Γιατί Γιαννιώτη Ερωτεύτηκα #MBCA #in.nasawards #TBA2018

27ο

Τι στον πουτσο? Είπε η αδερφή του?

Στεφ: η ποια σου?
Είπα πια ήρεμα

Χρη: η αδερφή μου! Τι δεν καταλαβαίνεις?

Οπα καλά ακουσα! Ο πουστ- εε ο Χρήστος ειναι ο αδερφός της Έλενας!?

Χρη: τι έγινε? Δεν μιλάς τώρα?

Κω: Χρήστο σε παρακαλω ηρέμησε

Χρη: ΉΡΕΜΟΣ ΕΊΜΑΙ!!!

Κω: οκευυ
είπε και έφυγε κάνοντας βήματα προς τα πίσω

Έκατσα στον καναπέ και επιασα το κεφάλι μου με τα χέρια. ΓΑΜΏΤΟ στέφανε! Πως τα έκανες έτσι!?

~Έλενας pov~

Με πλησίασε και άλλο και αλλο και πραγματικά ήμουν ετοιμη να κλαψω..

Ξι: Τι εγινε? Φοβάσαι?

Ελ: ο-όχι

Ξι: κάτσε κάτω να σε δεσω
Ειπα αυστηρά, κουνησα το κεφάλι μου καταφατικα και έκατσα. Με έδεσε αλλά όχι πολύ σφιχτά, άνετα θα μπορούσα να λυθω και να φύγω!!

Ξι: ναι αλλά δεν θα το κάνεις

Ελ: εε?
Τι στο καλό? Την σκεψη μου διαβάζει?

Ξι: λεω το ξέρω ότι δεν σε εχω δέσει καλά αλλά το κάνω για άλλο λόγο

Ελ: όπως?

Ξι: όπως, αν έρθει το αφεντικό να μην σε δει να κάνεις βόλτες.

Απλά εγνεψα καταφατικα και δεν μίλησα. Ξαφνικά μου κόπηκε η όρεξη..

Ξι: πως και δεν έχεις ρωτήσει γιατί σε έχουμε εδώ?

Ελ: βασικά έχω σκεφτεί αρκετές φορές να το κάνω

Ξι: και γιατι δεν το κάνεις?

Ελ: γιατι ξέρω ότι δεν θα μου πείτε.
Ειπα λυπημενα

Ξι: και που το ξέρεις?
Είπε και ένα χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη μου.

Ελ: οκευ τότε, γιατί με έχετε εδώ?

Ξι: δεν σού λέω!!
Το χαμόγελο μου σβήστηκε..

Ελ: Βλάκα!
Ψιθύρισα

Ξι: ακουω

Ελ: άντε βρε και εγώ που νόμιζα ότι δεν ακούς

Ξι: πρόσεχε εε γιατί όσο καλός είμαι τώρα τόσο πιο άγριος μπορώ να γίνω

(...)

Βλ: ηρθα

Ελ:Καιρός ήταν κοντεύουμε να πνιγούμε απο το αίμα

Βλ: ίου καλά πάρε αυτά και πανε να αλλάξεις σου βρήκα και κάτι ρούχα για να αλλάξεις