Fairy tail - Scary Circus (Mini Kitap) [TAMAMLANDI]

6.bölüm : Gene Mi Amcalar?! - kapıda'ma'

- Lucy'den -

Gözlerimi açtığımda yine karanlık bir yerdeydim ve tek başımaydım, karşımda ki duvara baktığımda 'sakura saçlı sevgilinde burda, onu bulsan iyi olur' yazıyordu, natsu burada mıydı?! Arkamdaki duvara baktığımda başka bir yazıyı gördüm 'hatlar açık ve takip ediliyor polisi ararsan ölürsün küçük kız'... Gerçekten mi?! Hızla yanımdaki çantamdan telefonumu aldım ve rehbere girdim, nasıl?! Hiçbir numara yok?! Neyse ki bütün grubun numarasını ezbere biliyorum, eheheheheheheh... Hızla ezbere bildiğim natsu'nun numarasını tuşladım ve kulağıma götürdüm
İlk çalışta açmıştı

N - Lucy? Nerdesin?!

L - iyi haber birşeyim yok, kötü haber nerede olduğumu bilmiyorum!

N - etrafında ne var?!

L - koridor gibi bir yeredeyim, hey! Şurada bir kroki var!

Hızla kroki'nin yanına gittim ve incelemeye başladım 3 tane koridor ve 4 kat vardı üstünde yazan şey ile gözlerim açıldı 'katillerin korku evi'

L - natsu 4. kattaki ilk koridordayım, ama başlık oldukça ilgimi çekti

N - ne başlığı?

L - bulunduğumuz yapının başlığı.

N - ne ki?

L - katillerin korku evi...

Bir süre natsu'dan ses gelmemişti, sesi yeniden kulaklarımı doldurduğunda rahatladım

N - Lucy, çantadan çakıyı al ve dikkatlice 2.katın sağ merdivenlerine gel orada buluşalım ben 1.kattayım. Son olarak, hayatta kal.

Dedi ve kapattı, hızla çantamdan mini el fenerimi ve çakımı alıp çantamı kapattım, umarım herşey yolunda gider!

üçüncü kata ulaşmıştım bile, korudorun merdiven kısmını gördüğümde hızla o tarafa ilerledim, merdivenlerin yanına geldiğimde yandaki kapıdan gelen çığlık sesi ile donup kaldım.

Bu ses juvia'nın sesiydi!

Kapıyı açmak ile açmamak arasında kalırken, bir anlık cesaret ile kapıyı açtım, içerisi bomboştu, birden arkamdan itilmem ile öne doğru hızla savruldum, oturur halde beni iten varlığa baktığımda kanımın donduğunu hissettim, elinde motorlu testere ve yüzünde maske olan bir adam göz boşluklarından bana bakıyordu çığlık atmanın bir işe yaramayacağını zaten biliyordum, elimde bir çakı vardı, ama testere karşısında bir işe yaramazdı, adam bana doğru gelmeye başlayınca elimdeki tek şansın ne olduğunun farkındayım, hadi gün teyzesi, sana güveniyorum! Bana gelen adama "ya kardeş bak ayıp oluyor! Bak elinde motorlu testere var, benim elimde ise 'ne alırsan 100 yen' cilerden alınmış basit ve küçük bir çakı, where is the justice?! Nerede bu adalet?!" mahalle kekosundan sonra bitirici hamle olan gün teyzesine geçtim, son şansım buydu ve her zaman işe yarıyordu "hem sen utanmıyor musun elalemi kesip biçmeye?! Bu nasıl birşey" gömleğimin yakalarını sırayla üst üste koydum ve "ay üstüme iyilik sağlık! Ben böyle birşey görmedim! Sen nasıl birisin ya?! Bunları yapmaktan zevk mi alıyorsun?!" dediğimde kafasını salladı bende "ay! Utanmaz arlanmaz! Bak birde kafa sallıyor! Yavrum, ne yaşıyorsan git benden arkadaşlarımdan uzakta yaşa tamam mı yavrum! Hadi hem sen niye yapıyorsun bunları?!" dediğimde omuz silkince gülmeye başladım, benim gülmemle o da gülerken birden çemkirdim "BAK BİRDE GÜLÜYOR! Ayol ben böyle birşey görmedim! GÜLME! sen ne biçim bir varlıksın ya! Seni Utanmaz arlanmaz, Cibiliyetsiz, Haysiyetsiz amip!" ona doğru gün teyzesi yürüyüşü yaparken ses kaydını yine kontrol ettim, hala kayıt alıyordu, adama doğru yürürken "ben gidiyorum! Sende otur ve ne yaptığını bir düşün! Neden yaptığını düşün! Hayatın amacını sorgula! Düşünüp bir cevap Bulacaksın, sonra da 4000'e kadar sesli sayacaksın, bittiğinde odadan çık ve iyi biri ol! ayol ben böyle birşey görmedim! Bu nasıl bir utanmazlıktır?! Bu nasıl bir münasebetsizliktir ayol?! Ay ben daha fazla dayanamam! Ben gidiyorum! Soruları iyice düşün! Ve iyi bir insan ol! İnsanları kesip biçmek senin neyine be! Off!" kapıyı arkamdan çarparak çıktığımda sırtımı yandaki duvara yasladım ve duvarın dibine çöktüm, hızlıca nefes alıp verirken nasıl bu şekilde kurtulduğumu sorguluyordum, hızla kendimi toparlayıp ayağa kalktım ve yürümeye başladım.