18~Final!!!

2.1K 100 19
                                    

Arya Ateş'den

Sonunda o gün gelmişti bugün edizle ilk birlikte oluşumuzun 5.yılı ve bugün evleniyoruz herşey güzel oluyordu resmen aras ve masal 1 yıl önce evlenmişti ve şuan masal hamileydi. mert ve elif de evlenmişti teyze olmuştum bu zaman diliminde aslında çok şey olmuştu gerçekten iç geçirip eskiyi bir kenara ittim duştan çıkıp dolabımı açtım. Karşımdaki gelinliği görmemle gülümseyip askılıktan alıp yatağa koydum "uzaktan bak diye almadık" dedi toprak yanıma gelerek "hadi giyin kuaför ekibi gelir birazdan" dedi hafif gülümseyerek açıkçası savaş hala bir teklif yapmadığı için çok üzgündü sanırım ne kadar belli etmemeye çalışsada anlaşılıyordu iç geçirip gelinliği alıp giydim. Kuaför ekibi gelip işini bitirmişti dağınık topuz saçımla gelinliğim uyum içindeydi adeta kapının tıklanmasıyla "gir" diyip kapıya döndüm. Mert elinde çiçeğimle içeri girmişti. Yanıma yaklaşıp sarıldı hemen "keşke annemlerde bunu görselerdi" dedi hafif iç çekerek kendimden ayırıp yüzünü avuçladım "görüyorlar" dedim hafif gülümseyerek kafa sallayıp "hadi gidelim" dedi koluna girip kapıdan çıktık. Uçurumun kıyısına evi yaptırmıştık ve düğünde bahçede olcaktı. Alacakaranlık  bilmiyorum hiç izlediniz mi ama edward ve bellanın düğünün aynısını dizan ettirdim. Mertle birlikte oturan kişilerin arasından geçerken olan bu inanılmaz heycanımı anlatamam size. Sanki düşüp bayılcak gibiyim şuan, en sonunda edizin yanına ulaştığımızda mert elimi tutup edizin bize uzattı eline koydu. Heycanlı bir şekilde etrafı izliyordum bir anda çağrıyla göz göze geldik burada ne işi vardı bilmiyorum ama dağınık saçlarıyla kıpkırmızı gözleriyle bana bakıyordu garip bir gülüş attı ve işaret parmağını dudağına koydu göğüsümdeki acıyla oraya baktım beyaz gelinliğim kan rengi bürürken çağrıya baktım. Dudaklarını kıpırdatarak görüşürüz dedi ve silahını çıkarıp kafasına sıktı biraz ağırlaşan bedenimle etrafa yine baktım herkes korkup çığlık atıp etrafa bakarken ediz göğüsüme ceketini bastırıp etrafa bağrıyordu yiğenlerim annelerin eteğine sarılıp ağladıklarını gördüm. Etraf 5dk önce daha güzeldi diye düşünürken "beni şimdi bırakma sevgilim" diye bağıran edizle kendime gelip ona doğru döndüm. Ağlıyordu elimi yavaşça kaldırıp gözyaşlarını sildim "gitme seni seviyorum ateş prensesi beni bırakma" dedi çaresiz bir şekilde burukça gülümsedim ve elimi kalbinin üzerine koydum "ben hep burda olacağım" dedim....

Ediz Duman'dan

Aryanın kalbimdeki eli düşerken "hayır.. hayır hayır.. Sevgilim" dedim saçını okşayarak "biz neler atlattık kalk hadi" dedim kaldırmaya çalışarak ama olmuyordu gözleri kapanmıştı savaşın omzuma dokunmasıyla "bırak" dedi usulca omzumu çekip "ölmedi o ölemez" diye bağırdım boğazım acırcasına sarıldım üşümekte olan bedenine sımsıkı son bu sefer son defa olan sarılmamıza içime bastırak bedenini sarıldım. Saçlarına sayısızca öpücük konurmaya başladım. Ne kadar durdum hatırlamıyorum ama sonunda ayırmaya çalıştılar "bırakın!" diye bağırdım "bırakın" dedim sonra titreyen sesimle yutkunup kafamı son defa boynuna gömüp kokusunu içime çektim......

Biliyorum beklemiyordunuz bunu başlığı görünce zaten hepiniz oha nasıl yani neden diye sorcaksınız ama tıkandım ve niye mutlu son değil derseniz inanmıyorum çünkü mutlu sonlara  sadece mucizeler vardır onlarıda yaratmak kendi elimizde sevgili okurlar kendinize iyi bakın çünkü uzun süre olmıcam burada size bu süreçte beni yalnız bırakmadığınız içinde teşekkür ederim sizi seviyorum sevgili ateş prensesleri ve prensleri....

GÖLGE (imkansız aşıklar 2) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin