Z sekundy na sekundę
Jesteśmy coraz bliżej.
Słychać już ujadanie
Ogarów piekielnych.
Lecz moment,
Chcę przystanąć.
Przypomnieć sobie
Jak to było
Czuć tlen w płucach,
Bijące serce w piersi
I uzależniające wtedy jeszcze życie.
Czy nie mógłbyś zrobić dla mnie wyjątku?
Proszę,
Zostaw mnie tu,
Tu gdzie stoję
O najwspanialszy Aniele Śmierci.
CZYTASZ
Ruiny Miast Niczyich
PoetryDla tych nieocalałych, Krótka poezja. Nie oczekujcie zbyt wiele.