Chapter 9: Where it all started

282 9 6
                                    

"What are you doing here Franz?"

Nagtinginan kami ni Jayce parang nag hahanap ng explination sa bawat isa, magsasalita na sana ako ng biglang tumayo si Jayce. As usual he was smiling and went towars Dad.

"Ah, we saw eachother on my way home and well I decided to invite him in the house, you know kwentuhan din pag may time, besides I'm the one who insisted" He gave Lance (my father's name) a pat in the shoulder, tumingin nalang ako sa tabi at dinampot ang gitara ko. 

"Sorry, aalis na ako I don't want to be an eye sore" Ngumiti nalang ako kay Jayce at nag salute bago umalis. pinagpawaisan ako dun ah, I felt the whole mansion shrunked. pagkalabas ko ng gate tumingin nalang ako sa bahay bago umalis, I have my own life now, and i'm quite happy with it. Kahit hindi ako mayaman nagagawa ko naman yung gusto ko. 

-Nadyne's POV

 [Are you ok?]

Napa tingin ako sa screen ng phone ko sa text, bakit ba bigla nalang siya nag tanong in the middle of our topic, gumulong ako sa kama ko habang nag re-reply ako sa kanya.

[Huh? I'm fine.. bakit mo naman natanong bigla?]

[Nothing... just curious, para kasing iba yung aura mo.. sige na sabihin mo na]

[Well... diba nga second lang ako? eh si mama kasi hindi masaya.. kahit anong effort ang gawin ko hindi yata siya matutuwa sa akin]

Yes, that's right nang nalaman ni mama na hindi ako ang naging first this month, tinignan niya lang ako sabay alis, ewan ko pero parang nasanay na din ako na ganun magiging reaction niya. Siya kasi nag pa-enroll sa akin sa West Bridge Academy, this school is for rich kids.. peo ang school naman na to ay tumatangap ng mga ordinary students as long as you have the brains and guts. the school had two kinds of enrollment, one is for the richh and famous, and the other are for the average scholars. 

[Isn't it enough na second ka? I mean hindi na yun masama right?]

[okay lang naman eh, pero ayaw ko ma disappoint si mama pati na rin yung ate ko.. ]

[So you are not doing this for your own? in a sense parehas pala tayo, di rin kasi ako tangap ng nanay ko]

[No, i'm doing this for them, kasi nung namatay yung ate ko na dahil din sa akin, i know ... galit parin si mama kasi nawala yung favorite niya malaki yung expectaions niya kay ate.. which is now pasan ko na.. at nanay mo? bakit]

I rubbed my eyes as I blinked, ina-antok na yata ako.. pero i fought back the urge to fall asleep, I wanted to talk to Chrome more. 

[I don't want to talk about it mas mabigat pala ng problema mo heh.. hey Nadyne..]

[HIndi .. nmh nasanay na ak..]

Lagot na.. ina-antok na talaga ako aning oras naba?

Habang hinihintay ko ang reply ni Chrome, I felt my eyes getting heavier and heavier until I fell asleep, naramdaman ko nag vibrate yug phone ko pero di ko na talaga kaya na gumalaw kaya hindi ko nabasa ang last text niya. 

[Let's meet?]

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

West Bridge Academy four years ago... 

Where it all started...

"Today is your entrance exams good luck to the future first year students"

With that said, nilapag ng teacher ang natirang test papers sa desk niya habang tinitignan kami, yung mata niya parang Hawk eye.. isang maliit na movement na catch niya agad. Isa ang West Bridge Academy na nagsasa-gawa ng matinding entrance exam, hindi ka basta basta makakapasa kung wala ka talagang matalas na utak. Pero hindi na ito bago para kay Nadyne, napangiti nalang siya habang tinitignan ang mag questions. Easy.. yun lang nasa isip niya habang sinasagutan ang papel.

It's almost an hour, dahil mahaba-haba ang test, pinag isa na lahat ng subjects pero alam ni Nadyne na malapit na siyang matapos, but then..

"Woah.." bulungan ng nga students ng nakita nila ang isang lalaki na nag lalakad patungo sa desk ng instructor.

"I'm done" sabi niya habang naka ngiti at lumabas siya sa room with his hands on his head habang sumisipol. Pati si Nadyne napa mangha, pero di niya kailangan ng distraction today. after another twenty minutes or so Natapos si Nadyne at pinasa ang papel niya. 

-------------

It's been two days after the entrance exam and as expected, hindi na nagtaka si Jayce na pinatawag siya ng School director sa office, of course it is to be expected. 

"Ah Mr. Jayce Reinz, come here.. Have a seat” Smiling Jayce sat down on the chair as he looked at the older male.

"Your father is right, you are indeed a smart boy, Jayce you got the highest score on the entrance exam."

"I know sir, it is to be expected as well"'

"ahh I shall expect great things from you, the two of you shall deliver the speech to for the entrance ceremony. a-"

"Wait.. Two? What do you mean by two-"

'"Sorry i'm late!" 

Jayce looked back to the door, his eyes full of questions habang tinitignan ang babae na papunta sa kanya. What’s the meaning of this? nagulat siyang ng bigla nalang pumlakpak ang director at tinignan ang babae. "Miss Silva!"

"You two got the highest score, so the two of you will deliver the entrance ceremony speech, I expect something great from the both of you!"

Kumikislap ang mata ni Nadyne nang marinig niya yun, highest! wow.. that's great, ningitian niya ang lalake sa harap niya at tinaas ang kamay niya para mag pakilala pero hindi ito natuloy nang biglang umalis si Jayce. 

"Ah wait! about the speech!" Sigaw ni Nadyne habang hinahabol niya si Jayce palabas ng office, sinarado niya ang pinto ng mabuti para hindi maka istorbo at tumakbo sa hallway kung saan nag lalakad ang lalake. "ui!"

"What?" bigla siyang lumingon with a clear frown on his face habang naka cross arms. 

"Gusto ko lang naman na pag isipan natin yung speech na gagawin" 

"Sorry.. I'm going to make my own speech, you better make yours as well"

"Ang suplado mo naman, para nagtatanong lang" 

He scoffed, 'Did he just .. scoffed at me' napaisip si Nadyne habang tinitignan niya si Jayce, akala niya mabait ito at friendly pero kung ganito siya ka suplado walang kaibagan ang tao to.

"First  of all I didn't expect na may ka tie pa ako.. really? i mean it's just your luck.. kasi wala nang next time"

"Huh? ganyan ka ba ka affected? it's just a tie"

"NO! it's not just a tie..because if that's the case there is no winner determined  and I hate losing" 

"Sira! baliw ka yata ahh affected ka masyado! fine! i don't want to talk to you! make your own barrier and I'll make mine! yabang mo din ah siguro kung ang kayabangan ay isang pader ikaw na ang great wall of china!"

"...... HAHAHAHAHA!!! I like that joke! sige, sige... i'll get soft with you I don't need to be harsh on you I suppose.." bigla nalang siyang nag smile at tinuro si Nadyne. 

"From now on Nadyne Silva... we are officially Rivals!"

"Wahh! Rivals! yes!" 

Napabangon ako bigla sa kama ko at na realize ko na panaginip pala yun.. worse.. BAKIT KO NAPANAGINIPAN ANG UNA NAMING PAGKIKITA!!! sinampal ko ang sarili ko para magising. speaking of, bakit nga ba napanaginipan ko yun?

NO! this is not the right time to think about it! i need to get my clothes para di ako ma late! at ang possibility na pag nalate ako merong 99.8% chance na makikita ko na naman yung Dragonfly na yun!. tumalon ako sa kama at hinatak ang towel ang uniform ko. pero bago ako pumunta ng banyo i check my phone first. 

then...

[Let's meet?]

WHAT?

Beloved X RivalsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon