Sen Benimsin OĞLUM!℘Texting✓

4_6

Göz kapaklarımı büyük bir çaresizlik ve acıyla kırpıştırdım. Bir haftadır Olanları düşünmemek için hiç durmadan uyuyordum.Uyanıyordum tekrar uyuyordum.Çünkü düşünürsem tekrar kaybolacağımı biliyordum, kendimi kaybedecegimi biliyordum!

Ben o gün birçok şeyimi kaybetmiştim.Benligimi..Sevgimi,Gururumu..Onu,
Cihanı...

Yataktan dogrulup,Ellerimi karmaşık saçlarımdan geçirip bir tutamını kulağımın arkasına iliştirdim.Yorgunca nefesimi boğazımda toplayıp dışarıya verdim.Bu ben olamazdım!Neyim vardı benim? Ben bu kadar güçsüzmüydüm?Başımı dik tutmam gerekiyordu,Asla vazgeçmemem gerekiyordu!!

Bize bir oyun oynanmıştı,Peki ben göz göre göre onların kazanmasına izin verirmiydim?

Hayır hiç sanmıyorum!

Cihani kaybetmeyi göze alamazdım!Pes etmeden ona kendimi haklamam lazımdı!Sonrasında bana inanmamanın bedelini gösterirdim ona!!

Ben Elanursam bu oyunu bozarım! 

Kararlı bir şekilde yataktan kalkıp okul formalarımı giymeye başladım.O gün dışarıda çok fazla durdugumdan daha çok hastalanmıştım,Bir hafta yatarak Anneminde yardımıyla kendimi iyileştirmiştim..Ara ara aglarken annem görüyordu beni,Anlatmam için ısrar etmiyordu Benim gidip anlatma mı bekliyordu.herşeyi düzene koyup Anneme kendimi açacaktım..

Üstümü hızla giyinip  okulun yolunu tuttum.Çoktan ikinci derse girmiş olmalılardı. Okla giriş yaptığımda dışarıda kimsenin olmaması dersde olduklarını destekliyordu, Yavaş adımlarda merdivenlerden çıkıp dördüncü kata çıktım. 12-f Sınıfın kapısına geldigimde öylece kapıda kendimi dikilirken buldum.

Hazırmıydım onu görmeye? Kaldırabilecekmiydim Bana olan bakışlarını?

Hadi ama bütün bunları göze alıp ta gelmiştim okula!Ne olursa olsun başımı dik tutacaktım,Pes etmiyecektim!
Bize bu oyunları oynayan kişiyi bulup kaynar suda haşlamam lazımdı!Cihana sıra sonra gelecekti,Önce cihanı aldatmadığımı cihana kanıtlamam gerekiyordu,Kendimi nasıl haklıyacagım konusunda hiçbir fikrim yoktu,Onun bana inanmasından başka çarem yoktu!O gün çok fazla öfkeliydi,hayal kırıklığına uğramıştı,Gözleriyle gördüğü şeye Hemen inanmıştı.

Ama yok kesinlike kendimi bir haklıyayım ben cihana yapacağımı biliridim!

Her bir göz yaşım için ver kırbacı,Ver kırbacı!

Derince bir nefes alıp sınıfın kapısını tıkladım.Sınıftan"Gel " komutu gelince yavaş bir şekilde kapının kulpunu aşağıya indirdim.

Filiz hocanın dersi fizik dersiydi."Geç kaldığım için özür dilerim hocam"dedim .Filiz hoca kafasını sallayıp sırama geçmem için işaret vermişti. Başım egik bir şekilde yavaşca sırama geçtim. Sıram boştu kimse oturmuyordu.

Sirama geçip çantamı sıranın üzerine koydum,başımı kaldırdığım da Neslihan ile İrem endişe ile bana bakıyorlardı.arada bir telefonla onlarla konuşmuştum. O gün beni Neslihan bulmuştu eger o gelmesydi karın altında günlerce aglayabilirdim,Ertesi günü kısa bir şekilde olanları onlara anlatmıştım.

"Elanur iyimisin" İremin endişeli sesiyle.Zorlaki gülümseyip kafamı salladım.

"Bak Elanur yani.. Şeyy.. kendini iyi hisetmiyorsan okula gelmesyedin,Henüz bunları görmeye hazır degilsin " kaşlarımı çatıp Neslihana baktım

"Neye hazır degilim?" Neslihan gözlerimin içine bakarak yutkundu.

"Sanırım sen kendi gözlerinle görsen daha iyi olur" dedi

Boğazımda düğümlenen düğümle Bugulu gözlerle Neslihana baktım,Dışariya titrek bir nefes bırakıp konuştum"Onun..onun kakkın da mı?" Neslihan belli belirsiz kafasını sallayıp yutkundu.

Kendimde sağ tarafıma bakmaya cesaret bulamıyordum.Ama yapmak zorundaydım!Sızlayan burnumu çekip ,gözlerimi sıkıca kapatıp açtım.Yavaşca başımı Sag tarafıma çevirdigimde gözlerim onun gözleri ile buluştu.Belirsiz bakıyordu Ne sevgi dolu nede nefret barındıran.

Yanına gözlerimi gezdirdigim de Banuyu gördüm Dersi anlatan hocayı dinliyordu,Kendimi daha fazla sıkamadan gözlerimden bir yaş firar edip yanağımdan çeneme dogru süzüldü.Cihan gözleri ile göz yaşı mı takip edip yüzüme bakıp yavaşça yutkundu.

Yoklugumu fırsat bilip hemen Banu cihanın yanında yer edinmeye başlamıştı,Canim çok acıyordu,Canımı yakan cihanın güvesizligi, beni hemen silip atması degildi üstelik, Benim Asıl canımın yanması Cihanin benim yoklugumu Banu ile kapatması ydı!Kabuk tutan yaralarım yeniden kanamaya başlamıştı

Cihan Sen bu değildin.. Sen bu degilsin..

Daha fazla dayanamayıp hocaya hiçbirşey söylemeden sınıftan hızla çıktım.Bir kaç dakika daha kalsaydım kendimi tutamayıp aglayacağımı biliyordum.

Seni bulacam her kimsen.Seni bulacam ve Elanur Karataşla uğraşmanın cezasını en kötü şekilde gösterecem.

Onun bunun kaşari!

......

Bakin arkadaşlar son kez soruyorum cevap vermezseniz iki bölüm sonra kitabi bitiririm.

Kitabi bitereyimmi yoksa ikinci kitabi mi çikarayim?

Vote ve yorumlarimizi bekliyorum.💛💛