bu kalp benim

yeni başlangıç

! OLAY AKIŞI DEĞİŞTİRİLMEDEN BAZI DÜZENLEMELER YAPILMIŞTIR :)

Canlar evet bu diyarlarda oldukça yeniyim. Bu hikayemin az olduğu anlamına gelmiyor. Koskoca 20 yıl yaşanmışlıkları olan bir yazar, azıyla çoğuyla yaşanmışlıklarla dolu, edebiyat sever bir yazar...

Hikayemde acı, aşk , mutluluk, dostluk, ihanet daha nice bir sürü duygu hakim olacak.Hayatımızda olduğu gibi.

Gayet bizden bir kız Zeynep. Değerleri , yargıları , duyguları, hataları,korkuları olan. Hiç pes etmeyen.Bazen yorgun düşen ama hep mücadele eden kısacası kendini tanrıca ilan etmeyen :))

Her hikayede olduğu gibi asıl bir oğlanımız var . Birde onun gizemli bir hayatı .Asıl oğlanımızın gizemli hayatını bir bir çözeceğiz...

Yorumlarınızı, saygı çerçevesinde eleştirilerinizi daima dikkate alacağım, her zaman iletişimde kalabileceğimiz gayet samimi bir hikayede bana eşlik etmeniz beni mutlu edecektir saygı ve sevgilerimle :))

Yeni Başlangıçlar...

Sevdiniz mi bu iki kelimeyi?

Ben çok sevdim. Bu iki kelime benim kalbimde kocaman atışlara ve büyük bir heyecana sebep oluyor. Bu iki kelime yıllardır özlemini duyduğum, hayalini kurduğum , mavi renge boyadığım iki kelime.

Ben kim miyim?

Ben Zeynep. Teyzemin dediği gibi deli kız Zeynep. Evet teyzemin deli kızıyım ben.

Hayattaki tutunduğum tek dal tontik mi tontik teyzem. Teyzem elleri hamur kokan kadın. Kalbime şefkati ,iyiliği kazıyan kadın. Yıllardır özlemini duyduğu, evlat eksikliğini bende gideren kadın...

Teyze demek anne yarısı demek mi sizde ? Bende malesef böyle değil. TEYZE kelimesi bende anne tamamı demek.Teyze kelimesi bende gözleri doluveren bir Zeynep demek.

Çok dramatize bir kız değilimdir. Genelde dramımı gece yatağa yatıp, ağlayarak yazdığım günlüğümde bitiririm.Çünkü yaşadıklarıma bakınca sanırım bir sürü dram var ve ben hayatımı bu dramla yaşamaya boyun eğecek kadar kadar güçsüz değilim. Olmamalıyım. Çokça boşluğu olan hayatımı var olan zenginliklerimle doldurmalıyım.

Şöyle kısacası söyleyecek olursak bir Zeynep düşünün ki annesi bırakıp gitmiş. Babası da onu teyzesine bırakıp gitmiş. Zeynep ' e bir tek teyzesi sahip çıkmış evdeki huzurunu bozmuş.Hep sevmiş hiç GİTMEMİŞ. Sadece sevmiş başkada hiç bir şey yapmamış ,yapamamış ki .Elinden gelmemiş. Evde her gün Zeynep yüzünden kavgalar çıkmış fazla gelmiş minnacık bir karnı doyurmak enişteye. Yokluktan mı hayır.Ama ona da hak vermek lazım. Annesi babası sevmemiş ki Zeynep'i eniştesi mi sevsin? Öyle işte zehir edilmiş günler teyzeye. Ama o belkide en büyük eksiklik olan 'sevgi' yi hiç eksik etmemiş Zeynep'ten. Sonuç üniversite kazanmış Zeynep .

Evet farklıca hayallerim vardı ama karşımdaki ekranda yazan kazandığım bölümde beni üzmedi. Benim tek odaklandığım nokta yeni bir başlangıç.Sonunun bana ne getireceğini bilmediğim yeni hayat, yeni bir şehir fikri..

Önümdeki ekranda bulunan sonuç kafamda şimşekler çaktırdı birden.

Nasıl söyleyecektim ben bu sonucu tontiğime? O benim Muğla'da yanı başında gel git yapacağımı düşünürken.

" Teyzecim ben İstanbul'a gidiyorum."

Nasıl diyecektim...

Topladım tüm cesaretimi

"TEYYYYYYZEEE!"

Teyzem elinde oklavayla el yüzü un olmuş bir şekilde odaya geldi.Diğer elini beline koymuş.Tam bir Anadolu kadınıydı bu kadın. Anadolu kadını gibi sahip çıkan, mücadele eden.

"Ne bağırıyon deli kız "

dedi.Bir çırpıda

"Teyze bennn İstanbul''a gidiyorum."

"Ne İstanbul'u anlamadım"

Doğrusu bende pek anlamamıştım.

"İstanbul sınıf öğretmenliğini kazandım"

Teyzem yanıma gelip ağlamaya başladı.

"Aa benim deli gızım sen beni bırakıp nereye gitcen şimdi teyzen sana demedi mi burada oku diye.."

"Aama teyze puanım yetmedi yüksekmiş buranın puanı. Hem ne bırakması her yaz yine gelecek bu deli kız. "

Külliyen yalandı, ama olsundu .

"teyzecim eniştemle senin her gün benim yüzünden kavga etmenize dayanamıyorum"

Deyip onu daha çok üzemezdim. Ağlaşıp durduk ama eminim bundan sonra daha mutlu olacaktı. Bu evde durduğum her gün ona dahada zulüm oluyordu. O bana bunu hiç fark ettirmese de.Her kavganın ardından evi terk edip giden ,sürekli eve içkili gelen eniştemin tamamen aralarında olan meseleler yüzünden gittiğinin açıklamasını yapsa da artık bu eve ait olmadığımın farkındaydım. Benden böylesine nefret eden bir adamla aynı evde kalamazdım daha fazla. Aslında hiç fena insan değilmiş eniştem.

Bu durumu teyzemle düzenli aralıklarla karıştırdığımız anı albümlerinden anlamıştım.Severek evlenmişlerdi ve gördüğüm her fotoğraf teyzemin gözlerinde yaşlara sebep olan,o güzel anılarına dönüşüyordu. Özlem duyuyordu o eski günlere. Gözlerinin içi gülüyordu fotoğrafları incelerken. Birbirlerini hala seviyorlardı ve ben bu sevgiye gölge düşürüyordum. Teyzemi sevmiş olması beni de kabullenmesi anlamına gelmiyordu.

Sevgi demek kabullenmek demek değildi. fedakarlık demek miydi sevgi ? Sevgi neydi? Emekmiydi :))
Sanırım sevginin her kalpte ayrı bir tanımı vardı.

Mutluydum mutlu olmak zorundaydım. Hayata tutunmak için bir sürü sebebim olacaktı. Bunun için çok çabalayacaktım. Sonunun sürpriz olduğunu bildiğim yola adımımı atacaktım.

Bu yolda oldukça çok paraya ihtiyacım olacak. Bunun farkında olan teyzem yıllar önce beni bırakıp giden,yüzlerini bile görmediğim, sözde babamın bana bırakmış olduğu bakım( ! ) parasını hatırlattı. Hiç harcamamıştı o parayı. 7 kat cisimle özenle sardığı, ceğiz sandığının en altına sakladığı parayı bana verdi. Yeni yaşamıma adım atmam dahada kolaylaştı.

Bavulumu toplamam epey zamanımı aldı. 18 yılımı geçirdiğim bu odadan, yaşadığım bu mahalleden ayrılmak hiçte kolay olmayacaktı.

Seviyordum Muğlayı. İki katlı pekte büyük olmayan bir evimiz, gayet samimi ilişkilerin, arkadaşlıkların olduğu, her sokağının denize çıktığı güzel bir mahallemiz vardı.

Teyzemle vedalaşıp o çok merak ettiğim yaşamıma adımımı tam anlamıyla terminalde attım. Otobüsle gidecektim ve bol bol düşünüp yolları izlemeye vaktim olacaktı. Teyzemle vedalaştım ve gözümden akan renksiz sıvılar eşliğinde yolculuğuma devam ettim.

canlar umarım beğenmissinizdir. Zeynep'i çoook maceralar bekliyor inanın ben bile Zeynep'in nelerle karşılaştığını bilmiyorum sizler okuyun bana fikirlerinizi bildirin ki bende Zeynep'in nelerle karşılaştığını hemencecik heveslenip yazayım sizlere...