Unspoken Lament

Kabanata 8

Kabanata 8  

Napatitig ako sa mga babaeng nanonood kay Ross sa pags-skate. Manghang-mangha sila at the same time, nag-gwapuhan sila kay Ross. It's obvious. Nagpapa-cute sila sa harapan niya and their eyes are sparkling in awe. Malapit kami sa Burnham Park, it's a road na walang dumadaan so a lot of skaters do their thing. I saw Ross gave the skater he borrowed from the kid.

Hinihintay namin ang mga iba pa naming kasama. "Tara na!" Sabi Nina Mona nang makumpleto na kami.

Tumungo kami sa Burnham Park at unang naglalakad-lakad sa mga tindahan ng pagkain. Malapit kasi dito ang mga displayed and ornamented fresh flowers of different colors. Mona and Toni took pictures. We also heard na may parade ngayon kaya pinuntahan din namin at pinanood. 

Lilingonin ko na sana si Ross nang dumampi sa labi ko ang isang bagay, it was a blue rose. Nagtaka naman ako at tingnan siya. "I bought it there and thought of you," tinuro niya yung mga tindahan sa gilid-gilid.

Nginitian ko siya, "Salamat Ross."

"Jusko naman! Ba't ang kati dito? May langgam ata Mona, pakitanggal nga!" Pagpaparinig ni Toni sa gilid habang nakangiti.

"Ako na Toni," pagpri-prisinta ni Basti.

Natawa na lang kami ni Ross. Nagboating din kami for 30 minutes sa Burnham Park kahit medyo napa-paranoid na ko.

Napahawak ako sa gilid ng bangka. "Gabe, wag mo nga lakasan ang pag-paddle." Natatakot na sabi ko.

Hinawakan ni Ross ang kamay ko, "I'm here Loraine." Mahinang sabi niya. I breathed out.

Pinagtuunan ko na lang ng pansin ang camera ni Toni. There are a lot of pictures. May stolens, may pang-instagram at may mga pangpicture frames. Natawa ako sa picture ni Basti sa sasakyan, nakanganga siya habang natutulog. Naramdaman kong lumapit ang mukha ni Ross sa pisngi ko. He's also looking at the picture.

"Do you like Basti?" Biglang suspetsa niya.

Napailing ako. "Hindi, natatawa lang ako sa kanya. Nakakaaliw kasi siya eh," sabi ko habang nakakita ulit ng picture ni Basti.

Lumayo siya ng konti sa akin. "You like him," Aniya habang tumitingin sa malayo.

Napailing-iling na lang ako. Ang gulo naman ng lalaking ito. Nakahanap din ako ng picture namin ni Ross sa backseat. Nakasandal ang ulo ko sa balikat niya at pareho kaming tulog.

I was going to click the delete button but... "You're going to delete that?" Mariing tanong niya.

Tumango ako. "Ang pangit ko dito," sabi ko habang tinatakpan ang mukha ko with my thumb. Yung mukha ko kasi muntik ng sumubsob sa balikat niya sa picture.

"Huwag," napatigil ako nang narinig ko siyang magtagalog.

Can you imagine hearts everywhere in this place?

"It's cute. Keep that," utos niya.

I don't know what pushed me to follow his command but I still did. His words immediately gave me warning over my body kaya napasunod ako nang hindi ko nalalaman.

What is this guy doing to me?

After namin sa Burnham, we decided to eat at a famous restaurant. Mahaba ang pila  so we instead went at the last floor of the building. It was all worth the stair-walking because an amazing view is to be seen. I took pictures of the view as we sat by the table. I did some edit adjustments before posting it.