"Εμμ γεια σας " λέει και κουνάει την μπλούζα που μου έφερε αναμεσα απο τα πρόσωπα μας
Τοτε σταματαμε να γελαμε και ο πατέρας της σηκώνεται
"Καλημέρα παιδι μου , εδώ μιλουσα με αυτον τον άψογο νεαρο"λέει και απλα έπρεπε να είχα μαζί το κινητό μου για να βγάλω φωτογραφία την φάτσα της αυτή την στιγμη
"Με αυτον τον άψογο νεαρό ε; και τι λεγατε"
"Τίποτα το σημαντικό γλυκιά μου , απλα μπήκα μέσα και τον είδα σχεδόν ημιγυμνο τον άνθρωπο και τοτε κάθησε και μου εξήγησε το περιστατικό και το ποιος είναι" λέει γελώντας ο μπαμπάς της
Εκείνη την στιγμή η Δαφνη έχει ενα στραβό έως σατανικό χαμόγελο
"Αρα μπαμπά τον συμπάθησες τον Μάρκο απο δω ε;" λέει αργά και κάθεται με μια σιγουριά
"Πως γίνεται να μην συμπάθησω αυτον τον ευγενεστατο νεαρό ;" λέει και μου χτυπάει τον ώμο φιλικά
Τοτε το χαμογελο της μεγαλώνει
"Χαίρομαι μπαμπά γιατί αυτός είναι ο φίλος μου που σου έλεγα πως θα ερθει στην εκδρομή "
"Εξαίσια" φωνάζει και μας αποχαιρετά
"Ε ότι θα σε συμπαθήσει και ο μπαμπάς μου δεν το περιμενα καθόλου " λέει κάνοντας μια περίεργη γκριματσα
"Τόσο αντιπαθητικος είμαι ε;" λέω και καλά θιγμένος
"Καλα και αυτο απλα ο μπαμπάς μου είναι πολύ περίεργος σε τέτοια θεματα.....θα το καταλάβεις και μόνος σου στην πορεία "
Ολο μυστήριο αυτή η οικογένεια
(Που να ξερε😂😏)
{...}
"Δώσε μου την βαλίτσα σου μωρέ"λεω νευριασμενος
Εδώ και 20 λεπτα προσπαθω να την πεισω να μου δώσει την βαλίτσα της ξέρετε , εφόσον έχει πάρει το μισο σπίτι μαζι της προφανώς θα ναι βαριά
"Πωω μας τα πριξες , το χω "
Δείχνοντας την ενόχληση μου με εναν αναστεναγμό , μπήκαμε στο αμάξι και ο σοφέρ μας πήγε μέχρι το αεροδρόμιο
Οι γονείς της έπρεπε να φύγουν από χθες διότι κάτι προέκυψε οποτε θα τους συναντούσαμε εκεί.
Καθώς μπήκαμε στο αεροδρόμιο ακουσαμε μια γυναικεία φωνη απο τα μεγάφωνα , λέγοντας πως η πτήση μας έφευγε σε μισή ωρα
Αφού ξεμπερδεψαμε με όλες τις διαδικασίες εισητηρίων , βαλιτσων και μπλα μπλα καθισαμε στις θέσεις μας
