Yine o derin karanlık,uzaktan gelen alarm sesi ve aydınlığa gözlerini açış..
6 yaşında yeni taşıdıkları mahallede tanımıştı o saçları bahar kokan kızı. Ailesinin taşınması bir şeylerden kaçış gibiydi. Hatırlıyorudu..
Bir gece babası telaşla eve gelmiş ve bir an önce gitmeleri gerektiğini söylemişti. Annesi hemen birkaç önemli eşyayı toplamış gece yarısı tren garına varmışlardı. İlk defa görmüştü garı,etrafına hayranlıkla bakmıştı. Sürekli annesine o kocaman çufçufun ne zaman geleceğini soruyordu. Sabah varmışlardı Ankaraya. 13 yıl boyunca oturacakları mahalleye gitmişlerdi hemen.
Onu gördüğünde Ankaraya geleli birkaç hafta olmuştu. Karşı apartmanda küçük bir kız. Sokağa oynamaya indiklerinde sürekli ona gülümseyen,saçlarından bahar çiçeklerinin kokusu yayılan Cansu..
İş yerine vardığında her zaman yaptığı gibi kahvesini koydu,masasına doğru yürümeye başladı. Gözleri Cansuyu arıyordu. Kaç gündür birlikte çalışmalarına rağmen hala tanımamıştı onu. Bugün ise kararlıydı.
Konuşup Ankara'daki o küçük oğlanı hatırlatacaktı.
Öğle arasında yemeğini alıp Cansunun yanına oturdu. Sitem ederek onu tanıdığını,eski mahallede yaşadıkları birkaç anıyı anlattı. Cansunun zihninde yavaşça o günler canlanmaya başladı. Birbirlerine bakıp gülümsediler. Akşam o güzel günlerdeki gibi vakit geçirmek için plan yaptılar.
Öğle molası bitmişti,herkes masasının başına dönmüştü. Cansu çalışmaya devam ederken kafasına bir soru takıldı.
Ben o küçük oğlanı en son ne zaman görmüştüm?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖLGELER
NouvellesRüyalar aleminde.. Keşkelerin yanılsamasında.. Gerçeğe kavuşma umudu.. Peki ya gerçeklerle yüzleşecek cesaretin yoksa?
