GÖLGE (imkansız aşıklar 2)

2 ~Ödeştik

MULTIMEDIA DA NAMI DEĞER EDIZ DUMAN...
İYİ OKUMALAR 🙌
VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLIYORUM 🙌

ARYA ATEŞ'DEN
Gözlerimi yavaşça açmamla beyaz tavanla karşılaştım yüzümü buruşturdum. Etrafıma baktığımda yan tarafta yatan edizi gördüm. Yavaşça doğrulup kolumdaki serumu çıkardım ne var salakmıyım ben çekiyim neyse yan taraftaki dolabı açıp kıyafetlerimi aldım. Evet üzerimde iğrenç hasta kıyafeti vardı. Banyoya gidip giyindim çıktığımda edizin hayla uyuduğunu gördüm derin nefes alıp yanına gittim kulağına eğilip "ödeştik" dedim soğuk sesimle ve hızla odadan çıktım. Cebimde ki telefondan baş korumamı aradım "........ hastanenin önünde bekliyorum arabamı getir" dedim soğuk sesimle "emredersiniz arya hanım" dedi ve telefonu kapattım. Dışarı çıkmamla temiz hava ciğerlerime dolup taştı adeta bir sigara yakıp beklemeye başladım. Sigaram bittiğinde yere atıp ayağımla ezdim. Gelen arabamla gülümseyerek arka koltuğa oturdum daha doğrusu yattım. Koruma şaşırırken gözlerimi kapattım "şehir turu yap ve sessiz ol" dedim soğuk sesimle yutkunup arabayı sürmeye başladı. Aslında her zaman sevmişimdir araba seyehat ederken uyumayı ediz konusunda kendimi suçlu hissediyordum açıkçası kaşlarımı çatıp gözlerimi açtım. Telefonu cebimden çıkarıp baktım öğlen 2ydi saat gözlerimi tekrar kapattım derin nefes alıp verdim "akşam 9 da evde olalım bara gitcem" dedim soğuk sesimle evet çağrıyla beraber düzenlemiştik ama hiç gitmemiştim ama kafa dağıtmaya ihtiyacım vardı "seni özledim sevgilim" dedim fısıltıyla sonrası karanlık.....

Ediz Duman'dan

Arya kulağıma 'ödeştik' diye fısıldamıştı bu kızı niye bu kadar düşünüyorum ki koltukta bana bakan savaşa baktım sonra savaşa sinirle bakan arasa kesin yine kavga ettiler "kavgamı ettiniz" dedim sinirle arasın çenesi kasılırken onu ilk defa birine bu kadar sinirlendiğini görüyordum heleki savaşa "ikiz anlatsana!" diye tısladı aras savaşa arastan gözlerimi savaşa çevirdim aras en sonunda sinirle yerinden kalktı "arya neden o hale geldi biliyor musun!!" diye bağırdı sinirle bana ben onun bu kadar sinirlenöeaine şaşkınla bakarken işaret parmağı ile savaşı gösterip "bu gerizekalı kızı seni bu hale getirdi diye yumruk attı oda yetmedi kafa attı ama arya seni karanlıkta görmediğini söyledi karşılık bile vermedi bu ite" diye kükredi ve ellerini saçlarına daldırdı "aralarına girdim ama bu puşt bana yumruk atmak istedi atıyordu da ama arya önüme geçti" dedi sinirle şaşkınla savaşa baktım başka yere bakıyordu "ve yumruk ona geldi oda düşüp kafasını vurdu" dedi tıslayarak demek bu yüzdendi yüzündeki yaralar evet o uyanmadan önce uyanıktım ve biraz onu izlemiş olabilirim. Arasın çıkıp gitmesiyle düşüncelerimden uzaklaşıp savaşa baktım pişmandı arasa karşı tabi aryaya karşıda "abi ben özür..." derken lafını kesip "arya ve arastan dile özürünü" diye bağırdım bunun üzerine hızla çıkıp giderken kafamı yastığa koyup tavana baktım. Beni alt etmişti istese savaşın cesedini çıkarırdı ama neden karşılık vermedi ki 'ödeştik' demişti bunu mu kastetmişti kolumdaki serumu çekip çıkardım. Aryayı bulmam gerekiyordu nedenini bilmiyorum ama onu istiyorum....

Masal Uysal'dan

Evde oturuyorduk mertin söylediğine göre arya haber vermeden çıkmış hastaneden saate baktığımda 9 a geliyordu mert ve elif sohbet ederken toprak bişey düşünüyordu zilin çalmasıyla hızla yerimden fırlayıp kapıyı açmaya gittim kapıyı açtım ve gelen kişiye baktım. Kapıyı aynı hız kapatırken bizimkiler ayaklanmıştılar ben ise olayın şokundaydım hayla "ahh burnum" diye inleyen kişiye mert kaşlarını çattı "o kim kızım" dedi kalbim hızlanırken nefes alış verişimde artmıştı nedensizce gözlerimi olabildiğince açıp merte dehşetle baktım "aras" dedim dehşet içinde bizimkiler gülerken kapı yumruklanmaya başladı "arya orda mı kızıl meleğim orada mısın!!" diye bağıran arasa elif sinirle beni kapıdan uzaklaştırıp kapıyı açtı. Anında arasın yakasını kavrarken çoktan çığlık atmıştım bile.....

Arya Ateş'den

Eve yakın yerde inip yürümeye başladım temiz havayı içime çektikçe sanki içimdeki ateş daha çok alevleniyordu masalın çığlığını duymamla durdum ve gözlerimi kaldırımdan bizim eve çevirdim. Anında koşmaya başlarken noğulduğunu anlamaya çalışıyordum eve yakınlaştıkça sesleri daha iyi duyuyordum "ister derim ister demem" diye bağıran arasla koşmam durdu "diyemezsin o kelimeyi ona anladın mı" dedi elif bağırarak birden kaşlarım daha çok çatılırken "sanane kızım bak hatta yeniden diyorum kızıl meleğim kızıl meleğim" derken elif yumruk attı arasa , aras sendelenirken "ona çağrı diyordu gerizekalı" diye boğazı yırtırılcasına kükredi aras dururken diğerlerinde de ses çıkmıyordu derin nefes alıp yavaşça yaklaştım "arya?" toprağın beni farketmemesiyle hepsine teker teker baktım arasa baktığımda gözleri dolmuştu "özür dilerim kızıl..." derken eliyle ağzını tutup ağlamaya başladı koşarak boynuna atladım kulağına eğilip "sana başta dicektim ama demen hoşuma gitti gerizekalı ağlama birazdan barıma gitceğiz" dedim şefkatli sesimle iç çekip ayrıldı "ayrıca bana o kelimeyi diyebilirsin ve elif" dedim elife döndüm "arasa dokunma bir daha kötü olur" dedim soğuk sesimle yutkunup kafasını eğdi kaldırdığında gözleri doluydu "çağrı öldü diye bir değerimiz kalmadı mı" dedi evet bunu dedi benden önce toprak yumruk atarken "kendine gel elif!!" diye bağırdı toprak masal ise bana bakıyordu "hazırlanın white and black barımıza gidiyoruz" dedim soğuk sesimle hepsinin yutkunmasıyla derin nefes aldım...