PROLOGUE

5.9K 69 1
                                    

Hi, Yumi Heartfillia nga pala. 13 years old. I don't know my parents. I never had the chance to see them. But I have my Nanay Linda and Tatay Roro. Minahal at tinuri nila ako bilang isang tunay na anak. Hindi din kasi pwedeng magdala ng bata si nanay linda sa sinapupunan nya dahil may sakit ito kaya sabi nila na masaya sila na pinaubaya muna ako ng mga magulang ko sa kanila. Sabi kasi  ni nanay na dadating daw ang araw na kukunin ako ng mga totoong magulang ko.

Pero may binigay ang mommy at daddy ko sa'kin bago nila ako binigay. Isang sulat;

Dear P.F.,

   Mahal naming anak, pasensya ka na at hindi kami ang nasa piling mo habang lumalaki ka. Pero alam ko mismo na mamahalin at papalakihin ka ng maayos ng nanay at tatay mo. Tandaan mo na mahal na mahal ka namin ng tatay mo. May dapat pa kasi kaming tapusim at ayusin dito sa malayong lugar. Lugar na saan sana dapat ka lumaki. Ngunit dahil sa isang trahedya, dito ka muna anak alang-alang sa ikabubuti mo at ang mga taong nagmamahal sayo. Wag kang mag-alala, mahal na mahal ka namin. Anak, sa pagsapit ng ika labing-tatlong kaarawan mo, dapat sabihin mo ang mga katagaang ito "Huye Vienno Starto" Ang mga katagaan na yan, ang sagot sa mga katanungan mo ngayon.

Lubos na nagmamahal, Mommy Yuki at Daddy Mio

---

That was all written in the letter. Hindi ko alam kung ano talaga ang pinapahiwatig ni mommy at daddy. Pero kapag tatanungin ko si Tatay at Nanay, isa lang ang sagot nila, " Hintayin mo nalang kapag mag 13 ka na." Oo nga pala, nakuha ko ang pangalan ko sa pangalan nga mommy at daddy ko.

Birthday ko ngayon. October 2, 2001 ako isinilang. At ngayon, thirteen na ako.

"Nanay! Good Morning po! Asan si Tatay?"

"Yumi! Happy Birthday! Ang tatay natutulog pa."

"Ahh. Pupunta muna ako sa Park nay."

"Wala ka bang plano Yumi?"

"Wala po. Bakit?"

"Nakalimutan mo ang sinabi ng mommy mo?"

Loading...

Loading...

Loading...

Loading...

Loading...

Loading...

Loading...

Loading...

"Ai! Oo nga pala nay! Nakalimutan ko. Kukunin ko muna ang papel kasi hindi ko na memorize"

"Hay nako bata ka. Oh sige. Kunin mo na. Tatawagin ko muna ang Tatay mo. Tulog mantika eh."

Kinuha ko ang papel sa kwarto ko at bumalik sa sala kung saan naghihinta sina Nanay at Tatay.

"Sige ineng. Pumikit ka ineng. E memorize mo lang yan. Madali lang yan." Sabi ni tatay. At yun ang ginawa ko. Pagkatapos kong e moemorize, pumikit ako.

"Teka ineng, bago ka pumikit, halika muna dito." Sinunod ko si nanay. Pagtapos nya akong yakapin,

"Yumi, kung ano man ang mangyari, gusto ko lang sabihin sa iyo na mahal na mahal ka namin. Mas ligtas ka sa lugar na pupuntahan mo." Hinde ko sya maintindihan. Pero pagkatapos nun, hinalikan nila ako sa noo, at pinatapos ako sa kung ano man ang gagawin ko. Kaya pumikit muli ako...

"Huye Vienno Starto" Ilang minuto na rin akong nakapikit ang mata. Minulat ko ito at...

Fantasia, Academy Of Magic (On-Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon