Hani yalnızlığıma seni taşımıştım ya
Bir ömür boyu kilitli kalmıştın orada
Yalnızlar hapishanesinde kalabalığıma mahkum etmiştim seni
Müebbet diye kalem kırmıştı yüreğimin tek hakimi
Demirden bükülmüş kelepçeler bağlamıştı ellerini
Şimdi kaybettim ben seni
Gönlümün müebbetinde yalnızlığımın hapishanesinde ellerinde kelepçe
tutuklu olduğun sevgi demecinde
Sen artık firari
Kaybettim ben seni.....
Mahkum değilsin artık
Hakimin de yok senin
Bir aşkın iki oyuncusuyduk sadece
Bir mahkum bir hakim
Suçun yüreğimde açtığın izin
Şahitler gözyaşı ile bir kırık kalp idin
Şimdi hayırlı olsun yüreğimdeki beraatin
Ben seni kaybettim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
suskun zaman
PoésieHerkesin sözünün bittiği, kelimelerin kifayetsizleştiği suskun zamanları olmuştur. O zaman yürekten dökülenler konuşur. Şiir gibi....
