“Naku ser, wala po ang mga amo namin ser ilang araw na ang nakaraan.”
“Po? San po sila nagpunta?”
“P-pinagbilinan po kami ni maam na hwag daw namen isabe sa mga tao kung nasaan sela eh” napakamot nalang sa ulo ang katulong.
Andtio kaming apat kina Axie ngayon, gusto ko na syang sunggaban ng masasamang salita dahil ilang araw na syang hindi nagpapakita sakin, tas eto lang aabutan naming ng barkada ko?!
“Aish tsk!” nasuntok ko ang pader.
“Se-ser! Naku hwag po kayong magalet saken serr. Yun ho kase ibinilin ni maam eh, senosonod ku lang poh kesa mawalan ho ako ng trabahho…” napayuko nalang sya.
“Don’t worry manang hindi sya galit sayo.” Jake assured her.
“Tsk damnit!” at binato ko yung dala kong boquet at nang makit kong may paparating nanaman na press, tumakbo na ako pabalik ng sasakyan at pinaharurot ito. Buti nalang may GPS, hindi pa naman ako kabisado ditto sa Pinas.
Kaya na nila Sev ang sarili nila, andun naman si Parker.
Tsk! Axie, asan kaba talaga?
----------------------------------------------------------------------------
“Dash, someone’s waiting for you downstairs.” Tawag sakin ni lola. Napabalikwas ako ng bangon at nagmadaling bumaba.
Napahinto ako nang makita kung sino.
“Ax…” nakita kong tumayo sya, & I closed the distance between us and hugged her.
Axie’s POV
Nasa kina Dash ako ngayon upang manghingi ng paumanhin after a few days of MIA.
“Ax…” he finally said.
Then what he did next totally surprised the crap outta me.
He. Fckn. Hugged me.
Say what? O.O
Ngunit kung gano kabilis ang pagyakap nya, ganon din kabilis ang pag tulak nya sakin. Aray ha, kung makatulak lang, wagas parang pintuan lang? -__-
“San kaba galing?!” sigaw nya sakin.
“Nag out of town kami ng family ko, biglaan eh namatay yung relative ng daddy ko. I’m sorry if hindi ako nagpaalam.”
“Tss..ang gulo na tuloy ng sitwasyon natin! We have to put on another show to get ‘em silent. Tsk!”
Napayuko ako, tama sya. I noticed na mas lalong gumulo ang sitwasyon naming as what I’ve read in the news. Kung anu-ano nalang ang lumalabas na issue tungkol sa “relasyon” namin. Ughhh
“Did you know that uncle Robert went back to the UK to somewhat shut the international reporters up?! And it’s final Axie, you’ve got no say in this anymore. We decided to have a presscon already, with or without your approval. Ang gulo-gulo na ng sitwasyon that we have to fkcn fix this ASAP. Am gon’ beep uncle Rob & see if we can schedule the presscon to next week!”
Nagulat ako. Pulang pula sya habang sinasabi nya yan.
Ganito naba talaga kagulo? Gusto kong umangal at mag explain tungkol sa pagkawala ko ng ilang linggo, pero ayokong maawa sya sakin. Ayoko talaga ng presscon, pero alam kong kasalanan ko to kaya panindigan na.
“Axie!” pukaw nya sakin, di ko namalayang nagsasalita pa pala sya at may itinanong na hindi ko naman naintindihan.
“O-okay..” matamlay kong sabi.
BINABASA MO ANG
Oblivion
Teen FictionPeople. Strangers. Friends. Relationships. Love. Faith. Lying. Fame. Happiness. Believing. Loyalty. History. Death. All summed up in one, smashing story of a boy whose ancient roots are beyond believable, and a girl who does everything just so her s...