Al Beni Yanına

BÖLÜM-2

-Fatma Sultan ne pişiriyor böyle yaa. Çok güzel kokuyor mis gibi.
-Senin için hazırladım kızım mutfağa geç, yemekten sonra yersin.

Koşa koşa mutfağa yönelip masada kendi yerimi aldım. Deniz kokusu ve deniz manzarası. Güneş batarken oluşan o renkler denizin mavisiyle birleşiyor ve oskarlık filmlerdeki o sahneyi oluşturuyor. Anlaşılan ben burayı özlemişim.

Yemekten sonra Özlem'i arayıp biz geldik diye haber verdim. Ardından evden çıkıp sahile doğru indim. Belki bizimkilerden birini görürüm umuduyla. Sahil boyunca yürümeye devam ettim. Sonra gözüm bankta oturan Kayra'ya takıldı. Hemen onun yanına gidip oturdum. Beni görünce ilk başta irkildi, sonra kim olduğumu anlayınca "Esin!" Diye bağırıp boynuma sarıldı. Bende onun ses tonunda "Kayra!" Diye bağırdım. İşte klasik bir Kayra-Esin buluşma faslı.

-Lan napıyorsun burda yalnız?

-Son 15 gündür böyleyim.

-Ayy!Kıyamam.

-E kızım biliyosun biz 6 yaşından beri arkadaşız.Sonradan aramıza birisini alması zor oluyor.

-Haklısın.

-Ee yüzme işleri ne oldu?Çalışıyor musun hâla.

-Çalışıyorum tabi.Hava kararınca denize girilmiyor.İstersen giriyim şimdi sana muhteşem yüzme şekillerimi göstereyim,zatürre olunca çıkarım.

-Dalga geçme.Sohbet etmeye çalışıyoruz işte.

-Neyse geç oldu benim eve gitmem lazım.Yarın sabah görüşürüz.
-Görüşürüz.

Banktan kalkıp uzaklaşırken arkama dönüp Kayra'yı izlemeye başladım. O kadar saf ve masum görünüyordu ki hafifçe tebessüm ettim. Tam arkama dönüyordum ki o sırada yanına bir kız yaklaştı.

Kahverengi saçlı yeşil gözlü hoş bir kız. Bir şeyler konuştular. Kız telefonundan bir şey gösterdi. Kayra onaylar biçimde başını salladı. Beraber kalkıp yürümeye başladılar. İçim rahat etmedi. Onları takip etmeye başladım.

Kızla konuşmasını hala sürdürüyordu. Bir otelin önüne gelince durdular. Kız eliyle işaret etti.Kısa bir veda faslı geçti. Kız otele girene kadar Kayra gözlerini kızdan ayırmadı. Kız el sallayıp otele girdi. Benimde içimde bir his oluştu. Nedenini bilmediğim bir his...
Ben o sırada dalmışım. Kayranın geldigini fark etmedim.

-Hani eve gidiyordun sen?

-Imm şey,evet gidiyordum.

-Burdan mı?

-Hayır,yanii

-Esin bak yalan söyleyemiyorsun.

-Yalan söylemiyorum zaten.

-İyi tamam öyle olsun...

-Yaa tamam seni takip ettim.

-Beni mi? Hahah neden?

-Sen bankta oturuken 6 yaşımızdan beri arkadaşız birilerini aramıza almamız kolay olmuyor demiştin ama kızla otelin kapısına kadar geldin.

-Yaa sen kıskadın mı?

-Evet biraz.

-Bak o kızı tanımıyorum bile, sadece önünde bulunduğumuz oteli tarif etti. Beni biliyosun. Kim olursa olsun tek başına gönderemem kız sonuçta. Birde buralarda yabancı olduğu her halinden belli. Yalnız bırakmak istemedim. Otele kadar bırakmayı teklif ettim kabul etti.

-Tamamen yanlış anlamışım kusura bakma olur mu?

-Ne kusuru Esincim gel senide eve bırakayım.

-Olurr.

Beraber eve kadar yürüdük. O kadar güzel ve kibar konuşuyor ki kelebek görse ömrü uzar o derece. Kapıda dedem karşıladı bizi ve Kayra ya akşam yemeği için kalmasını teklif etti. Ama Kayra başka bir gün inşallah teşekkür ederim dedi ve gitti.

Dedemle mutafağa geçtik ninem yine döktürmüş. Hızlıca yemeği yedim ve odama geçtim. Müzik dinleyerek uyumaya çalıştım.