Unspoken Lament

Kabanata 9

Kabanata 9

Bumaba na kami sa sasakyan at pinagmasdan ang isang gusali. It was the haunted Diplomat Hotel. The atmosphere in here is cloudy and vintage mixed with horror.

Toni and Mona went around to capture photos of themselves. I hugged myself as the wind breeze fanned my skin. I felt warm when Ross covered me with his black hoodie sports jacket.

"Do you want to take pictures?" Tanong ni Ross sa akin.

Binigay ko sa kanya ang phone ko. He counted up to three and then the camera clicked. I smiled as the shutter released.

Tumakbo ako sa kanya at tiningnan ang picture ko. "Ang gulo naman ng buhok ko dito," angal ko.

Inayos ko muna ang buhok ko bago ngumiti sa harap ng camera. Kinuha din niya ang phone niya at pinicturan niya ang scenic view. Pagkatapos namin sa Diplomat Hotel ay napagpasyahan namin pumunta sa Baguio Botanical Garden.

Tinanggal ko muna ang jacket na bigay ni Ross sa akin and I flaunted my sleeveless baby pink blouse. Isinuot ko din ang putting baseball cap para mag-iba ng outfit. Ross presented to be my photographer.

He suggested a lot of poses and ideas. In the end, pinili ko yung nakatalikod ako at nakalingon ng kaunti habang ang aking mga kamay ay nakapatong sa mga dilaw at orange na bulaklak.

May nakita kaming cotton candy on stick in pastel colors, bumili ako at nagpa-picture kay Fantine. Tinapat ko ito sa aking labi habang nakapikit with a background of red poppy flowers.

We decided to go to Camp John Hay.

Paintball Republic ang una naming naging destination. We tried the Target Shooting na kung saan nagpayabangan ang mga boys. We also went to the Zipline and Rappel. Nung una ayoko pero napilit parin nila ako kaya I tried. It was fun. Plus wall climbing pa na first time ko lang din naman i-try. Sumubsob nga yung mukha ko sa pwet ni Toni eh sa pagmamadali. The last one, paintball. Hindi ako sumali, nakakapagod din kasing tumakbo at barilin ng gun (with a paint as the bullet) ang mga kasama ko.

Sina Ross at Kyle ang magkasama while Toni, Mona and Gabe naman. Ross and Kyle won kasi madaming mga tira sa katawan ng tatlo. Punk pa ng paint ang mga mukha nila. I smiled as I video them. 

Pumunta kami doon sa The Lost Cemetery of Negativism  at binasa ang mga nakasulat sa bawat lapida. Pagkatapos soon ay tumungo kami sa Bell House kung saan nandoon ang bahay na tinuluyan ng mga Amerikano nung sinakop nila ang bansa ng mahigit 33 taon.

The house has a touch of American, antique siya and mostly white ang color niya. The furnitures are preserved very carefully kaya bawal siyang higaan, upuan, or sandalan man lang.

When you go to the balcony na parang terraces na din kasi makikita mo ang magandang view, you'll be astonished dahil maaaninag mo ang malawak na garden nila. It looks like a park na sobrang lawak. It's the Bell House Amphitheater.

Pagkatapos namin doon ay kumain muna kami ng ice cream sa labas. Habang nagkukwentuhan sila ay napansin ko ang isang batang babae sa park dahil katabi lang nito ang bilihan ng ice cream. Umiiyak siya at parang nawawala.

"Oh, saan ka pupunta Loraine?" Tanong ni Basti nang makitang tumayo ako.

"CR lang," pagpapaalam ko.