GÖLGE (imkansız aşıklar 2)

4~Gölge Benim

Multimedia da aras 😇

Ediz Duman'dan

Gözlerimi açıp nerde olduğuma baktım karanlık olan ortam birden aydınlığa kavuşurken gözlerimi kısıp etrafa bakınmaya başladım. Karşıda kızları ve bizimkileri bağlı görmemle kaşlarımı çattım. En son kafama darbe almıştım sonrasını hatırlamıyordum ama şuanki halimizden neden o darbeyi aldığımı anlıyorum. Ama işin garibi sadece savaş ben aras yoktuk toprak,masal, rüzgar ve hatta elif ile mert bile vardı sadece arya yoktu o neredeydi acaba "arya nerde siz hangi cüretle buna cesaret edersiniz pişman olacaksınız" diye bağırdı sinirle toprak gelen kahkaha sesiyle hepimiz oraya baktık çember olarak bağlı olduğumuz sandalyelerin tam ortasına bir adam geçti "sizi kimse bulamaz" dedi o adam mert birden kahkaha attı ve rahat bir şekilde yayıldı bağlı olduğu sandalyeye "arya ateşden bahsediyoruz dostum emin ol kaçacak delik arıyacaksın" dedi durdu ve oturduğu yerde dikleşip adama doğru eğildi "küçücük bir fare gibi korkudan altına ederek saklanacak yer arıyacaksın" dedi adam birden merte yumruk attı "bırakın onu!" diye bağırdı elif bizi kaçıran şahıs adamlarına işaret verdi adamları merti döverken elif ağlıyor ve diğerleri de bağırıyordu kendimi toplayıp "bırakın!!!" diye bağırdım depo sesimle yankı yaparken adamlar durmuştu bizi kaçıran şahıs yüzünü bana döndü kaşlarım çatılırken adam iğrenç bir şekilde sırıtmaya başladı "sonunda karşılaştık ediz duman" dedi "hangi cesaretle lan!!" diye bağırdım anında irkilirken bu malın nasıl bu kadar yürek yemiş olduğunu şaşırıyorum. Bizi kaçıran şahıs benim eski çalışanım daha doğrusu para yürütüyormuş açıkları yakaladığım an hesabını kesmiştim elinde ne varsa hepsini almıştım ve canını bağışlamıştım şimdi hangi cesaretle bunu yapabilir ve yapabilecek güce geldi açıkçası hayla şaşkındım "çöz bizi hemen" dedim metalik bir sesle gözündeki korkuyu görmemle sırıttım. Kendini toplayıp adamlarına işaret verdi bize vurmaya başlarken elifin acı içinde bağrışlarını ve çağrıdan yardım etmesi için bağırıyordu yani ölen ikizine yani aryanın çoban yıldızına. Gelen yumrukla adama gülüp "hepsi bu mu" dedim adam şaşkınca bakarken erkan geldi "yerimde olsam bu keyfini aryaya saklardım" dedi sinirle öne doğru eğildim iplerin sıkıp canımı yakmasını umursamadan biraz daha eğildim "onun tek bir saç teline zarar gelirse seni dumanım yaparım" dedim soğuk sesimle yutkunup adamına baktı "nerde kaldılar" dedi "efendim şey haber alamıyoruz" dedi hepimizin kahkahası depoyu doldururken depo sert bir şekilde açıldı....

Arya Ateş'den

Bizimkilerin kahkahası ile sertçe kapıyı açtım. Hepsi buraya dönerken yüzümdeki maske yüzünden hepsi titriyordu kızlar ve erkekler yüzleri kandı belimdeki iki silahı çıkarıp tüm adamlara ateş ettim anında hepsi yere düşerken onları kaçıran adama baktım anında korkarak geri adım attı. Maskenin altından sırıtıp "bu ne cesaret lan" dedim çıkan metalik ses depoda yankılanırken. Adam titremeye başlamıştı bile "söyle arkanda kim vardı?" dedim soğuk sesimle yutkunup kafasını olumsuz yönde salladı. Sinirle ayağına ateş ettim "söyle lan" diye kükrerken "öldürürler beni yaşatmazlar" dedi kahkaha attım bu dediğine silahı alnına dayadım gözleri anında kocaman açılırken "GÖLGEyim lan ben bir daha düşün istersen" dedim soğuk sesimle yutkunup kafasını eğdi "mızrak ateş" demesiyle donup kaldım bu..bu imkansızdı o ölmüştü abimi öldürmüştüler nasıl olabilir bu sinirle adama yumruk attım "o öldü lan yalan söyleme!!" diye bağırdım yumruklamaya devam ederken tanıdık sesle durdum "yaşıyorum gölge".....

Mert Kara'dan

Mızrak abi ölmüştü bu nasıl olabilirdi ki gölge yani arya ayağa kalkıp arkasını döndü ve mızrak abiye bakıyordu "sen" dedi ve ağzından çıkan hıçkırıkla beraber durdu mızrak abi kaşlarını çatarken aryanın gölge olmadığını bilmediğini hatırladım "sen öldün seni öldürmüştüler" dedi arya "ama ölmedim" dedi mızrak abi ve silahını çıkarıp aryaya nişan aldı arya bir adım gerilerken "ne o kortun mu yoksa şimdi söyle arya nerde" dedi arya rahat nefes alırken maskesini çıkardı mızrak abi şaşkınla ona bakarken arya ağlayarak ona doğru koştu ve boynuna sarılıp ağlamaya devam etti mızrak abinin kelimeleriyle hepimiz şok olduk "çağrı yaşıyor..."........

Sizcede yaşıyor mu okyanus?