43.

2.5K 244 114
                                    

Met trillende handen start ik de auto en rijd ik zo snel mogelijk weg. Ik haat haar, ik haat haar, ik haat haar! Moet ze het nou altijd voor me verpesten?! Ze is toch mijn zusje? Ze hoort me toch te steunen?

Het enigste wat zij doet is mij steeds meer en meer intimideren tot ik zelf gek word. Want dat is wat ik op dit moment ben. Doorgedraaid. Ik ben een emotionele klootzak die verraden is door zijn eigen zusje.

Kan het nog erger? Ja. Mijn ouders haten me. Nog iets erger? Mijn beste vriend is overleden. Nog ieeeets erger? Ik was de oorzaak. Oké nog een klein beetje erger dan? Ik heb iemand vermoord.

En dit allemaal in een korte periode. Damn it. Ik veeg mijn tranen ruw weg en klem mijn handen weer aan het stuur. Ik heb een paar blikjes RedBull nodig om de verlangen naar sigaretten te vermijden.

Nee serieus, ik moet er mee stoppen. Ik moet weer de oude Charafeddine worden. Dit wordt niks als ik zo door ga. Terwijl ik diep adem haal geef ik plankgas, en binnen een minuut ben ik al gearriveerd. Handig hoor, wanneer je ouders dicht bij de Albert Heijn wonen.

Ik stap snel uit en doe mijn auto op slot. Waarschijnlijk zie ik er niet uit, maar het zal wel. Ik moet gewoon redbull en wat te eten voor onderweg fiksen, want ik moet weg uit deze stad. Het liefst uit dit land.

Ik grijp naar een winkelmandje en loop met een stekende hoofdpijn de winkel in. Even sta ik stil als ik me nu pas realiseer dat ik Nouraine officieel kwijt ben. Ik bijt hard in mijn lip en probeer de gedachtes te vergeten.

Als ik opnieuw wil beginnen, moet het nu starten. Laat je verleden achter, en focus je op het heden. Stres niet om dingen die je toch niet voor elkaar gaat kunnen krijgen. Het is pure tijdverlies. Ik ga Nouraine tóch niet meer de mijne kunnen maken. Waar maak ik me dan druk om?

Peinzend gooi ik een paar blikjes redbull in mijn mandje, tot ik ineens getik op mn schouder voel. Verbaasd draai ik me om. "Mariën?" Fluister ik terwijl we elkaar voor een paar seconden lang aankijken. Meteen omhelst ze mij stevig.

"Het spijt me zo erg.." Fluister ik terwijl ik mijn ogen sluit. "Zo gaat het leven nou eenmaal. We dienen het allemaal te accepteren." Ze kucht even en laat me los. Zuchtend kijk ik even weg van haar.

Hoe langer ik haar aankijk, hoe erger de schuldgevoelens weer omhoog komen. En het maakt er niet beter op dat ze precies op haar broer, Armando lijkt. Inderdaad.. Dit is het zusje van mijn beste vriend.

"Hoe gaat het verder met je?" Vraag ik als ik mezelf weer moed heb ingesproken. "Slecht. Abnormaal slecht, Charaf. Mijn moeder begint weer aan haar drankverslaving.. En ik mis hem kaulo erg. Ik wil hier weg. Nee sterker nog, ik moét weg. Ik word helemaal gek hier!" Fluistert ze naar me met grote ogen.

Ik slik en bijt even in mijn lip. Ze wilt weg.. Ik wil ook weg.. "Ik.. Uhm.. Voor mij is precies hetzelfde verhaal, Mariën. Ik wil ook weg, althans.. Ik ga zo weg." Meteen beginnen haar ogen te glinsteren. "Echt waar? Wil je hiermee zeggen dat je me meeneemt?" Ik knik even twijfelend.

"Maar met één voorwaarde," Ze kijkt me vragend aan. "Je moet toestemming van jouw moeder hebben." Ze steekt haar duim op. "Tuurlijk gaat ze ja zeggen! Ik ga zeggen dat ik met jou er even tussenuit ga. Samen met een paar vrienden. Die vrouw is dronken, tuurlijk zegt ze ja!" Roept ze blij en begint enthousiast met haar handen te klappen. Dit moet dus een meisje van 17 voorstellen..

"Oké als jij toestemming aan je madré vraagt, en dan vervolgens je spullen meebrengt, doe ik boodschappen. Ik rijd dan meteen door naar jouw huis, want ik weet dat het een heel jaar gaat duren. Afgesproken?" Ze knikt glimlachend en geeft me een korte knuffel.

"Nu effe skere kauwgom van 40 cent kopen, voordat ze gaan denken dat ik dief ben. Tot zooo!!" Ik knik naar haar en draai me weer om. Bazzz.. Wat kunnen meiden snel van stemming veranderen..

Ik haal nog een paar boodschapjes zoals chips, water, broodjes en snoep, waarna ik alles afreken bij de kassa. Met een volle tas loop ik weer de supermarkt uit naar buiten.

Waar heb ik ook al weer mijn auto geparkeerd.. Ik tuur over de parkeerplaats en frons als ik iemand bij mijn auto zie staan. "Kifesh?" Fluister ik terwijl ik er snel naar toe loop.

Even voel ik mijn hart in mijn kont.

"Nouraine?"

---

Heeyy lady'sss!!!

Wat denken jullie dat Nouraine bij zijn auto doet? Laat het me weten in de reacties!

Gaan we weer voor de 100 stemmen?❤

Xx Meryam

Dark Future. (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu