52.

2.2K 229 67
                                    

Bijlage: onze Yassine :)

Wees voorbereid op dit hoofdstuk xoxo

---

''Waar bleef hij man?'' Moppert Yassine wanneer de bel gaat. Hij staat op en loopt naar de voordeur. ''Eindel-'' Even stokt zijn adem. ''Wat is er?'' Ik loop nieuwsgierig naar hem toe. Als ik eenmaal naast hem sta, staar ik verschrikt naar wie er voor de deur staan. 

Ik kijk Amir aan die er bleekjes bij staat en voel hoe de kracht van mijn benen langzaam wegtrekt. Eerlijk gezegd wil ik het liefst janken, maar in plaats daarvan bijt ik hard op mijn lip, terwijl ik oog in oog met mijn vader sta. 

''Heb je me gemist, zoon?'' Grijnst hij, terwijl hij Amir een duwtje geeft, zodat hij naar binnen stapt. Verbijsterd kijk ik hem aan. Hoe kan dit? Hoe komen ze aan dit adres? Heeft Amir mij genaaid? ''Hey broertje..'' Ikrame stapt ook naar binnen en kijkt me spijtig aan. 

''Ik begrijp hier helemaal niks van.'' Yassine kijkt mij bang aan. Ik slik wanneer mijn vader plaats neemt op de bank en het zich gemakkelijk maakt door zich uit te strekken. ''Leuk appartementje hoor, was het duur?'' Ik haal mijn schouders op en zucht diep. ''Hoe ben je aan dit adres gekomen?'' Fluister ik bijna onverstaanbaar. De gedachten die op dit moment door mij heen gaan zijn onbeschrijfelijk. 

''Dat gaat jou helemaal niks aan,'' Hij kijkt me strak aan. ''Zou je je vrienden weg kunnen sturen?'' Ik kijk Yassine en Amir aan, waarna ik ze twijfelend toeknik. Ik sla mijn blik neer en ga tegenover mijn vader zitten. Ik zet mijn hoofd in mijn handen en bijt hard op mijn kiezen. ''Waarom ben je hier?'' Zijn zware stem doet mij rillen. ''Ik was niet meer welkom thuis.'' Het blijft even stil. ''Kijk me aan wanneer ik met je praat.'' Ik verroer me niet en hou mijn ogen gesloten.

''Ik zei, kijk me aan wanneer ik met je praat.'' Herhaalt hij iets feller. Zuchtend kijk ik op, en meteen vang ik de doorborende blauwe ogen op. ''Is dit wat je wilt?'' Ik haal mijn schouders op. ''Ben je gelukkig op dit moment?'' Ik kijk hem aan, en voel de tranen langzaam in mijn ogen prikken. ''Wat denk je zelf?'' Fluister ik schor. ''Daarom vraag ik het je.'' Ik staar hem aan, en heel eventjes.. Heel eventjes, zag ik in die donkere blik van hem, een greintje ongerustheid. 

''Charafeddine,'' Hij haalt diep adem en wrijft even door zijn handen. ''Ik ben je vader. Ben je dat soms vergeten?'' Ik frons. ''Dat liet je anders niet echt zien.'' Mompel ik terwijl ik mijn armen over elkaar heen sla. Ik zie aan hem dat die woorden hard aankomen. ''Wat zei je daar?! Jij bent hier degene die niet naar me geluisterd heeft, en maar deed waar je zin in had. Of niet soms? Je weet ook dondergoed dat dit allemaal niet zou zijn gebeurd als je naar me luisterde. Het enige wat jij hoefde te doen was je focussen op school, en je moeder trots maken. Maar nee, jij denkt alleen maar aan jezelf en loopt lekker een blessure op. Waarom denk je anders dat ik niet wilde dat je op kickboks ging?! Je moet verdomme mijn bedrijf over gaan nemen, en geen 'professionele' kickbockser worden!'' Hij kijkt me kwaad aan terwijl hij zijn kaken aanspant. 

Verbaasd kijk ik hem aan. Ik heb totaal niet verwacht dat dit allemaal er ineens uit zou komen. ''Maar je weet dat ik van die sport h-'' ''Je bent een Benahmed, toch?!'' Onderbreekt hij me fel. Ik klap dicht en knik langzaam. ''Gedraag je dan als een Benahmed.'' Sist hij met gebalde vuisten. Ik kijk weg en sla mijn blik neer. 

Misschien heeft hij gelijk.. 

Misschien moet ik toch maar officieel stoppen met het kickboksen en school afmaken. Ik heb immers niks aan dit leventje, behalve het geld dan..

Ik raap al mijn moed bij elkaar en til mijn hoofd langzaam weer op. Meteen zie ik de gefrustreerde blauwe ogen weer. Ik probeer de brok die vastgelijmd lijkt te zitten weg te slikken en haal diep adem.

''Het spijt me, papa..''

---

Omijngod. Mijn hart is gewoon aan het huilen. Ik vind dit zooo zielig. 

Maar goed, hadden jullie dit zien aankomen? :)

Dit hoofdstuk moest ik even apart schrijven, anders klopt het totale plaatje niet. Vandaar dat het zo kort is. 

Misschien een klik op het sterretje omdat ik zo snel heb geüpdatet?🙃

Kusjesss,
Meryam

Dark Future. (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu