Küpeli Asi Kız

2|Küpeli asi kız

Yb bebeyim yb kdkskakzlal

İyi okumalar, okuduysanız oy vermekten çekinmeyin hani oy vereni dövmüyoruz falan djajxkaka

***

"Baba beni gönderme o yere, lütfen!"

Kahvaltı sofrasında babama yalvarıyordum.

Aslında dün müdür bey, Resul amcan planını anlattıktan sonra eve geldiğimden beri habama yalvarıyordum.

Babamsa ne dedi sizce;

"Resul böyle bir karar verdiyse bir bildiği vardır. O yüzden, o yere gideceksin. İstesen de istemesen de."

Baba ya beni düşündüğünü bu kadar belli etme lütfen, şımarıyorum!

"Bu konuyu dün akşam da tartıştık Dolunay, o yüzden--"

"Benim adım Feza." dedim lafını kesip.

"Kimliğinde Dolunay yazıyor ama küçük hanım, o yüzden... o yere gitmek zorundasın."

Dolunay ismini babam istediği için kimliğime yazdırmışlar. Annem hep Feza derdi, Feza ismi daha güzeldi.

Annem ölmeseydi eğer babama bana Dolunay diye seslendi diye çemkirirdi.

"Gitmek zorunda değilim!"

"Zorundasın Feza hanım." dedi abim merdivenleri hızla inerken.

Evin içinde takım elbiseyle gezmesinin tek nedeni işe gidiyor olmasıydı. Babamda takım elbiseli olduğuna göre o da işe gidiyordu.

Sabah sabah zekamı konuşturuyordum gene yav!

"Neden gitmek zorundayım?"

"Sinem'i dövmeden önce aklın neredeydi?"

O sıralar Sinem'i yumruklamaya o kadar odaklanmıştım ki...

"Alt üstü bir yatılı okul. Fazla abartıyorsun." dedi çok sevgili (!) babam.

Evet, müdürcüğümün biricik (!) beyniyle bulduğu mükemmel plan buydu.

Yine Resul amcaya ait başka bir okula kaydımızı aldırmıştı.

Bu okul bir yatılı okuldu. Aileler sorunlu çocuklarını bu okula gönderiyordu. Resul amca da babamın yerine karar verip bu okula naklimi aldırmıştı.

Tabii Sinem, Evren ve Yüksel'de bu yolculukta bana eşlik edecekti.

Umarım Sinem'i boğardım da hepten kurtulurdum o orospu ruhludan.

Evet, orospu ruhlu.

"Sinem'i öldürürsem bir sıkıntı olur mu sizin için?"

Abim ve babam aynı anda kaşlarını çatıp bana baktıklarında yerime sindim.

"Şaka." diyerek sırıtmakla yetindim.

Resul amca, benden çekeceğin var adamım!

***

Kahvaltıdan sonra kendimi arabada buldum.

Okulu İstanbul'un en ücra köşesine yaptırdığı için Resul amcaya küfürler savuruyordum.

Utanmasa marsa yaptıracakmış okulu.

Şile'nin sahil kısmına yakın bir yerdeydi okul. Bunu arabadan indiğimde anladım. Sağolsun (!) abim yeni okulumun ilk gününde yanımdaydı.

Araba yolculuğu iki saat sürmüştü. Her haftasonu eve dönerken bu yolu çekeceğime inanamıyordum.

Ahh!