SENSİZ OLMAZ

BÖLÜM 11| ŞAKA

Medya;Aras 😉

Bölüm 11|Uslu kız.

Gözlerimi sinsice kısıp birbirini güldüren ikiliyi izledim.Aras benim iki hafta yaşadığım şeyleri yaşamamış gibi gayet fit ve yakışıklı duruyordu.Utanmadan birde yanındaki kadınla mı gülüyordu?.
Kadında kadındı yani.
Upuzun sapsarı saçları, buradan seçebildiğim kadarıyla yemyeşil gözleri vardı. Giydiği siyah derin dekolteli elbise dizlerinin on karış üstünde biterek -Hande'nin ki gibi şişme balon olayan-kalçaları gözükmek üzereydi. Üstelik doksan beden göğüsleri tam da Aras'ın gözüne gözüne sokmak ister gibi ortada duruyordu.

Koluma dolanan ellerle başımı hızla Sinan'a çevirdim. Ne düşündüğünü alamıyordum ama gözlerinden geçen bir anlık memnuniyet dalgasıyla kolumu ondan kurtardığımda ani bir hâl değişimiyle kaşlarını çatarak beni belimden tutup dışarıya çekti.

"Sinan ! Bırakana beni"

"Hiç bir yere gidemezsin tamam mı? Kahretsin gitme "

Gözlerim onun yalvarışıyla kısılırken elini belimden ittim.Beni buraya kendisi getirmişti değil mi?

"Niyetin bu manzarayı görmemdi değil mi ?"

Kısık ama öfkeli  bir sesle ona tısladığımda başını aşağı eğdi. Yalan söylemiyordu yada söyleyemiyordu  bilmiyorum ama ona çok kırılmıştım.

"Sen benim üzülmem için..."

Hızlıca başını bana kaldırıp yeşil gözlerini öfkeyle karşı duvara dikti.

"Bunu asla yapmam Nisan ! Sadece...Onun nasıl biri olduğunu görmeni  istedim"

"O umrumda değil tamam mı? "

Dolan gözlerimi onun öfkeli gözlerine diktim.Şu an o gerçekten umrumda değildi. İki hafta boyunca ne çektiğimi bir tek ben biliyordum.Onu özlemiştim, bana sarıldığını kaç kez rüyamda gördüm hatırlamıyorum bile.
Saçlarıma dolanan sıcak elleri geri itip sırtımı daha çok duvara yasladım. Oraya gidip o yosmayı yolmak istiyordum açıkçası. O sarı saçlarını elime dolamak...Ahh o yeşil gözlerini parmaklarımla oymak.

"Beni rahat bırak Sinan"

Onu itip tekrar kapıya ulaştığımda ellerimle saçımı düzenleyip biraz önce gülüşen yosmaya adımladım.

"Merhaba"

Kızın bakışları beni bulduğunda samimi bir şekilde gülümsedi. Yüzünde neredeyse hiç makyaj yokken bile bu kadar güzelse ...
Aras dalgınca başını bana çevirdiğinde yüzüne yansıyan gülümseme soldu.
O an yok olmak istedim.Yemin ederim yok olup yerin yedi kat dibine girmek istedim.
O kadına gülümserken bana dönünce suratı asılmıştı .Benim de suratım düşerken "Merhaba "diye mırıldandım.

"Merhaba"Kız naif bir sesle bana selam verip önündeki yemeğine döndü. Ben ise çoktan buradan gitmek için dakika sayıyordum.
Aras mı? O boş gözlerle bana bakarken gergince boğazımı temizledim.

"Bir Merhaba demek istedim"

Kız güldü.Bu daha çok küstah bir gülüştü .Elleriyle sarı saçlarını geriye itip gülen gözlerini bana çevirdi.

"Ah sende şu Aras KARAHAN hayranlarındansın sanırım, size bir sır vereyim mi?Aras KARAHAN nişanlı "

Elindeki söz yüzüğünü elini sallayarak gözümün önüne getirdi.Yanında da kafam kadar bir tek taş vardı.
Gözlerimi kapatıp arkamı döndüğüm sırada yanağım boyunca akan göz yaşını el çabukluğu ile siliverdim.

"Ne bekliyordun ki ?Bak iste kendine yeni birini bulmuş bile !"

Ne bekliyordum ki sahi?Benim kapıma gelip yalvaracağını mı?