Etraf çok karanlıktı ve sokak lambası yeterince çevreyi aydınlatmıyordu. Gökyüzünde ay ve ışık da yoktu. Yoluna devam etti ve bu sırada bugün Elif'le yaşadıklarını aklından geçiriyordu. "Acaba ondan hoşlandım mı?" diye kafasının içinden geçiriyordu. Bu sorunun cevabına kalbi "evet" diyordu ama kafasının içinden bir ses "saçmalama ve mantığını kullan, ayrıca o kız sana niye baksın ki" gibisinden şeyler söylüyordu. Sarp'ın en büyük problemi de zaten kafasının içinde ki sesti ve onu bir türlü susturamıyordu. Bu yüzden de sürekli tedirgin bir şekilde davranıyordu. Yolu neredeyse yarılamıştı ve az ilerde bir yol ayrımı vardı. Siyah bir araba yolun ortasında durdu ve içinden iki adam indi. İkisi de siyah takım elbise giymiş, iri yapılı ve yüz ifadelerinden anlaşıldığı kadarıyla sinirli bir karaktere sahiptiler. "Bir saniye" dedi kendi kendine bunlar sabaha karşı rüyamda gördüğüm adamlar. Aramızda yaklaşık 200 metre mesafe vardı ve üzerime doğru hızlı bir şekilde yürümeye başladılar. Kalbim gittikçe hızlanıyordu ve tüm vücudum korkudan kasılmıştı. O sırada ikisi de bellerinde bulunan silahlarını çıkardılar ve atış yapmaya hazır hale getirdiler. Bir anda tüm vücudumu korku ve panik sarmıştı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Hareket edemiyordum, karşılarında adeta kitlenip kalmıştım. Silahlarını benim üzerime doğrulttular ve tetiği çektiler."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SANRI
ParanormalYaşadıkların gerçek mi yoksa bir hayalden mi ibaret? Ya yaşadıkların bir Sanrıysa...
