olmuştu.

"Senden nefret etmiyorum sen benim arkadaşımsın." dedi Zach.

"Zach, bu böyle kalmaz biliyorsun, değil mi? Bir cevap vermeyi bundan kaçmaya çalışıyorsan yapma. Her yüz yüze geldiğimizde bu anı hatırlayacağız. İkimiz için de zor olmasın..." Jason sağ gözünü sildi.

"Benden hoşlanmanı değiştiremem ama ben senden hoşlanmıyorum." Zach kafasını öne eğdikten sonra derin bir nefes aldı ve kafasını kaldırdı. "Düşünmem lazım, tamam mı?" Jason usulca kafasını salladı.

Zach bir şey söylemeden odadan çıktı. Evden ayrılırken Jason'ın görüntüsünü her yerde görüyordu sanki. Zach gece başını yastığa koyduğunda Jason'ı düşündü. Jason ise gece başını yastığa koyduğunda Zach'in getirmiş olduğu son bitmiş birayı yere düşürdü. İki çocuk birbirlerini düşünerek uyuya kaldılar.