Bitten (Book 2 of Bite Trilogy) Venom Series #1

Chapter 13

Chapter 13

I am chasing the snow, but I ended up tracing the sands. And when I heard a ticking clock, I just found myself trapped inside a thousand raindrops with my dripping confusions.

Naiwan akong tulala sa gitna ng bumubuhos na ulan na punong puno ng katanungan at pagtataka.

Hinayaan kong yumakap sa aking katawan ang malamig na patak ng mga tubig na parang may magagawang itong tulong para malinis at maayos ang naguguluhan kong pag iisip.

Alam niyang hinahanap ko siya, alam niyang kailangan ko ng tulong niya. Pero ano itong mga salitang sinabi niya sa akin? Hindi niya ba alam ang sinasabi niya? I am his brother's mate.

Dapat ko pa ba itong pagtakhan? Ang reyna na mismo ang nagsabi sa akin na hindi nito kinikilala ang sarili bilang isang Gazellian. At base sa mga binitawan niyang salita, hindi siya ang tipo na tutulong lamang sa isang mahinahong pakiusap.

But I can't pay his damn service with my body! Mamamatay muna ako, bago ako magalaw ng kahit sinong bampira. Hindi na ako papayag na muli akong makagat ng ibang pangil.

My blood, neck, heart, body and soul are only for my Prince Zen. Para lamang sa Prinsipe ng mga Nyebe, para lamang sa aking mahal na prinsipe.

Nakumpirma na ang pinagtatalunan naming lahat, totoong magkaibang bampira ang buhangin at oras. Magkaibang magkaiba ang katauhan at presensiya nila.

There is something about his warmth and familiarity. Different from the vampire who can manipulate the time, I could feel his hot and intense feelings towards me. And I hate it, so much.

Kusa na namang umangat ang mga kamay ko sa aking leeg, hindi ko na alam ang gagawin ko kung tuluyan na naman akong nakagat ng panibagong bampira.

"Claret! What the hell are you doing?" Marahas akong binuhat ni Rosh sa ilalim ng ulan at agad niya akong naibalik sa bahay ng lola ni Blair. Gusto ko nang aminin sa kanya ang tungkol kay Astrid pero paano pa ako magkakaroon ng lakas ng loob magpaliwanag nang maayos sa kanya sa ganitong sitwasyong ito?

Nang makapasok kami pansin ko na mukhang balisa na rin si Blair at Seth na parang may kung anong nangyari sa kanilang dalawa.

"What happened to you both?" Agad na tanong ni Rosh kina Blair at Seth na kapwa nakatayo at nakapamaywang habang pabalik balik silang dalawa sa paglalakad sa kanilang magkasalungat na direksyon.

Kunot ang noo ng dalawang ito sa amin ni Rosh.

"What about you? What happened to you both?" Inulit ni Seth ang tanong sa kanila ni Rosh.

Agad lumapit sa akin ang lola ni Blair at inabutan ako nito ng balabal.

"Maraming salamat po..." Tipid na sagot ko. Ramdam ko ang tensyon sa pagitan naming apat.

"Biglang bumuhos ang ulan, hindi ko alam kung bakit sumunod sa akin si Claret. At Nakita ko na lang siyang natulalang bigla." Matabang na sabi ni Rosh.

Lalong lumakas ang ulan, lumapit sa pintuan ang lola ni Blair at sinarado ito.

"Nagparamdam siya Rosh, pinaglalaruan tayo." Nagtatangis ang mga bagang ni Seth habang sinasabi ito.

"Sino?" Tanong ni Rosh.

Napansin namin na nakatayo malapit sa kahoy na lamesa si Blair at may itinuro siya dito. Mabilis akong lumapit dito, kahit si Rosh ay ganito din ang ginawa. Narinig ko ang malutong niyang pagmumura nang mabasa nito ang nakasulat sa lamesa. Lalo kong naramdaman ang biglang pagbilis ng tibok ng puso ko nang ilang beses kong paulit ulit binasa ang nakaguhit sa mga buhanging nasa lamesa.