Strijd der wolven [Dutch/Nederlands]✔️

Hoofdstuk 3

Ik zucht. -Iets mis Sis?- vraagt hij me. Ik speel gemaakt blij en antwoord dat er niks is. Wetend dat hij me doorheeft, lopen we zwijgend door.

----------------------------------------------

Ik ruik in de lucht. Onbekende geuren komen mij tegemoet. Ook de voorsten in de groep stoppen. Uit het zacht groene bos komen een aantal Rougues tevoorschijn. Gelukkig zijn het Rogues, en geen vampieren. Ondanks hun "Rougue zijnde", lijkt het alsof ze samen horen. Een stuk of 20 paar ogen kijken ons aan.

De Alpha stapt in zijn mensenvorm naar voren. 'Ik adviseer jullie te vluchten, anders is er geen andere oplossing dan een gevecht,' Vanbinnen hoop ik dat ze zich omdraaien, weglopen. Maar ze blijven koppig staan.
Apha Shaw huilt een keer, en dit is ons teken om aan te vallen. Ik daarentegen mag van de Alpha niet vechten, omdat hij mijn ouders beloofd heeft om "Op mij te passen". Alsof ze ooit iets om mij gaven.

De Rogues rennen in volle vaart op ons af. Onze groep, behalve ik en de Luna niet,  doet hetzelfde. Vele lichamen vliegen bloederig door de lucht heen. Ik doe mijn ogen dicht.

En dan, na nog geen tien minuten, doe ik mijn ogen weer open door een angstvallige stilte.

Vele dode wolvenlichamen liggen over het terrein verspreid. Bloed is overal te zien. Het maakt me misselijk vanbinnen en ik moet me inhouden om niet in tranen uit te barsten en hard weg te rennen van deze realiteit.

Winston geeft me bemoedigend een stootje....
----------------------------------------------

*tijdsprong na een aantal uren*

'Goedemiddag heren, wij komen in vrede,' zegt de Alpha, als we aan de grens staan. De hele grens wordt bewaakt door weerwolven. Gelukkig is 1 getransformeerde aanspreekbaar. 'Wie zijn jullie!' roept de man met het rode hoedje. Blijkbaar heeft iedere pack zijn eigen kleur. "Ik ben de kerstman, deze hier is de paashaas en tot slot al mijn elfjes" had ik me in gedachten voorgesteld. Wie denkt hij dat we zijn? Ze ruiken en zien ons.....toch?

'Wij zijn de BloodWolves. Does that name ring a bell?' Zegt hij bespottelijk. De man schrikt op en zet angstig een stap naar achteren. 'Meneer,' hij knielt voor hem neer. 'Het spijt me voor deze ontvangst. We zullen u en uw pack meteen de weg laten wijzen,' De Alpha gromt. 'Je hebt geluk dat we geen wolven kunnen missen,' fluistert hij, met hard genoeg.
De man mindlinkt andere mensen gauw, die de Alpha en ons meeneemt.

We komen aan bij een grote villa. Het heeft crèmekleurige zuilen en een gi-gan-tische tuin. Daar omheen staat een hek van misschien wel 12 meter hoog. Al gauw gaan we het gebouw binnen. Door de marmeren tegels zijn de voetafdrukken goed zichtbaar. De man met de bruine helm klopt aan. 'Binnen' wordt er door verschillenden geroepen.

We stappen met de vechters, Bèta's, de Alpha en Luna de kamer binnen. 'Ah Shawn,' zegt een van de mannen. We staan in een zaal, met in het midden een grote tafel. Alle Alpha's zitten er. De man staat op en begroet hem als een van zijn beste vrienden. 'Goedenavond Liam,'
Na een schouderklopje gegeven te hebben begint de zogeheten Liam van de RedMoonPack te praten.

'Ik zal iedereen even voorstellen. Pierre, van de BloodRosePack,'
Hij heeft asblond haar en kille grijzige ogen.

'Daarnaast Demian, van de ThunderLakePack,' hij draait zijn hoofd naar ons groepje. Hij heeft grijs haar en lichtgroene ogen. Zijn ogen staan vrij vriendelijk naar mijn mening.

'En dan als laatste de jongste, Collin van de SeaWolfPack,' Ik kijk hem aandachtig aan. Iets in hem trekt mijn aandacht lichtelijk. Hij heeft lichtbruin haar en diepzee blauwe ogen. Zijn ogen richten zich op mij.

'Zij zullen de jongeren ieder hun vaardigheden proberen aan te leren, wat van pas komt bij..ehm.. je weet wel,'

Helaas heb ik niet meer  tijd om na te denken. Winston port me in mijn zij en samen lopen we de zaal uit.

-Waar was je met je gedachten?- zegt hij lichtelijk gefrustreerd. -N..niks bijzonders. Gewoon aan het nadenken over die jongste Alpha.- antwoord ik. Win heeft even de tijd nodig om na te denken.
-Ik vind het maar vreemd. 19 jaar en Alpha zijn. Ik vraag me af wat gebeurd is....- zegt hij. Maar mijn gedachten verstaan hem niet meer. Ik dwaal af. Naar zijn helderblauwe ogen....
----------------------------------------------
Oké ik deze hoofdstukken had ik al gemaakt, maar vanaf een bepaald hoofdstuk (ik geef aan welke) zullen de updates 1 keer in de week zijn. Nu houdt ik het op om de dag.

Vertel wat je ervan vind!
Like, Comment, Vote😘

Ly all Xx StoryWriterLarissa