Sen Benimsin OĞLUM!℘Texting✓

7_4

İyi okumalar^^

Her insanin Hayalini kurduğu O zaman gelsede Rahatlasak dediği zamanlar vardır. O hayal için içinde binlerce senaryo kurup İstediği gibi yönlendirmek isteği vardır.Keşke o zaman gelsede Tüm endişelerim son bulsa dediği anlar, Peki ya benim hayalim neydi? Hep bu anın Hayalini kurmuştum Her gece göz yaşları ile Islattıgım yastığımın arka tarafını çevirirken bu anla ilgili binlerce sadist hayal kurmuştum ben. Bizi üzmeye cesaret eden kişiyi bulup üzerinde Sayamayacagım kadar Türlü işkence uygulamayı düşlemiştim ben. Peki Neydi şuan üzerimde olan Kaybetmişlik hissi? Neden kendimi Değersiz bir insan olarak hissediyordum ben! Bizi bu hale sokan kızı bulmuşken Ona cezasını verebilecek güç bulamıyordum kendimde,Elim kolum bağlı hissediyordum.

Masanın önünde dikilmiş içimden binlerce kez aynı soruyu tekrarlıyordum.NEDEN!...NEDEN BENİ MAHFEDEN İNSANIN KARŞİSİNDA OTUYORSUN SEN? Neden kendimi aldatılmış, kaldırılmış hissediyorum ben? NEDEN!..NEDEN BİR AÇIKLAMA YAPMAK YERİNE PİŞMANLIKLA GÖZERİME BAKIYOR GÖZLERİN? Neden tutup kolumdan Hiçbir şey sandığın gibi degil demiyor dudakların!NEDEN ABİCİM! NEDEN MELİH?

Ellerimde oluşan sıcaklıkla dikkatimi elime verdim.Cihan ellerini ellerimin arasına haps etmişti ,Ellerinden güç almak istercesine Birleşen ellerimizi Daha çok sıkıp Cihan'a baktım. Gülümseyerek bana bakıyordu. Gözleri Sakin olmam için yalvarıyordu 'Ben buradayım her zaman yanında olacağım' Diyordu sanki.O da Nefret doluyu Anlıyordum onu,Sonuçta bizi oltaya getiren acı çekmemezi sağlayan kız tamda yanı başımızdaydı,Önceliklerim bunları bize neden yaşattığını öğrenmekti.Ben ona ne yapmış olabilirdimki içi böyle nefret doluydu? Daha sonra ise yaptıgı herşey için ağır bir dayak Yemek için Yemek hanemdeki ilk sıradaydı ikinci sırada Melih Ardından Banu ardından Bu lavin denen kaşara yardım eden bütün sürtükleri dayak yedirmek için Yemek haneme düzgünce sıraya sokacaktım.

Daha fazla Cihan'la Masanın önünde ayakta dikilmemek için ikimiz için bir sandalye çekip benden beklenmiyecek sakinlik ve rahatlıkla Masaya geçip oturdum.Sağ elimi Cihanin elinin içerisinden Sıkıp,sol elimle masanın üzerinde ritmik hareketlerle parmaklarımı oynatıyordum. Elimle Cihandan destek almasam Burada bir an bile beklemden İkisinede uçardım.

Gözlerim ile bir Melihe bir Lavine bakıp süzüyordum.İkiside yerinde rahatsızca kıbırdanıp bana bakıyorlardı. Direk Lavine dayak atmayıp masada oturduğum için üzerlerindeki şaşkınlığı henüz atamamışlardı.Cihan elimi tutup beni sakinleştirmeseydi Kesinlikle önce döver sonra nedenleri soruşturudum. ama ne demiş atalarımız Öfke ile kalkan zararla oturur.

Boğazımı temizleyip Lavine bakarak nefretle konuştum. "Anlat!" Lavin gözleri ile Melih ile aramda mekik dokuyup boş gözlerle tekrar bana baktı.

Daha fazla bu kızla aynı ortamda Soluk almak istemedigimden Elimi sertçe masaya vurup konuştum "Anlat dedim sana!"

Lavin sinirle bana bakarak konuşmaya başladı. "Sen tüm bunları hak ettin Karataş!Sen benim elimden sevdiğim çocuğu aldın sen benim elimden çocukluğumu aldın! Senin yüzünden daima dışlandım ben." Karmaşık bakışlarımı önce Cihan'a çevirip daha sonra lavine baktım. Ne yani Cihan'ı mı seviyordu? Ondan Cihanı mı almıştım? Çocukluğum derken ne saçmalıyor bu?

"Sen ne saçmalıyor sun?" Sertçe sordum.

"Ne mi saçmlıyorum? Sen benim hayatımı çaldın be!Şimdi bana sen ne saçmalıyorsun mu diyorsun!" Oda öfke ile soluyordu

Bedenimi saran şiddetli öfke ile konuştum. "Senden Cihan'ı mı çaldım? eğer öyleyse umrumda degil o benim ve benim olarak kalacak. Bizi bu sefer ayıramıyacaksın! Buna cesaret edemezsin! Bedellerini ağır ödetirim sana."