Adopted By My Brothers..

3.

IK WORDT GEADOPTEERD DOOR MIJN IDOLEN... "Onthoud Stevye, je bent niet ons kind.. Zie ons maar.. Als je broers" zegt Milan. "Dus jullie zijn vanaf nu mijn broers..." "Ja" "Oke, ik denk dat ik het snap.. Soort van" "Mooi!" Lacht Enzo. "Mag ik.. Mag ik afscheid nemen van mijn vriendinnen?" zeg ik met het besef dat ik ze nu echt kwijtraak. "Tuurlijk" zegt Milan. En ik loop naar de tv-ruimte.. Om voor even afscheid te nemen "Yvy! Yara! Lynn! Kom!" roep ik. "SHHTT!!" hoor ik gelijk, maar de meiden komen. We gaan zitten in het hoekje van de tv-ruimte, waar niemand ons hoort. "Meiden.." zeg ik met trillerige stem. "Wat is er?" vraagt Yara. "Ik... Jullie hebben allemaal mijn nummer toch?" "Ja" zeggen ze alledrie. "Gelukkig..Want ik moet iets vertellen, niet flippen!" "Wat is het dan?" Vraagt Lynn. "Ik.. Ik wordt geadopteerd!" "Door wie?!" vraagt Yvy. "Milan en Enzo.." "OMG! Maar dat is geweldig!"roept Lynn. "Nee Lynn, dat is niet geweldig... Dat betekent dat ze weggaat" zegt Yara. "Is dat waar? Stev?" vraagt Yvy. "J..Ja..." zeg ik met triest, maar vanbinnen blijdschap, blij dat ik hier weg mag, maar triest omdat ik mijn vrienden moet verlaten. "W...We kunnen altijd langskomen toch?" vraagt Lynn. "Tuurlijk! En ik kom vaak genoeg.. Hoop ik" "Stev, ik wil niet dat je weggaat.. Maar ik ben ook blij, blij voor jou. Jij mag weg uit deze hel.. Al zitten er nadelen aan" zegt Yara. Yara's woorden worden gevolgd door een groepsknuffel.. Nu besef ik het pas echt.. Ik ga weg. Herinneringen schieten me naar boven (Zet het liedje hierboven NU aan!)  Ze....Ik ben ze kwijt. Voorlopig.. Ik ga ze missen, niet gewoon maar echt. Iedere dag ga ik aan ze denken. Iedere dag herinneringen... Iedere dag het verleden. De hel raak ik kwijt, en daarbij mijn beste vriendinnen.. Waar ik alles mee deelde, ik raak ze kwijt.. 

Once i was seven years old,

My momma told me,

Go make yourself some friends or you'll be lonely

Once i was seven years old..

Ik raak ze kwijt.. 

It was a big, big world,

But we thought we were bigger..

Even later huilen we allemaal, van blijdschap en verdriet.. Blij dat ik hier tenminste weg mag, verdriet omdat we elkaar kwijtraken.. "Guys.. Ik moet nu echt gaan.." "Stuur foto's als je er bent oké?" vraagt Lynn. "Tuurlijk Lynn! Ik stuur foto's, filmpjes.. We gaan videobellen, normaal bellen appen, ALLES!" "Dan is het goed" En er volgt weer een groepsknuffel, daarna loop ik weer naar Milan & Enzo. "Gelukt?" vraagt Enzo. "Ja...." "Why so sad?" zegt Milan. Dan moet ik lachen. "Vertel ik later wel.. Zullen we gaan?" "Oke? I guess?" zegt Enzo. We lopen naar buiten. Ik zie Enzo's Porche staan. Nooit gedacht dat ik daar in zou zitten.. 

Enzo & Milan POV (Ze dachten dit op hetzelfde moment)

Stevye mag het niet weten... Nu nog niet in ieder geval

Stevye POV

We zitten in Enzo's auto. Ik maak foto's. Van Enzo'zijn auto, Milan met een gekke bek, De omgeving, alles. Alle foto's stuur ik door naar de meiden 

/Whatsapp/Stevye Telefoon/ Girls, Girls, and Girls./ 

Lynnie: Al aangekomen bij Enzo & Milan? :D

U: *Foto*

Yvytjuh: OMG!!

U: *Foto*

Lynnie: Hahahahahahaahahahahhaahhahahahahahaaagagsgdjshdsjdjsjsjsss!!!!!

U: Wtf betekent dat?

Yaraa: Lynn's fangirl taal.

U: Waar kan ik het woordenboek kopen?

Yvytjuh: In Lynn haar hoofd. Heel zeldzaam

U: Zou ik een keer naartoe moeten dan :3

Lynnie: Dafuq?

U: Oh niks.

Yaraa: Maarree.. Ff ander onderwerp, zit je nu is Enzo's Porche?

U: Jaaa. Hoezo?

Lynnie: ?

Yvytjuh: ?

Yaraa: Oh zomaar... Door de foto's.

U: Ok?

Yvytjuh: Maar wat ben je nou eigenlijk van hun? Hun kind?

U: Nee, ze zeiden dat ik ze moet beschouwen als broers.. En Dee dus als schoonzus.

Lynnie: Gaaf!! whwhuwgdghddijfdivhjckidjfkiekfefndnb

Yaraa: Lynn, praat is een keer normaal x

Lynnie: SORRY

Yvytjuh: Maar girls, we gaan Stevye nu niet anders behandelen omdat ze nu het zusje is van onze idolen.

Shit, nog helemaal niet aan gedacht..

U: Hoop ik ook niet nee

Yaraa: Nee tuurlijk niet!

Lynnie: Nee, ik sla soms op hol door foto's....

U: Moet je maar is gaan afleren dan.. 

Yvytjuh: Beetje chaggie?

U: Nee.

Yaraa: Echt niet?

U: Nee.

Lynnie: Sorry... 

U: Je hebt niks fout gedaan Lynn. 

Yvytjuh: Je klinkt nog niet in de beste stemming..

Yaraa: Nee niet echt nee.

Lynnie: Ja, ben je echt niet boos?

U: Nee, het is gewoon dat.. Dit is allemaal zo ineens. Zo vreemd ook. Waarom zouden Enzo & Milan precies voor mij komen?

Yaraa: Geen idee.. Moet je maar is gaan uitzoeken.

Yvytjuh: Niet zo overdrijven, tis waarschijnlijk zomaar.

Lynnie: Ik vindt dat Yara gelijk heeft.. Sorry Yvy..

Yvytjuh: Dan zoek je het uit als je het zo nodig moet, ik denk dat het niks is maar oké..

U: Oké ik ga het uitzoeken zodra we er zijn.

Yaraa: Mooi! En Yvy, niet boos zijn pls

Lynnie: Nee.. We zitten naast je, dus boos hoeft niet

Yvytjuh: Oké.. Maar Stev, we gaan facetimen zodra je thuis bent oké? 

U: Ja, doe ik wel 2 dingen tegelijk.

Yaraa: Oké!

Lynnie: Deal

YvytjuhL Yass!!

U: Maar moet nu echt gaan. Cya

Lynnie: Kusjaass

Yaraa: Bye <3

Yvytjuh: Cya! 

Wat heb ik toch geluk met zulke vriendinnen.. Maar zou er echt een verband zijn? Waarom zouden 2 broers me adopteren? "We zijn er!" roept Enzo. "Mooi! Ik kreeg al spierpijn!" zegt Milan. Ik lach. "Wat valt er te lachen?" vraagt Milan. "Jullie contrast" ze kijken me beide vragend aan. Waardoor ik nog harder moet lachen. Ik stap uit, Milan ook. Enzo staat al buiten. Daarbinnen, daarbinnen woon ik nu.