ineffable

☁️

vücudun,
saçlarından başlıyor ilk.
ah, o saçların yok mu?
her telinin tek tek okşanması var,
ister günler sürsün ister aylar,
kaldığım yeri kaybeder,
tekrar tekrar okşarım
her gün en baştan.
alnın geliyor sonra,
öpücüklerimi ilk oraya konduruyorum,
nefes almak çok zor.
kulakların,
yüzünü görebilmem için yardımcı aslında.
saçlarını aralarına sıkıştırıyorum.
gözlerin,
neleri hapsediyor içinde?
koskoca evreni,
oturup izleyebiliyorum,
saatlerce hem de.
dudakların,
öptükçe kan kırmızısı,
tadına doyabilecek miyim?
ya da rujunun tadını,
alamadan ölecek miyim?
boynun,
orada uyumak istiyorum,
ayrıca göğsünde.
tüm her şeyi unutmak,
ve çarşaflarına
izimizi bırakmak.
ellerin, avuç içlerin
lütfen bir kez,
aşkımı yaşasın.
dokunduğun her yer yanıyor,
yangın yeri,
vücudum.
gece olunca işte,
hayaletin öylece geliyor yanı başıma.
sarılsam da onca şeye rağmen,
ulaşamıyorum ki sana.
cennetine.
hoşça kalsın,
gittiği yerde.

kitabın son demleri,
farkında mısınız?