♥EPILOGUE♥
Jhaime's POVafter 3 weeks
"Jhaime, anak.""Mommy."
"Malapit na." ngumiti ako ng bahagya
lumapit sya sakin tapos umupo sa katabing upuan
nakangiti syang tumitig sakin
hinawakan nya yung kamay ko
hinawakan ko din yun
"Sigurado ka na ba talaga?"
tumango ako
"Opo Mommy, wala na pong atarasan ito eh." nakita ko na may tumulong luha galing sa mga mata ni Mommy
"Mom."
pinunasan nya yun agad
"I'm sorry, Jhaime."
niyakap ko naman si Mommy
"Ok lang po ako Mommy, wag kang mag-alala."
naramdaman ko na tumango si Mommy
bumitaw sya
tapos hinawakan yung kaliwang pisngi ko
"Napakaganda mo ngayon, anak. Ikaw na siguro ang pinakamagandang bride sa balat ng lupa."
natawa naman ako
"Mommy, OA naman nun."
"Syempre para sa akin, ikaw talaga ang pinakamaganda."
napangiti na lang ako
"Sorry anak ha? Kung wala akong magawa. Ayokong matali ka kay Silver pero, wala talaga akong magawa."
umiyak nanaman sya
"Mommy naman eh! Pinapaiyak nyo ko. Mommy, ok lang naman po ako eh. Opo, mahirap na iwan ang taong mahal ko talaga pero ito na lang po ang tanging paraan para matahimik na tayong lahat."
naiiyak ako dahil kay Mommy eh
pinunasan ko yung mga luha nya
"Ok lang po talaga, Mommy."
tumango sya
"*sniff* Sya, tama na nga. Baka masira pa yung make-up mo."
ngumiti ulit sya
tapos tumayo
"Labas muna ako ha? Puntahan na lang kita kapag pupunta na tayo sa simbahan." tumango ako tapos lumabas na sya
naiwan lang akong mag-isa
*sigh*
oo tama ang nababasa nyo
this day is the day
wedding na namin
wala ng atrasan
5:00pm ang kasal
4:30pm pa lang
napayuko na lang ako
*bzzzzt bzzzt*
kinuha ko naman yung phone ko
Calling....
BaBhie♥
O__O
si FLAME?!
bakit sya tumatawag?
BINABASA MO ANG
Meet the Number's Family *Editing!*
Fiksi RemajaThis story is under editing process. I wrote this when I was 14 or 15 years old so forgive my "kajejehang" type of writing and plot. Thank you. READ AT YOUR OWN RISK. lol You have been warned.