💥 ŞIZOFRENI 💥

BÖLÜM 4

Gözlerimden akan yaş boğazımda düğümlenen hıçkırıklar kendimi hiç bu kadar savunmasız hisetmemiştim...

Komidinin üzerinde duran arabanın anahtarları alıp merdivenlerden koşarak aşağı inerek arabaya yönelmiştim yaptığım tek şey derin derin nefes almak yağan yağmura karşı yolu görebilme çabam....
gözlerimden akan yaşla bu işte pek başarılı olabildiğim söylenemezdi...
Arabanın silecekleri bile yağmura kafa tutamıyordu sileceklerden çıka ses kulaklarımı tırmalamaya başlamıştı şarkı açmak için elime gelen her tuşa tıklıyorum bir yandan yola bakmaya devam ediyordum
Don't look at me like that in sözleri kendimş daha kötü hisetmemi sağlamıştı Radyonun kanalını değiştirmek için tuşa bastığımda aynı şarkının çalmaya devam ettiğini fark ettim bir kez daha değiştirmeye çalıştığımda yine aynı şarkı çalıyordu tuşlara deli gibi basarken kanalın değişip aynı şarkının çalması bir türlü  sesinin kısılmayışı beni çıldırtmak üzereyken kapatma düğmesine basmam rağmen çalışmaması bir an kendimi kamera şakası içinde olduğumu düşünmeye başladım kendimi şarkıyı duymamak için motive etmeye çalışıyordum

Arabayı hastanenin kapısının önüne hızlıca park edip güvenliğin önünden sakince geçerek selam verip kapıya yöneldiğimde arkamdan güvenliğin sesi ile irkilmiştim kalıplı hafif yaşlı ponçik bir adamdı

+doktor hanım

Arkamı gülümseyerek dönerek efendim dercesine bak mış tım adam saatine bakarak

+merakımı mazur görün ama bu
saate burda ne işiniz var saat epey geç

elimdeki anahtarla arkayı göstermek

- evde çalışırken bir hasat ile ilgili aklıma bir kaç bir şey takıldı ona bakmak istedim

+Peki efendim iyi çalışmalar size

Güvenliğin gözünden kaybolana kadar sakince yürürken koridoru döndüğümde hızlı adımlarla koşarcasına hemşirelerin odasına daldım anahtarları aramaya başladığımda içeride hiç bir nöbetci hemşire olmayışı dikkatimi çekmişti anahtarla askıda yoktu derin bir nefes alıp illaki yedekleri vardır diye düşünmeye başladım peki bu yedek anahtarları nerde bulabilirim diye kendi kendime konuşmaya başlamıştım çoktan bir den gözüme cam bir dolabın arkasında ki kocaman anahtarlık  çarpmıştı kirtliydi dolap peki anahtarı nerdeydi bir kaç çekmece kurcaladıkatan sonra bulamayacağım anlayıp etrafımda sert sağlam bir şeyler aramaya başlamıştım yerde duran yangın söndürme tüpü gözüme çarpmıştı yangın söndürme tüpünü alarak dolabın cam kapağına geçirip içeriden 469 Numaralı anahtarı alıp tam çıkacakken masanın üzerinde duran gözüme çarpan makası da alıp kendimi yine koşar adımlarla merdivenden bulmuştum koridorun sessizliğini benim adımlarım bozuyor bir yandanda yankılanıyordu kapıda durup derin nefes alıp kapıyı açtığımda Suganın tsihirtünü çıkarıp yatağın üstüne atmış Kendinin ise duvara yaslanmış bir şekilde Terler içinde nefes nefese  buldum başını kaldırmadan en küçük bir göz ucuyla bakmadan

-hoş geldin doktor

Odaya bir kaç adım atıp girdikten sonra

+Benim geldiğimi nerden anladın
-kokun bütün odayı sardı

Yerden kalkıp yatağın üzerinde duran tsihirte doğru yöneldiğinde sırtında boyundan başlayan ve bir dövme vardı ve bir her iki tarafta simetrik olarak bir kaç yara izi  birden kendimi tutamayıp cebimdeki makası çıkarıp açık konuma getirip lafa bodozlama daldım

+kimsin sen

Suga elindeki tsihirtü ile bana dönüp ellerini yukarıya kaldırıp dalga geçercesine

-sakin ol doktor

Elimdeki makası ona daha çok yaklaştırarak çığlıklarımın koridorda yankılanmasına izin vermiş göz yaşlarım dışarıdaki yağmurla yarışır hale gelmişti

+kimsin benden ne istiyorsun
-neyden bahsediyorsun

cebimden çıkardığım telefonu açıp mesajı gösterecektim ki mesaj yoktu çıldırmış gibi mesajları kurcalarken Suganın bana hayretler içinde ki bakışını gördüm bir anda bana yaklaşmaya başladığını fark etmiştim
Elimdeki makası ona uzatarak

+gelme gelme dedim benden uzak dur yaklaşma

Suga beni tınlamadan gelip elimdeki makası tutmuştu çekmesiyle elimden alırken makası ucu elimi sıyırmıştı ortamda oluşan sessizlikle Suganın arkasını dönüp yatağa doğru yöneldikten sonra elimden akan  ilk damla kan ile arkasına dönüp yere bakması bir olmuştu suga elindeki tsihirtü ile yanıma yaklaşıp tsihirtünü kanayan elimin üstüne koyup sinirli ama alaycı bir şekilde kapıyı göstererek

-git burdan....... Doktor.

┌∩┐(◣_◢)┌∩┐

Yağmur yine hırçındı kalp atışlarım gibi...
sesiz sakin karanlık tı heryer ilk defa buraları böyke görüyordum korku filminden bir sahneyi andırıyordu.....

Trafik ışığının kırmızı yanması ile ani bir frene basmışım yağmur yağdığı için kaygan dı yollar birden bir şeye çarparak durmuşum yolda neydi ooo bir köpek yaban domuzu neydi bakmak için aşağıya inmek için karar verdiğim anda yerden kalkan siyah kapşonlu bir adam vardı elindeki beyzbol sopasını bana doğrultarak kafasını yana eğmişti arabanın farlarına rağmen yüzünü göremiyordum birden elindeki beyzbol sopasını geri çekerek arabamın farının üstüne yapıştırmış tı korkuyordum ne yapıcak tım ne oluyordu kimdi bu şimdi

arabanın gazına yükleniyor dum gitmiyordu arabaya bir kaç kere daha yapıştırdıktan sonra yanınma doğru gelmeye başladı arabanın üstüne çıkıp önümdeki cama iki eli ile yapışıp bana bakıyordu simsiyah tı sadece gözlerini görebiliyordum rüya da olmak istiyordum yada kabus gerçek olmazdı demi bunlar adam ayağa kalkıp arabamın ön camına vurmaya başladı arkadan bir arabanın geldiğini fark ettim içinde çocuklar vardı kırmızı ışık yanmıştı yeniden yanımızda duruyorlar ama bizi görmüyorlar dı sanki çığlıklarım ın dünyanın heryerinden duyduğuna emindim kornaya basıyordum duymuyorlardı içeride o kadar mutlu gözüküyorlar dı.

Arabadan çocuk koltuğunda oturan bir çocuğun yeşil ışık yandığında bana el sağladığını fark ettim gülümseyerek birden yanımdaki camda belirdi kapıyı titreyen elimle kitleyip dua etmeye başlamıştım cama vurduğu üç dört darbe ile tuz buz olmuştu içeri elini sokarak  saçlarımdan kavramıştı kafamı hızlıca öndeki direksiyona vurdu başımdan akan kan kanlar ile yapma diye yalvaracaken sesimin çıkmadığını fark ettim kapıyı açıp beni dışarı doğru sürüklemeye başlamıştı sesim çıkmıyordu çığlıklarım yoktu artık adamın saçımdan tutup beni ayağa Kaldırmasıyla tokat atmıştı dengede duramayayıp kendimi yoldan orman alana doğru yuvarlanmam En son hatırladığım şeydi.......

*ÜÇÜNCÜ BÖLÜMDE MİNİK BİR ŞEY VARDIR ONA HİÇ BİRİNİZ TAKILMAMIŞ ÖNEMSİZ DİYE HERHALDE YAKINDA ÖNÜNÜZE ÇIKSRSA ŞAŞIRMAYIN*

BEYİN YANMALARINA DEVAM EDİYORUZ...

İLERDE BUNLARI ANLAYACAKSINIZ