Hayat ne kadar güzel geliyor bazen sabahın ilk ışığında, karanlığın aydınlanması nasılda umut kaplatıyor gözlerimize.
-Yine sıradan bir günün başlangıcıydı Can için o sabah, şehrin varoş bir mahallesinde yan komşunun kavga sesleriyle uyandı.
- Anne Kemal abi yine dün fazla kaçırmış heralde baksana Zübeyde abla yine bağırıyor.
Annesi; - Olur oğlum öyle şeyler aile içinde.
- Anne sen Zübeyde ablayla iyi anlaşırsın ona desene hiç olmazsa 8.30'da başlasın bağırmaya ya. Biraz daha uyuyayım
- Olur küçük bey olur " diyip gülümsedi annesi.
- Hadi bakalım kahvaltı hazır !
Can - Ya anne senin oğlun aşçı olacak ne gerek var kahvaltıya? Hem ben orda atıştırırım bi şeyler .
- Olur mu oğlum öyle şey iki dakika at bişeyler ağzına.
Can - Hayır anne acelem var dolaplar temizlenecek hem bugün Serhat Şef bana pizza yapmayı öğretecek " dedi hava atar gibi hafif gülümseyerek annesi ;
- Aslan oğlum benim, Allah işini rast getirsin. Hayırlı işler "
Evden çıkarken ev sahibi Hacı teyzeyide öpmeyi ihmal etmedi Can, o gün biraz farklı bi heyecanı vardı. Bir zamanlar durumları kötü olduğu için çok para veren işlerde eskittiği hayalleri durumları biraz daha düzelince sevdiği bir işte birazda olsa gerçek olucaktı. O gün Can pizza yapıcaktı.
Heyecanla karışık koşar adımlarla geldi dükkana şef daha gelmemişti, hemen dolapları sildi önce sonra malzemeleri düzenlemeye başladı ve bunları yaparken hiç eksilmedi yüzünden tebessüm.
Dışarıdan bir ses duydu;
- Bakıyorum da birileri bugün çok heyecanlı.
Bu Serhat şefti çalıştıkları yer meydanda olduğu için mutfak girişi arka taraftandı. Hemen sokağa çıktı Can;
-Şef! Şef! Hadi herşey hazır gel.
Dedi gülümseyerek, mutluluğu o an gözlerinden okunuyordu.
İçeri geçtiler beraber hemen işe koyuldular. Can hızlı hızlı malzemeleri hazırladı Serhat Şef müşterilerin siparişini çıkarırken .
Öğleye doğru siparişler azaldı, artık pizza vakti gelmişti. Serhat Şef yavaş yavaş başladı hamuru açmaya bi yandan hamuru açarken bi yandan Can'a
- Bak önemli olan hamuru açmak malzeme koymak en basit olanı tamam mı küçük şef?
Can - Tamam şef
Bir hamur alıp dolaptan..
- Al bakalım gördüklerini yapmaya çalış" dedi şef.
Beraber hamuru açmaya başladılar, Can neredeyse ilk pizzasını yapmıştı , beraber malzemeleri koyup. Fırına attılar.
Serhat şef - Can ben biraz yemek yiyicem 5 10 dakika sonra çıkar pizzayı yanmasın.
- Tamam şef bende bi sigara içerim o sırada " diyip sokağa bi tabure koyup bi sigara yaktı. Heyecandan hızlı hızlı sigarasını içerken yan sokaktan bi gülüşme geldi. İki kız geliyordu uzaktan..
Birisi esmer siyah saçlı değişik değişik taklitler yaparken diğeri esmer hafif sarımsı saçlarıyla gülerken Can'ın ilgisini çok çekmişti.
Onlar yaklaştıkça Can'ın dikkati daha artıyor istemsizce kalbi hızlanıyordu, bi an göz göze geldiler. Can bakışlarını gizleyemiyordu artık ilk kez böyle olmuştu. Çok tuhaf hissediyordu sokaktan gidene kadar arkalarından bakıyordu ama bi anda
- Pizzamm " diye bağırdı.
Koşarak fırını açtı hemen ama artık çok geçti, pizza yanmıştı. Can o gün hayalini o kıza bakarken yakmıştı ve hala bu duruma anlam veremiyordu.
Hayat bazen seçimler sunar, bi yanda eski hayallerin bir yanda hayalini bile kuramadığın şeyler. Eğer ikisinin ortasında kalıp hiç bir şey yapmazsan ikisini de kaybedersin. O yüzden ;
Hayallerinin peşini bırakma!
