Yazar: leecrannie
Çeviri: SeKaism
Ç/N: Sabırla bekleyenlere teşekkür ederim ve özür dilerim. Başka bölüm yok, bundan sonra yazarı bekleyeceğiz.^^
B A E K H Y U N
Resepsiyon masasına oturduğumda, masadaki telefonum titremeye başladığında ve ekranda tanıdık ID belirdiğinde vardiyamın bitmesine son yirmi dakika kalmışken Dr.Choi'nin son hastasını bekliyordum sessizce.
"Efendim?"
"Selam, bebeğim---" Arayanın derin sesi neşeli geliyordu ama önceki hasta doktorun ofisinden çıktığında aniden kesmek zorunda kalmıştım.
"Uh, Yeol, seni biraz bekletebilir miyim? Hemen döneceğim."
"Oh. Tam—"
Hızlı hızlı ofisteki sıradaki hastaya koştum sonra da çıkan hastanın ücretini almak için masama döndüm. İyi dileklerimi sundum, burayı seçtiği için teşekkür ettim ve bana nazikçe gülümseyip o da teşekkür etti.
İçerideki hastanın işi bitene kadar başka görevim olmadığından telefonumu aldım ve hemen çağrıyı devam ettirdim. "Alo? Üzgünüm."
"Sorun değil. Müsait değil miydin? Üzgünüm, kliniğin kapanmak üzere olduğunu sanıyordum."
"Şimdi konuşabilirim. Son hasta girdi içeri. Ne oldu?"
"Pekala, az önce biri beni aradı. Seni almaya geliyorum." Dedi Chanyeol, aniden değişen planla beni şaşırtmıştı. Eve kendim döneceğimde anlaşmıştık böylece günün öğrenci konseyi sorumluluklarıyla uğraşacaktı.
"Kyungsoo ve diğerleriyle buluşacağın için geç kalacağını sanıyordum?"
"Toplantı yarım saat önce bitti. Her neyse, Bayan Jung'ı hatırlıyor musun?"
"Kim?" diye sordum bihaber, kim olduğuna ve neden hatırlamama dair hiçbir fikrim yoktu.
"Eski komşun. Cidden, unuttun mu?" Chanyeol kendi adımı unutmuşum gibi sormuştu bana. İki saniye sonra kelimelerini idrak ettim ve kafamda bir yüz belirdi. Nasıl unutabildim. Minyon. Otuzun sonlarındayken bile güzeldi. Evinde kutladığı her özel gününde bana ve kardeşime hamur işi ve kurabiye veren inanılmaz tatlı bir kadındı. Chanyeol şans eseri önceden nasıl tanıştıklarından bahsetmişti. Bir milyonun üzerinde yalanla inşa ettiğim kusursuz kayıtsızlık duvarın çatlağını görmek için ailemin neden olduğu gidişi açığa çıkaran oydu. Rolümü mükemmel yapabilmek için elimden gelen her şeyi yapmıştım, umursayan insanları itmiştim çünkü kurtulmanın ötesinde olduğuma kendime gayet inandırmıştım. Bazen önceki hayatımda bir milleti mi kurtardım merak ediyordum çünkü şiddetle hayatıma almamaya çalıştığım insanlarla yanımda kalıp beni canlı tutan insanlarla aynıydı—Chanyeol en öndeydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
You're Worth Everything
Fanfiction"Bir şey zaten olduğunda---iyi yada kötü--- zamanı geri almamızın ve bunu değiştirmemizin imkanı yok. Yapmamızın için geriye kalan tek şey...pekala, iki şey var. Birincisi zaten olduğu gerçeğini kabullenmek ve belki de, birinci olmasının sebebi bu...