Chapter Nine

251 13 13
                                    

Updates will be every Saturday and Sunday but here's for now.

***

I furrowed when the sunlight hit my face. Who the eff open the window in my room? Urgh. I'm still sleepy for cheesecake's sake. I slept past 3 in the morning because I kept on thinking what the stranger said last night. What do I have to figure out?

Naramdaman ko na may humihila sa kumot ko.

"Hoy! Gumising ka na daw sabi ni Mommy." What a nice morning. Tsk, I did not look at who is it but I know it's Asul at kahit hindi ko na tingnan alam kong nakasimangot na naman siya.

"Go away, I'm still sleepy." I shooed him.

"Taena naman oh! Bumangon ka na. Ako ang kinukulit ni Mommy eh." Annoyed niyang sabi saakin.

"Ano ba yan, Kuya? Ang aga pa naman oh."

"Yeah right. If you think 1:30PM is too early, Well yes. It's too early for dinner." Natigilan ako sa sinabi niya at natatarantang napabangon ako.

"What?! Kuya, Bakit di mo ako ginising? I have classes from 10:00AM to 4:00PM." I throw him my pillow pero mabilis ang reflexes niya dahil nasalo niya kaagad ito. Sayang di tinamaan!

He annoyingly throw the pillow on the bed and look at me.

"Seriously? Yaya Minda keep on knocking on your door earlier pero tulog mantika ka kaya ako na ang kinukulit ni Mommy na gumising sa'yo. I don't know why do I have to wake you up in the first place. Matanda ka na kaya mo na ang sarili mo." So what's his point? Eh siya nga sinusundo pa din ni Yaya Minda sa kwarto niya para gisingin. Mas matanda kaya siya saakin. Duh?!

I rolled my eyes heavenward.

"Don't start on me, Asul. Beast mode ako baka ipakain ko sa'yo yang lampshade, I'll just prepare for school. Paki lock ang pinto paglabas mo." Nakakainis dahil isang subject na lang ang mapapasukan ko ngayon. What if nagsurprise quiz yung mga professor ko? Gusto kong sisihin yung mukhang Kpop idol na pinagsabihan ko ng problema ko kagabi dahil sakanya hindi ako nakatulog ng maayos dahil iniisip ko pa din hanggang ngayon kung anong ibig niyang sabihin. Bakit kailangan ko pang alamin kung anong ibig sabihin ng nararamdaman ko? I'm sure naman na walang ibang ibig sabihin yun so why do I have to make a big deal out of it?

Siguradong nabigla lang ako sa dami ng mga nangyari kagabi, Hindi na nagpa-function ng maayos ang utak ko nung gabi na yun. And beside, First time kong nakita na ngumiti si Winter sa babae ng ganun. Oo, Cassanova siya pero kapag nakikita ko siya sa Campus wala naman nagtatangka na lumapit sakanya dahil palagi siyang mukhang pinagbagsakan ng langit. Palagi siyang masungit at nakasimangot, Konti na nga lang iisipin ko nang dala niya lahat ng problema sa buong mundo.

Speaking of Winter, Tinakasan lang namin ni Fate sila kagabi. Matapos ko kase makausap yung mukhang Kpop idol na stranger kagabi tinamad na akong bumalik sa loob kaya itinext ko na lang si Fate na lumabas. Pagdating niya sa labas tumawag kaagad ako ng taxi para umuwi, Walang nagawa si Fate kahit nagre-reklamo pa siya dahil gusto niyang magpaalam ng maayos sakanila. Minessage ko na lang sila Max at sinabing nauna na kame dahil hindi maganda ang pakiramdam ko.

I just wear black spaghetti strap and top it with denim jacket, I partner it with white skirt and white sneaker.

"Good Morning Mom." I kissed mom on the cheeks. Magpapahatid na lang ako sa driver ni Mommy papunta ng school para hindi na masyadong hassle magcommute, Malamang kapag nagcommute pa ako kahit last subject hindi ko maabutan.

"It's already afternoon, Honey. Mukhang napuyat ka yata last night ah?" She corrected me. Yeah right, almost 2 in the afternoon na nga pala.

Winter's CryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon