Ruiny Miast Niczyich

#6

Dziękuję.
Przy nikim nie rozbłysłam
Równie szybko co zgasłam,
Niż przy Tobie.
I wiem,
Że człowiek nigdy nie powinien
Tak kochać człowieka.
Czyż nie postarała się,
By odebrać mi tlen
W twojej postaci?
Podziękuj jej ode mnie.
Pozbądź się klucza do tego,
Co kiedyś należało do Ciebie.
I żyj.
Z wyrazami szacunku,
Zgniła część mojej duszy.