"Forcedly" Married

Chapter 32.a -- temptation...

"Doum-i pil-yohasibnikka (Kailangan mo ng tulong)?"

O_O

"A-ani (Hindi). Napadaan lang ako. Ahahaha. Sige ah." lumapit siya sakin habang ako naman dahan dahang pumasok sa kwarto ko.

"Eh bakit mo dala yang NB mo? tsk. Kailangan mo nga siguro ng tulong ko no? Halika na nga, tutulungan kita." then binuhat niya ako papunta sa kwarto niya.

"A-ano ba? Micheoss-eo (Baliw ka na ba)? Kayo ko namang maglakad mag isa." tas inupo niya ako sa may upuan sa tabi ng study table niya.

"So, alin ba dito ung hindi mo maintindihan?" umupo siya sabay suot ng salamin. Wow, ganito pala siya mag aral, nakasalamin pa! Wahahah~ too much cuteness. >/////<

"Wuy, naririnig mo ba ako?" sabi ni Zyren.

"Ah. Ha? ha? Ay sorry ah. May naisip lang kasi ako."

"May naisip? Eh kanina ko pa napapansin na nakatingin ka lang mukha ko kanina pa eh. May gamit naman pala tong salamin ko eh, pandagdag pogi points para sayo... Naks! AHaha. Anyway, ali nga dito ung hindi mo maintindihan?"

"Etoh, etoh, etoh pa tsaka etoh..." tinuro ko sa kanya ung mga pages na hindi ko talaga maintindihan.

"Ang dami naman, eh nakikinig ka naman ba kasi kay Ms. Romu kapag naglelesson siya?" sabay kamot ng ulo.

"Un na nga eh, hindi ko siya maintindihan kasi laging ang init ng ulo niya sakin. Sige na, turuan mo na ako pls? Ayokong bumagsak sa subject niya." tas nagpapacute na ko para hindi na siya makatanggi.

"Okay, sige pero sa isang kondisyon..." then nag ngiting aso na siya.

"Anong kondisyon naman un?"

"KApag nakapasok ka sa top 10 ng section natin, you'll have to kiss me anywhere, everywhere and everytime i want."

O_O

"And what if hindi ako nakapasok?"

"Then i'll have to give manang a day off and you have to substitute her..."

"SIge sige, pero tutulungan mo talaga ako ah..."

"Syempre naman, gagawin ko talaga lahat para makapasok ka sa top 10. AHahaha."

"Para magawa ko ung gusto mo? HAyyy... o dali na, magturo ka na."

"Okay, let's start!"

So, aun nagstart na siyang magturo sakin. Nakikinig naman ako sa kanya kaya lang may isang bagay na kanina ko pa napapansin na gumugulo sakin.

He's wearing a long sleeved shirt and wears glasses. can you believe that? Mukha siyang isang matinong lalaking walang kalokohan sa buhay. He's looks so cool right now, natuturn on ako ng itsura niya ngayon.

"Ya, ihae doeseyo (Wuy, naiintindihan mo ba)?"

"M-mworago (A-anong sabi mo)? nareul meonjeo sillyehamnida (excuse me muna), naneun hal su-issda (may gagawin lang ako)..." tas tumayo na ko para lumabas.

"Yobo, eodi gayo (Babe, san ka pupunta)?

"naneun nakako (Pupunta lang ako sa labas)."

"Waeyo (Bakit)? ulineun eo jis-eul haji anh-assseubnida (Hindi pa tayo tapos eh)..."

"A-ra (Alam ko), danji jamsi gidalyeo, al-assji (Sandali lang ako, okay)?

"Arrasseo, hajiman ppalli dol-aga jusigi balabnida (Sige pero bilisan mo), huh? Marami pa akong dapat ituro sayo..."

"Ye (sige)." tas kumaripas na ako ng takbo palabas ng kwarto niya. Grabe sobrang kinakabahan ako kanina habang nagsasalita siya. Hindi ko alam kung pano ko naiisip lahat ng sinasabi ko sa inyo kanina.