*Chapter 57: with Second..*
Jhaime's POV
after 2 days
August 20, 20**
here sa apartment konakatunganga
walang magawa eh
linggo pa naman ngayon
walang magandang palabas
wala akong pasok
nakatingin ako sa kisame
may pasok si Flame ngayon
at may gabi syang sched.
kaya eto
namimiss ko na agad sya
hindi pa kasi sya nagtetxt mula kanina
nagkaklase pa siguro
3 hours pa naman ang una nyang subject
hay ang boring pag wala sya!
=__=
*bzzt bzzt*
hm?
kinuha ko ung cp ko sa may side table tapos tinignan kung sino ung tumatawag
Calling....
Seiphiel Num =)
luh?
bakit kaya?
"hello? Second?"
(hi Jhaime!)
"uy! long time no talk ah! tagal na din mula nung huli tayong nagkausap at nagkita!"
(oo nga eh! pero nakita kita noh!)
"kelan?"
(nung nasa ospital ka!)
"nye! haha dumalaw ka pala?"
(oo naman noh! sobra kaya kaming nagalala nila Mommy sayo, nung sinabi nga ni Fourth ung nangyari sayo, gustong gusto kong pumunta sa ospital agad! pero hindi ko magawa kasi naging busy kami, mga 2 months ata na coma ka, dun lang kami nakadalaw..)
"ganun ba? hahaha ok lang un.. teka nga, bakit ka nga pala napatawag?"
(wala lang. may pasok ka ba ngayon?)
"wala eh, bakit?"
(labas tayo? treat ko...)
"hmmm, sige! wala din naman akong ginagawa dito eh.."
(sige, sunduin na lang kita..)
"ok.."
binaba ko na ung tawag tapos dumiretso sa banyo at naligo
hindi naman masama ang pagsama ko ka Second diba?
kapatid naman sya ng boyfie ko
and
nothing romantic or meaning 'bout that diba?
oh well
after 25 minutes
tapos na akong maligo
tapos nagbihis na ako
at nag-ayos
kinuha ko ung isang maliit ko na shoulder bag
naglagay ng kung anu-ano
cp, wallet, powder, lip balm, panyo chuchu
BINABASA MO ANG
Meet the Number's Family *Editing!*
Teen FictionThis story is under editing process. I wrote this when I was 14 or 15 years old so forgive my "kajejehang" type of writing and plot. Thank you. READ AT YOUR OWN RISK. lol You have been warned.