ERKEK LİSESİNDEKİ KIZLAR

4.KISIM

Allah kahretsin,bu nerden çıktı şimdi!

Çocuğa resmen hayvan gibi bakıyordum.Kısa bir süre bakışları üzerimde gezindi.

acaba beni tanıdı mı?

Hemen gözlerimi kaçırarak,normal bir şekilde yürümeye devam ettim.Bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum.

Adımlarımı daha da hızlandırdım,kaçıp gitmek istiyordum.Sonunda arkadaşıyla beraber,soldaki sınıflarına girdiler de bende rahat bir nefes alabildim.

İçimde tuttuğum nefesimi,sıkıntıyla dışarı verdim.Ödüm bokuma karıştı derler ya hani,cidden öyle olmuştu.

Sonunda müdür odasını bulduğumuzda,birkaç saniye birbirimize endişeli gözlerle baktıktan sonra,kapı kolunu çevirdik.İşte başlıyoruz...

İlk olarak İdil konuştu.

''Merhaba hocam,biz kayıt olmaya gelmiştik'' sesinden tedirgin olduğu belliydi.Sesini baya bir kalınlaştırması gülme isteğimi daha da arttırdı.

Müdür,sandalyesinden kalkıp tam karşımıza dikildi.Bizi incelemeye başladı.

''Adınız ne'' deyip,şüpheli bakışlarına devam etti.

allah kahretsin,biz isimleri düşünmemiştik!

''def-'' o anda Defne'nin koluna bir çimdik attım.

''Şey,adım Deniz''  diyerek,masumca gülümsedi.

''Benimde ilyas'' İdil'de endişeli bir şekilde gülümsedi.

''B-Benimde,ıı şey'' avuç içlerim terlemişti.

''Onunda ismi Ali'' diyerek,durumu kurtaran İdil olmuştu.

''hm,ilginç'' diyerek koltuğuna geri döndü.Birkaç saniye bize garip garip baktıktan sonra,sorduğu bütün sorulara tepetaklak cevaplar vererek durumu kurtardık ve kayıt olabildik.

Bu erkek lisesi,yazın yapılan bir kamp gibiydi.Çocuklara ek dersler vererek üniversiteye hazırlıyorlardı.Bu işimize gelmişti,başka zamanda olsaydı,gidemezdik.Sonuçta bizde okula gidiyorduk.

Telaşlı bir şekilde,odadan çıktık.Çıkar çıkmaz üçümüzde sıkıntılı bir nefes verdikten sonra,ağır adımlarla bahçeye doğru yürüdük.

''Biran yakalanacağımızı sandım!'' 

''Bende,hayatımda hiç bu kadar tedirgin olmamıştım''

''Biz cidden manyağız!'' diyerek,Defne gülmeye başladı.

Sonra ise hunharca gülmemizi bitirmek zorunda kaldık,sonuçta sokak ortasında üç erkeğin(!) garip garip gülmesi korkutucu olabilirdi.

Biraz daha oturduktan sonra,eve doğru yürümeye başladık.

Bugün asla unutmayacağım anılardan biriydi.O kadar garipti ki,ilk defa böyle bir şey yapmıştım.

Demek ki o çocukta,o okulda okuyordu.Birden yüzümde anlam veremediğim bir tebessüm oluştu.

noluyo lan töbe

Hemen yüzümdeki anlam veremediğim,gereksiz tebessümü bozdum.Öylesine gülmüştüm işte,başka ne olabilirdi ki? hıh.

Bu aralar doğru düzgün yemek yiyemiyordum.Kalkıp makarna yaptım.Karnımı doyurduktan sonra,Defne ve İdil'e bakmak için odalarına gittim.

Fısır fısır bir şeyler konuşuyorlardı.Bensiz!

''Höst noluyo,bensiz dedikodu falan hayırdır?''