Sen Benimsin OĞLUM!℘Texting✓

7_5

Yazardan..

Cihan saatler sonra gözlerini açtığında kendini hastane odasında bir yatakta buldu. Bir kaç saniye sonra Olanlar aklına bir bir hucum etmeye başlamıştı. Elanura araba çarpması ,kollarına yığılışı,Korkudan kendisininde Elanurun yanına yığılışı,Etraftaki bağrışları Melihin Elanurla ikisinin ismini tekrarlayışı.

Elanur..Elanura ne olmuştu? Aniden yattığı yataktan doğrulunca başı birazda dönse de bunu pek umursamadı.Kolunda takılı olan serumu hiç terettüt etmeden çıkarıp ayağa kalktı. Odada Refakatçi koltuğunda uyuya kalmış Melihi gördüğünde sinirlerinin gerildiğini hissetti .Elanur bu durumdayken Melih nasıl uyuyabiliyordu? Sahi Elanur neredeydi ,nasıl durumdaydı acı çekiyormuydu minik vücudu? Aniden gelen sinirle uyuyan Melihin bacağına sert bir tekme atıp bekledi.Yeniden bir tekme daha atmaya hazırlanıyorken Melih sinirle ayağa kalktı.

"Ne yapıyorsun lan sen?" uyurken birden bire bacağına yediği tekme ile neye uğradığını şaşırmıştı Melih.Saatlerdir adamın uyanmasını beklesin adam gelsin bacağına tekme atsın olacak şey değildi.

"Elanura araba carpmışken sen nasıl uyuyorsun lan burada? Hani kuzeniydin Elanurun? senin gibi kuzeni S*kerim." Sinirini alamayıp Melihin sol gözüne sert bir yumruk indirdi.büyük ihtimal moraracaktı. Hızla hastane odasını açıp kendisini koridora attı.

Melih Cihandan yediği yumruk ile kalktığı koltuğa son hızla geri düşmüştü.Şuan acısı vardı hiçbirşey bilmiyordu Cihan Yoksa Melih yediği dayağı en kötü şekilde Cihan'a ödetmesini bilirdi.Bir an önce Cihana yetişip onu durdurmalıydı, Gözünün sızlanmasını umursamadan sağ eli ile sol gözünü ovuşturarak Kendini Cihanın peşinden Hastanenin kordoruna attı. Kendisinden bir kaç adım önde olan Cihanı gördüğünde hiç vakit kaybetmeden hızla Cihana yetişip kolunu sertçe kavrayıp duvara yapıştırdı. "Nereye gidiyorsun oğlum sen! Sandığın gibi değil Elanura birşey olmadı.Geç şu odaya serumun bitsin.Elanurun Ailesi seni görmesin yoksa nasıl açıklayacak kız.Ben bir hemşire çağırayım."

Melih her bir kelimesinde Cihanın sinirleri daha çok tepesine çıkıyordu.Bu gün çok zor bir gündü. Önce kendilerine Türlü oyunlar oynayan kızı bulmuşlardı.daha sonrasa kaza olmuştu. Doğru ya kaza bir anlık aklından çıkmıştı! Anlık ta olsa Elanuru aklından çıkardığı için kaşınan elini hiç çekinmeden Melihin Sol gözüne inidridi.

"S*iktir lan Delirdim mi sen!"dedi Melih.

" Evet delirdim! Nerede lan Elanur hangi odada Ameliyat hane'de mi? Bana yalan konuşma! Başlarım şimdi serumunada hemşirenede!"

Melih Yeniden yediği yumruk ile dengesini kaybedip yapıştığı yerden, Kendini sakinleştirmek için içinden 10'a kadar saymaya devam ediyordu.Elanura Cihanın sandığı gibi birşey olmamıştı, Sağ bacağı ile sol eli kırılmış alçıya alınmıştı. Birde vücudunun çeşitli yerlerinde ezilmeler morluklar vardı o kadardı.Şükür Allah'a ki Hayatî tehlikesi falan olmamıştı. Fakat Elanurun babası Hasan Eniştem Cihanı Elanurun yanında görürse Kırılmayan sol ayağı ile sağ kolunu kırması kaçınılmazdı.

"Tamam lan 216 oda üçüncü kat git defol bak başınıza geleceklerden ben serumlu değilim." Dedi melih.

Cihan Melihin cümlesini tamamlamasını beklemeden çoktan Elanurun odasına varmak için koşmaya başlamıştı bile...nefes nefes nefese 216. Odaya vardığında soluklanmak için bir kaç saniye eli kapı kulpunda bekledi. Nefesi düzene girmeden hızla hastane odasının kapısını açıp kendini odaya attı. Yatakta eli kolu alçılı yüzü çizikler içinde olan Elanuru gördüğünde kalbinin sıkıştığını hissetti. Sağ elini Göğsüne bastırıp kalbindeki acının az da olsa geçmesini diledi. Onu koruyamamıştı! Elanura sahip çıkamamıştı! Ela'sının bu hale gelmesinin suçlusu kendisiydi.Eğer Elanura yetişseydi onu kenara itip arabanın kendisine çarpmasını sağlayacaktı.Kendisi ne kadar acı çekerse çeksin hatta komada bile yatsa Elanuru böyle görmesinden fazla acı veremezdi ona, Hiçbir acı Elanuru bu halde görmesinden fazla canını acıtamazdı Cihanın