*Chapter 44: Charmaine's POV*
I just got home
"oh Charmaine, ang aga mo ata.. wala ka na bang pasok?"
"ah, hindi po Ma, ano po kasi, masama ung pakiramdam ko, gusto ko po sanang magpahinga." sagot ko
hindi ko pinapakita kay Mama ung mukha ko
maga ang mata eh
baka magtanong sya kung bakit ganun ung mata ko
mahirap na
close kami ni Mama
as in super close na halos ang turingan namin ay magbarkada
kaso kasi ngayon
ayoko pang magexplain at magkwento
"Charmaine, may problema ba?"
ayan na nga ba ang sinasabi ko eh
"wala naman Ma, masama lang po talaga ang pakiramdam ko. akyat po muna ako ah."
hindi ko na hinintay ung sagot ni Mama
umakyat na ako at naglock sa loob ng kwarto ko
at doon
tinakpan ko ang bibig ko at umiyak
napasandal ako sa pintuan
pinipigil ko ang sarili ko na wag makagawa ng ingay
alam ko kasing nakakaamoy si mama na may mali sakin
at baka nasa tapat sya ng pintuan
pinapakinggan ako
ilang minuto din akong nagiiyak
bakit ganun?
kahit ilang beses kong ilabas ang sakit gamit ang pag-iyak
andito pa din?
hindi pa din nawawala?
lumalala pa nga eh!
ayoko na
tama na
gusto ko ng makalimot
pano ba?
turuan nyo naman ako oh
masakit na talaga eh
napatingin ako ng diretso
at nakita ko ang frame na nakalapag sa side table ng kama ko
nilapitan ko un
umupo sa kama ko at kinuha un
Silver and me
nakaabay sya sakin
nasa
EK kami nito
naalala ko ang nangyari
*Flashback*
wala akong pasok ngayon
kaya andito ako sa sala nanonood ng kung anu-ano
"Cha-cha ano ba yan? nahihilo ako kakalipat mo ng channel! akin na nga yang remote!"
"hehehe!"
binigay ko naman kay Mama ung remote
at nilipat nya sa Channel 23
nanonood lang kaming dalawa nung biglang may nagdoor bell
tumayo si mama
![](https://img.wattpad.com/cover/265444-288-k693586.jpg)
BINABASA MO ANG
Meet the Number's Family *Editing!*
Teen FictionThis story is under editing process. I wrote this when I was 14 or 15 years old so forgive my "kajejehang" type of writing and plot. Thank you. READ AT YOUR OWN RISK. lol You have been warned.