UA'DE BİR TÜRK KIZI - BNHA FANFICTION - TAMAMLANDI-

-6-

"Miiii-saaaaa-kiiiiii!"

Sınıf arkadaşlarımdan bir kaçı ziyarete gelmişti. Uraraka, Iida, Deku ve Kirishima. Ellerinde de bir buket çiçek vardı. Ece, ben, Öykü ve onlarla beraber odada 7 kişiydik.

"Onu satın mı aldın lan!?"

Ece çiçeğe baktı. Öykü'de Japonca ' ya çevirdi. Tabi biraz garip bir soruydu ama herkes Ece gibi pinti değil ki bahçeden yolsun.

Tam ağzını açıp bir şey diyecekti ki odaya biri daha girdi. Yarı kırmızı - yarı beyaz saçları vardı. Valla Gavur geldi.

"Gav--Todoroki!?"

Ama farklıydı. Ne bileyim yüzünde ibne bir bakış vardı işte. Yanıma yaklaştı ve yatağın önünde durdu. Tam ne oldu derken suratıma tükürdü.

"Todoroki-kun!?"

Ece ve Öykü gülmeye başladılar. Öbürleri Todoroki ye şaşkınlıkla bakıyordu.

"Maaşallah."

Gülerek odadan geri çıktı. Vay aq. Çocuk zeki, yakışıklı tam benimle başa çıkabilecek biri.

***

Hastaneden çıkalı bir kaç saat olmuştu ve haftasonu tatiliydi. Normalde sessiz sakin geçmesi gerekiyordu ama her şey önceden ayarlanmış gibi iki yatak ve çalışma masası geldi eve.

Ece ve Öykü'nün burada kalacağını öğrendiğimden beri -yani bir kaç saattir- o kadar eşyayı neremize sokacağımızı düşünüyordum.

Zaten Ece beleşçinin tekiydi. Her şeyi bedavaya getirirdi.

Hatta bir keresinde Öykü, Ece ve ben oturuyoruz Ece nın evinde. Eve hırsız geldi. Elinde silah vardı. Ellerimizi kaldırdık falan sonra Ece öne geçti ve konuşmaya başladı. Konuşma sonunda ise adam soymaya geldiği evden para vererek çıktı.

İbnelik ve puştluk ondan sorulur. Hayatımda gördüğüm en uyanık kız.

Öykü, Ece'nin tersi. Kız çok iyi biri. Yardım kampanyalarina katılır, bağış yapar. Ama üşengeçlik sınırlarını zorlayan birisidir.

Bu mesleği de sırf üşengeçliğinden okumayı seçti. Gerçi benim de kahraman olmayı seçme nedenlerimden biri bu. Herkese yardım etmek istiyorum tabi ki ama bir nedeni de bu değil desem yalan olur şimdi.

"Doğacığım..."

"Yine ne var lan yine ne bok yediniz be!?"

"Yoo. Bu sefer bir şey yok ki."

"Ne?"

Kalbime götürdüm elimi.

"Bana bişiyler oluyor. Ece hiç bir şey yapmadık diyor. Öykü nabzım düşüyor."

Sonra ise ellerimi yelpaze gibi yaptım.

"Tamam sakin ol Doğa."

"Tamam sakinim."

***

Eşyalar gelince dertlerimden biri ortadan kalktı. Kendi odalarını taşıyacaklar zannettim ama sadece yatak ve masa getirmişlerdi.

"Ben tüm evi getirmişsinizdir zannetmiştim ama."

"Biz sen miyiz lan it?"

"Kapa çeneni peze--"

Bir anda beni iterek önüme geçti ve yere atladı.

"ALTIN VAAAAAR!"

"LAN NE ÇOK ALTIN DÜŞMÜŞ BURAYA!"