Bitten (Book 2 of Bite Trilogy) Venom Series #1

Chapter 11

Chapter 11

I wish I could fall asleep with 'I love you' in my ears again.

Ihip ng hangin ang gumising sa akin. Ramdam ko na rin ang kaunting mga buhangin na kumakapit sa aking pisngi.

Pilit kong iminulat ang aking mga mata para makita ang kinalalagyan ko. Mukhang mahaba ang aking itinulog dahil umabot ito ng umaga. Nakakakita na ako ng liwanag.

Bahagya kong iginalaw ang sarili ko, alam kong nakasakay ako sa isa sa mga kabayo ng tatlong prinsipe. Mas pinili nilang makatulog ako nang matagal kaysa makita nila akong walang tigil na lumuluha.

Ramdam kong mas humigpit ang brasong nakapulupot sa akin nang maramdaman nito ang aking paggalaw.

Inangat ko ang aking paningin sa prinsipeng siyang aking pansalamantalng unan.

"Rosh..."

"Don't move..." Mahinang bulong niya sa akin.

Pansin ko na katulad ko ay nakasaklob din sa kanyang ulo ang talukbong ng kanyang kasuotan.

"What's wrong Rosh?" Pinilit kong ilibot ang aking paningin.

Muntik ko nang alisin ang pagkakasandal ko sa kanyang braso nang mariin akong pigilan ni Rosh kahit hindi siya nakatingin sa akin. What in the world is happening?

Why are we being surrounded by this? What are they? They are not vampires.

Hindi ako makagalaw dahil sa braso ni Rosh na nakapulupot sa akin. Kahit sina Blair at Seth ay kapwa natalukbong din na parang tinatakpan ang kanilang mga mukha.

Talaga bang totoo na wala nang lugar ang mga taga-Parsua mula sa ibang emperyo?

Kasalukuyan kaming napapalibutan ng hindi ko mapangalanang nilalang. Mga naka-anyong tao rin sila kagaya naming mga bampira, may kakaibang mga presensiya pero hindi ako pamilyar.

Kapwa sila may hawak na matatalim na bagay at nakatutok ito sa amin. Agad nabuhay ang takot sa aking dibdib nang makita kong hindi lamang mga espada, pana, palakol at iba pang mga bagay na matatalim ang natutok sa amin, maging ang kanilang mga matang nag-iinit sa suklap at matinding galit.

Ramdam ko ang tensyon sa aming lahat, pinakikiramdaman ko ang tatlong prinsipeng kasama ko. Talaga bang mapapalaban na kami nang ganitong kaaga?

Umiihip ang hangin kasabay ng napapayid nitong buhangin. Nasa loob kami ng hindi kalakihang baryo na may maliit na populasyon ng mga naninirahan. Isang tingin ko pa lamang sa lugar na ito, agad mababakas ang kahirapan. Saang emperyo na kami nakarating?

I can't see trees anywhere. All I can are sands. Are we in the desert? Anong emperyo ang nasa gitna ng disyerto?

"Kung wala kayong magandang gagawin sa bayang ito mga bampira, bibigyan namin kayo ng pagkakataong umalis." Nagsalita ang isang lalaki at nasisiguro kong pinuno ng bayan.

"What are they Rosh?" Habang nagtatagal kami sa lugar na ito ay mas nararamdaman kong higit kaming malalakas sa mga nilalang na ito.

Mukhang nagsisimula ko nang makuha ang sitwasyon, ayaw silang labanan ng tatlong prinsipeng kasama ko. Dahil kung hindi ito ang nasa kanilang isipan, malamang may mga dugong dumadanak na sa bayang ito na napupuno ng buhangin.

"Magsalita kayo!" Nagsisimula na silang lumapit sa amin.

"Maaari po ba kaming manatili ng ilang araw sa inyong lugar? Wala kaming hatid na gulo at masamang motibo, kailangan lamang ng masisilungan ng aming kapatid na may malubhang karamdaman." Pagsisinungaling ni Seth sa mga ito. Mukhang ako ang itinutukoy nilang may malubhang karamdaman.