Μπαίνοντας μέσα στο σπίτι μαζί με τον ιδιοκτήτη , Μας ξενάγησε και μας άφησε λίγο χρονο για να το κοιτάξουμε μόνοι μας
"Λοιπόν τι λες;" είπα ενω στηρίχτηκα στην κάσα μιας πόρτας
"Είναι πραγματικα πολύ ωραίο " είπε κανοντας ενα κυκλο απο τον εαυτό της , κοιτώντας το όλο "Και το καλυτερο είναι πως έχει αρκετό χώρο και για σένα "
Την κοίταξα με περιέργεια και απο ότι φαίνεται το κατάλαβε
"Τι; νομίζεις πως δεν θα ερχεσαι για τα πιο τρέλα σλιπ οβερ της ζωής σου;" είπε με μια γελια γκριμάτσα
"Ααα ε ναι , ναι φυσικά και θα έρχομαι " είπα χαμογελώντας
Εκείνη με πλησίασε αγκαλιάζοντας με απαλά
Ακούμπησε το αριστερό της μάγουλο στο στήθος μου ενω πήρε μια τζουρα απο το άρωμα μου
Μου είχε πει πως το λάτρευε
"Ειι όλα καλά;" ρωτησα χαιδευωντας της απαλά την πλάτη
"Ναι απλα...." αναστεναγμός "δεν ξέρω είναι όλα τοσα πολλά "
"Είναι η αρχή ακόμα μετα θα δεις πως όλα θα πάνε τέλεια " προσπάθησα να την ενθαρρυνω
Γύρισε το κεφάλι της ακουμπώντας το πηγούνι της στο στήθος μου , κοιτώντας με καταματα
"Δεν ξερω τι θα εκανα χωρίς εσένα " είπε με ενα σοβαρό ύφος
"Πίστεψε με μια χαρά θα σουν " χλευασα
Σήκωσε κανονικά το κεφάλι της , βγαίνοντας απο την αγκαλιά μου
"Οχι δεν θα μουν ... όλα μου πάνε σκατά και πραγματικα αν δεν ήσουν εσύ δεν θα χα κανέναν στην ζωή μου πλεον " είπε και ενα δάκρυ κύλησε απο τα ματια της
Χωρίς να ξέρω τι να πω την εκλεισα τόσο σφιχτά στην αγκαλιά μου λες και θα σκοτωνα έτσι τον πόνο που ένιωθε
"Δεν θέλω να σκέφτεσαι έτσι " είπα απομακρύνοντας λίγο ώστε να με κοιτάει "Σκέψου του ως μια καινούργια αρχή ως νεο ξεκίνημα στην ζωή σου , ξεχνα τα όλα τα υπόλοιπα και απλα ζησε μαζι με τους ανθρώπους που αγαπάς στιγμές που θα είναι πιο ισχυρές στην μνήμη σου απο αυτές που δεν θες να θυμάσαι " σκούπισα το δάκρυ που έτρεχε απο τα μάτια της με τον αντίχειρα μου " και να ξέρεις πως οτι και να γίνει εγώ θα μαι εδώ μαζί σου " πλησιασα τα χείλη της περισσότερο "οτι και να γίνει " είπα πριν την φίλησω απαλά
Δεν ξέρω τι είμαστε ουτε το τι θα γίνουμε , το μονο που ξερω ειναι πως θελω να βλέπω αυτά τα ματια και αυτό το χαμογελο κάθε μέρα. Νιώθω πως μου δίνει κουράγιο να συνεχίσω την βαρετή ζωή μου που σιγά σιγά αλλάζει σε ενδιαφέρουσα
Αφου απομάκρυνε ελάχιστα τα χείλια της ,ακούμπησε το κούτελο της με το δικο μου
"Οσο και να το θέλω μην το ξανά κανείς αυτό" είπε και μου χάιδεψε το μάγουλο
Παρτα μαλακα
Φυσικά και δεν επρεπε να το κανεις δεν νιώθει τίποτα για σενα πρέπει να ξεκολλήσεις γαμω.
Δεν μπόρεσα να απαντήσω , ένιωθα τόσο ηλίθιος πραγματικά
Την προσπέρασα και ανοιξα την πόρτα πηγαίνοντας προς το αμάξι
Περίμενα κάνα 20' μέχρι να τελειώσουν τις χαρτοδουλειες και γυρισαμε πίσω για να ετοιμάσει τα πραγματα της
Η διαδρομή ;
Ηταν λες μας είχατε βάλει σε mute , με το ζόρι ακούγονταν οι ανάσες μας
Οτάν φτάσαμε σπίτι πήγα κατευθείαν στο μπάνιο , έκλεισα με λίγο περισσότερη δυναμη απο οσο έπρεπε την πόρτα και στηριξα τις παλάμες μου στην μια και στην αλλη ακτή του νιπτήρα
Κοίταξα τον ηλίθιο εαυτό μου στον καθρέφτη και αναστεναξα
Εριξα λίγο νερό στο προσωπο μου και αφου σκουπιστηκα ακούστηκε ενα χτύπημα στην πόρτα
"Αλλος" είπα βαριεστημενα
"Ναι το ξέρω πως είναι άλλος απλα βγες εξω "
Χωρίς να απαντήσω πηγαίνω προς την πόρτα και την ανοίγω απότομα με αποτελεσμα να τρομάξει
"Τι είναι;" είπα όσο πιο ήρεμα μπορουσα
"Τι συμβαίνει;" Ρωτάει βάζοντας το χερι της στον αριστερο γοφό της
"Τίποτα το σπουδαίο" λέω και την προσπερναω πηγαίνοντας προς το δωμάτιο
"Μην μου λες εμένα τίποτα το σπουδαίο " φώναζε απο το σημείο που την αφησα
Μπήκα στο δωμάτιο και ξαπλωσα ατσαλα στο κρεβάτι
Εβγαλα το κινητό μου απο την κωλοτσεπη και άρχισα να χαζευω όσο αυτή η ησυχία θα κρατούσε
Οπώς είπα λιγα δευτερόλεπτα αργότερα η Δαφνη μπήκε γρήγορα μέσα στο δωμάτιο, κλείνοντας με δύναμη την πορτα κλειδώνοντας την και βγάζοντας το κλειδί βάζοντας μέσα στο σουτιεν της
"Η μονη διαφύγει είναι από το παράθυρο τώρα" είπε με ενα στραβό ειρωνικό χαμόγελο
Ε ρε ολο το τρελοκομείο εδώ μαζεύτηκε
------------------------------------------------------
Καλησπερεςς
νομιζω σας ξεπληρωσα το κενό δυο εβδομάδων
Ελπίζω να σας αρέσει
Τα λεμεε💞💞
