Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ostatniego dnia w tym tygodniu Min Yoon Gi popołudniu nie poszedł do studia. Kanapa, którą zawsze zajmował była pusta, jego ulubiony zeszyt nie leżał na stole. To był dzień w którym Park Jimin pierwszy raz odważnie zaśpiewał przed Tae swoją partię, a Min Yoon Gi umierał z bezsilności wciąż nad tą samą kartką papieru.
Nie mógł tego zrobić.
Wiedział już, że nie napisze ani jednego słowa, dopóki nie pozna jego duszy, nie pozna jak głos współgra z napisaną przez niego melodią.
