💥 ŞIZOFRENI 💥

BÖLÜM 3

aklımı kaçırmak üzereydim kabuslarımla normal hayatım bütünleşmeye başlamıştı kalp atışımın hızlanması nefes alışımın derinleşmesi vücudumdan akan ter damlalarını histmem tek sebebi sugaydı ve beni burdan çıkar cümlesi....

Hızlı adımlarla onu duymamış gibi yaparak kendimi zorda olsa lavaboya atmıştım arkadan kapıyı kitleyerek gözümdeki gözlüğü bir kenara fırlatarak titreyen ellerimle musluğu açıp yüzümü yıkamaya başlamıştım başımı kaldırıp aynaya baktığımda akan makyajımı fark edip kenarda duran peçete den alarak makyajımı silmeye başladım

Birden çalan kapı ile irkilip kapının arkasından gelen sese odaklandım
Endişeli bir şekilde kapıya vurarak

-hera iyimisin.......
-Hadi kızım ama cevap versene

Kapıyı Açtığım an içeri Dalan hae soo ya bakarken gözümden süzülen bir kaç damla yaşla kendimi boynuna attım titreyen sesimle kendimi tutamayarak
+beni burdan çıkar dedi
-kim dedi
+suga..... Kabuslarımda ki gibi aynı ses tonu aynı cümle

Şaşkın ses tonuyla hae soo

-ne zaman

Şaşkın ifadelerle hae soo ya bakarak

+Kapıdan çıktığımda
-Eminmisin tatlım ben duymadım

Şaka gibiydi duymaması imkansız dı bir an delirdiğimi düşünmeye başladım kekeleyerek

+sende oradaydın duymaman imkansız sesi bütün koridorda yankılandı

hae soo nun bana acıyarak bakması gerçekten delirdiğimi ve zavallı olduğuma tam anlamıyla inandırmıştı......

Yatakta yatarken boş boş duvara bakıyordum kendimi yorgunluktan olmalı bunlar diyerek avutmaya başlamıştım yorganı kafama kadar çekerek artık uyuman lazım diyip gözümü kapatım

Sabah yağmurun cama vurmasıyla uyanmıştım gözlerimi zar zor açarak hayata karşı sahte bir gülümseme atmıştım birden odamdaki terasın camının sonuna kadar açıldığını fark ederek ayağa kalkıp kapatmak için yöneldiğimde akşam yatmadan önce terasın camını kapattığım aklıma gelmişti uyku sersemiyim diyerek geçiştirip camı kapatmak üzereyken dışarıda ki yağmura rağmen ıslanmamış siyah büyük bir tüy dikkatimi çekmişti tüy daha yakından bakmak için yağan yağmura aldırmadan terasa yönelmiştim elime aldığımda bir güvercine yada herhangi bir kuşa ait olamayacak kadar büyük ve zifiri karanlık gibi siyah göz alıcı Bir şekilde parlak tüydü. yağmurun artışı ve dışarıda çakan şimşek ile sarsılıp odaya doğru yöneldim elindekini masanın üzerine koyup pazar günün verdiği huzurla yatağa yöneldiğimde sanki günlerce inşaatın tepesine çimento taşımışım gibi bir his kaplayıp yorgun bedenimi İstemsizce yatağa bırakmıştım çoktan yumuşacık yorganıma sarılıp kendimi derin bir uykuya esir bırakmıştım kaç saat uyduğumun farkında değildim uyku okadar tatlı gelmişti ki bomba atsalar uyanmadım o derceydi belki......

Birden sanki deprem olurcasına çarpan odanın kapı sesine uyanmıştım odanın alt üst olmuş kitapların yerde oluşu kalemlerin Elbiselerimin ....
uyumadan önce ikinci kez kapatığım teras kapısının açık oluşu çığlık basmamak için kendimi zar zor tutarken yerden aldığım vazo ile evi dolaşmaya başladım her yer çöplük içinde köpek bağlasan durmaz dedikleri yerdi tam olarak banyodan gelen leş kokusu ile kendimi meraklı bir şekilde attığım banyoda yerde üç dört tane ölmüş daha doğrusu öldürülmüş bir şekilde gördüğüm yarasa ile bir kaç adım ile geriye gitmiştim birden kafamı kaldırdığımda duvarda yarasa kanları ile 私をここから救い出す (beni burdan çıkar) yazısı dikkatimi çekmişti az çok Japoncam vardı ne anlama geldiğini anlamak benim için çok da zor olmamıştı kendimi odama atıp telefonumu alıp apartmanın çıkışına doğru arkamdan köpek kovalarcasına koşmaya başlamıştım polisi arayıp yardım istemiştim polis geldiğinde yarım saat sonra içeri girmemi istemişlerdi her yer düzgün düzenli tertemizdi geçirdiğim şoktan sonra bir anda polis tarafından yöneltilen sorular ile kendime gelmeye çalışıyordum bir kaç sorudan sonra mesleğimi sormuştu

+doktorum
-ne doktoru
+psikiyatri
-bence bir an önce kendinizi tedavi etmeye başlarsanız iyi olacak

Polisin küstahca ve alaycı tavırla söylediği cümleden sonra bende öyle düşünmeye başlamıştım ama bunu ondan duymak hoş değildi

Sahte gülümseme den sonra yüz ifadem hiç olmadığı kadar sertleşmişti on beş dk sonra giden polislerin ardından yeniden evi gezmiştim kendimi usulca kanepeye bırakıp cebimdeki Telefonuna gelen mesaj ile bir irkilme gelmişti mesajı açtığımda karşımda kocaman bir yazı

"bir daha polisi aramak yok doktor (M.S.)"