Oblivion

Chapter 5.1

Axie’s POV

Andito ako ngayon sa tapat ng bahay ng taong nagpagulo ng buhay ko. =____=+

It’s been two weeks mula nung pumunta sila sa bahay ko, at hay. Eto ako ngayon. -___-

Nakasuot pa ako ng sombrero, sunglasses, at nakahoodie pa ako, tsaka naka face mask din, tas may dalang parang package galing lbc. Wala lang to, para makalusot lang sa nyetang paparazzi na yan!

At nakapasok din naman ako, I was here since 2pm, 4pm na kaya! Psh parang tatanga tanga kasi ng guard nila.

Pagkadating ko sa pintuan, tinanggal ko lahat ng ka ek-ekan at nakilala naman agad ako nung katulong nila.

“Sir! Maam! Andito po yung babae!”

Ate, may pangalan po ako. =______=+

Yung uncle Robert nya yung naunang sumalubong sakin nung papasok na ako.

“So, you came.”

“Yes.”

“Why?”

“Ughh, as if you don’t know yet.” Tas nag smirk lang sya.

“Finally.” Lumingon ako upang tignan kung sino yung nagsalita. Oh, walang iba kundi si prinsipe Dash. :3

“WHAT!!! No. ayoko.” Ano ba ‘tong pinasukan ko! Aish >___<

“You have got to do it. If not, hindi kapani-paniwala ang kwento nyo!”

Eh ano ba naman kasi! Ba’t kelangan pang magpa presscon at lahat-lahat!

“Eto ha, sumang-ayon na nga ako na magpretend na girlfriend nya, I agreed na mag “de-date” kami, hold hands in public, etc2, I agreed to all of those. Pero presscon?! At hindi lang Filipino reporters ha, may foreign reporters pa! No, no, and no.”

“Tss as if hindi mo gusto.”

“At may sumabat na unggoy!”

Sabi ko while glaring at Dash.

“Sabat ka ng sabat, hindi naman kelangan. Tsaka ang hangin mo ha! Baka nakakalimutan mo, kelangan mo ako para tumahimik ang buhay mo. I can backout whenever I want to.” Babala ko sa kanya. Eh kanina pa nya ako binubwesit! >////<

Tch. Buti nga sa kanya’t natahimik sya. Huh! Kala nya ha.

“Kayong dalawa, isa pa yan. Kung gusto nyong paniwalaan ng madla ang kwento nyo, wag kayong away ng away.” Sabi ni lola Edna.

“Huh. Lola, in case you’ve forgotten, your grandson is a great actor. Walang problema sakin kung awayin ko man sya ngayon, then the next minute, magmumukha nang inlove na inlove ako sa kanya. Eh ‘tong babaeng ‘to, kaya kaya nyang umarte sa harap ng maraming tao? Eh isang emotion lang ang lumalabas sa mukha ng babaeng ‘to eh!”

“Hoy mister! May pangalan ako! Gusto mo bang iuntog ko jan sa pader yang ulo mo para mabalik sa iyong ala-ala ang pangalan ko!?”

“Tss whatever.”

“Aba’t---“

“Enough! You two! Shut it!” sigaw nung Robert na napahilot nalang sa kanyang sentido at mamula mula na. oops :3

“Miss Axie, you young lady, are gonna do exactly as I say. You Dash, are gonna start treating her right if you want her to cooperate. I direct you two, I direct your lives starting right this moment & you two, are gonna do exactly as I say. Understood?!” sabi nung Robert na mamula mula parin ang mukha at nakatayo na ngayon.

Nakakatakot :3

“O-opo…”

“Y-yes uncle Robert.” Sabay naming sabi ni Dash.

“There you go! Oh tapos na kayong mag usap? Let’s have a snack!” anunsyo ni lola Edna, breaking the awkward silence.

Too scared to move dahil sa outburst nung Robert, I was only sitting there, awkwardly fidgeting at the hem of my Delevingne’d shirt.

“Cmon.” Sabi ni Dash sabay hila sa kamay ko.

O////O

“Gulat ka? Wag kang magpahalata na gusto mo. Camera’s rolling & you’ve got to start acting.”

AHABSKBSJKFDTLFGH!!!!!!!!!!!

SABI KO NGA DIBA! =____=+