Napagisip isipan ko na gusto kong dumaan sa bahay nala Richard bago ko tuluyang kalimutan siya. Ang problema ay kung kaya ko ba kalimutan siya.
Dumaan kami sa street nila at walang ibang tinututukan ang mata ko kundi yung bahay nila. Nagsalita ako ng malakas sa mga kaibigan ko ; " Hay!!! Ang hirap nyang kalimutan mahal ko kase siya" . Nasa mata parin ng mga kaibigan ko ang pag woworry. Lumingon ako sa likod at di ko inasahang nakatingin siya namin. Akala ko kase wala siya sa bahay nila. oo, wala nga pero andun lang pala siya sa likod namin nung sumisigaw ako. Di na ako nakapagsalita. Nakabahan kaming magkakaibigan kase baka nag taka siya sa sinigaw ko. Dumaan nalang kami at pinilit na di siya pansinin.
After a week
Akala ko naka move on ako pero di pa pala. Naka move on lang siguro ako sa pagiiyak at sakit pero sa nararamdaman ko sa kanya, andun parin. Sinagot ko na si " Remuel" na nanliligaw sa akin noon pa. Naging panakip siya pero sinubukan ko na mahalin siya. Pero sobra sobra ang pagsisisi ko ng malaman ko na gusto na sanang di ipatuloy ni Richard ang panliligaw kay Rhianne ng makilala niya ako. Di nya lang daw ito sinabi kase nahihiya siya at natatakot baka magalit si Rhianne sa akin. Npaka huli na nang malaman ko. Nang malaman daw ni Richard na sinagot ko si Remuel akala niya naka move on na daw ako. Di ko mapatunayan tong pinagsabi sa akin. Ang alam ko lang sila na ni Rhianne kinabukasan ng pagsagot ko kay Remuel.
Graduation day
Graduation na nila. Nanood ako.Habang tinatanggap niya ang diploma sa stage ay tumulo ang luha ko na nanonood sa pinakataas na audience place sa gym. Lumingon si Richard sa tinatayuan ko. Kahit malayo alam ko na nakita nya ako. Kaya, tumakbo ako palabas at pumunta sa school at pumunta sa labas ng science class namin kung saan ko siya unang nakita sa school. Nag sulat ako sa pirasong papel at tinupi ito at itinapon sa science garden. Ang sinulat ko ay 4 words lang. yun ay " I LET YOU GO" . at umuwi na ako kaagad.
THE END
Naging mahirap ang pagpapakawala sa kanya. Pero sometimes nga you have to let go the person you love the most even if he/she loves you too when destiny keeps you away naman. Siguro, my love for him wasn't that strong enough to change the destiny.

BINABASA MO ANG
My High School Love Who Broke My Heart
Ficção AdolescenteIto ay kwento ko tungkol sa high school love. Di parin ako maka move on. Kaya i need comments and advises. Kung pwede rin po paki vote. Thanks